11 กรกฎาคม 2545 20:34 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
ในช่วงปิดเทอมเดือนตุลาคม ๒๕๔๓ จาวตาลได้มีโอกาส
ไปเข้าค่ายสัมมนา ที่เมือง ราจอร์ ประเทศบังคลาเทศ
ในฐานะตัวแทนเยาวชน กลุ่มประสานงานเยาวชนเพื่อเยาวชน
(Youth Co-Ordination Center, Thailand) ภายใต้หัวข้อ
"เยาวชนเพื่อสันติภาพ" การสัมมนาครั้งนี้ประกอบด้วยตัวแทน
จาก ๑๒ ประเทศ คือ ประเทศไทย กัมพูชา เนปาล ญี่ปุ่น
สวิสเซอร์แลนด์ บังคลาเทศ เยอรมัน เคอกีซสถาน เวียดนาม
อินเดีย ปากีสถาน และ อออสเตรเลีย โดยมีจุดมุ่งหมาย
เพื่อให้เยาวชนจากองค์กรและประเทศต่างๆ ได้แลกเปลี่ยน
ทัศนคติต่อกัน ร่วมกันแก้ปัญหา และเป็นกำลังสำคัญ
ในการพัฒนาประเทศ รวมทั้งให้ผู้หญิงมีโอกาส
แสดงความคิดเห็น ได้เท่าเทียมกับผู้ชาย
11 กรกฎาคม 2545 04:52 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
วันเสาร์ เดือนมีนาคม ที่ผ่านมา จาวตาลกะเสือน้อยไปเที่ยว
รอบเกาะรัตนโกสินทร์มาค่ะ ไปกับชมรมจักรยานของที่ทำงานป๋า
นัดกันที่ทำงานป๋า 5 โมง ครึ่ง แต่ไม่รู้ว่าป๋าตื่นเต้นมากไปป่ะ
แหะๆๆๆ พามามี้กะจาวตาลไปตั้งแต่ 4 โมงครึ่ง..ก็รอร๊ออออ.รอ
คนกะรถที่มีจักรยานแขวนอยู่ก็ค่อยๆทยอยมา ป๋าก็พูดว่า
จาวตาล หนูดูนะ เวลาเป็นเรื่องสำคัญ เรานัดอะไรกะใครไว้
ต้องไปให้ตรงเวลา ไปถึงก่อนดีกว่าไปถึงทีหลัง
อย่าให้คนอื่นคอยเรา แหะๆๆๆๆ เริ่มสอนอีกแย้วววว
กว่าคนจามาครบก็ ปาเข้าไป 6 โมงกว่าๆ แล้ว มีคนมาบรรยายเส้นทาง
อีก 15 นาทีค่ะ.กว่าจาได้ออกเดินทางก็เกือบทุ่มนึง
ทั้งหมด 36 ชีวิต กะเสือ 36 ตัว ออกจากที่ทำงานป๋า
แถวๆ สะพานพุทธ ผ่านพาหุรัด มาหยุดที่จุดแรกที่เสาชิงช้าค่ะ
อ้อเกือบลืมเล่า แหะๆๆๆ ก่อนออกเดินทาง แอบโทรไปหาคุณขวด
ชวนคุณขวดไปด้วย ก็มันต้องปั่นผ่านบ้านคุณขวด (ถนนข้าวสาร) อยู่แล้วนี่
มีไกด์จาก ททท. มาบรรยายให้ฟังด้วยนะคะ แล้วก็เข้าไปไหว้พระในวัดสุทัศน์
พอเข้าไปก็เจอพระรูปนึงค่ะ โลกทำไมกลมจริง จริ๊งงงงง
พระอาจารย์โรนัลโด พระอาจารย์ที่สอนวิชาพุทธศาสนาของ
จาวตาลเอง อย่าๆๆๆ อย่าเพิ่งว่าจาวตาลนะคะ ก็โรนัลโด
เป็นฉายาที่พวกเราตั้งให้ พระอาจารย์ อาจารย์ที่ ร.ร. บอกว่า
แหมๆๆพวกเธอนี่ พระสงฆ์องคเจ้า ก็ไม่ละเว้นเลยนะ
ก็.มันก็.คือว่า พระอาจารย์เหมือนโรนัลโด จริงๆ นี่คะ
ขอแนะนำ...คุณขวด...นะคะ คุณขวดเป็นเพื่อนที่จาวตาลรู้จักในเนท
เป็นเจ้าของเวบชื่อ "นายขวด" คุณขวดมีที่พักให้ฝรั่งเช่าอยู่บนถนนข้าวสาร
ไหว้พระเสร็จ จิบน้ำในกระติก แล้วจาวตาลกะเสือน้อยก็ไปต่อ
มาถึงถนนราชดำเนิน แวะที่ ลานเจษฎาบดินทร์.ไม่ได้พักเหนื่อยนะคะ
ก็หยุดให้ไกด์เค้าได้พูดมั่ง
ก่อนจะมาเป็นลานเจษฎาบดินทร์ เดิมเป็นตึก เป็นที่ตั้งของ
โรงหนังเฉลิมไทย ต่อมา.เห็นว่าตึกแถวนั้นบังวัด และ โลหะปราสาท
และเพื่อความสวยงาม ก็เลยรื้อตึกทิ้ง แหะๆๆๆ แล้วทำไมต้องมี
พระรูปของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3 )
เพราะวัดบริเวณนั้น และโลหะปราสาทสร้างขึ้นโดยรัชกาลที่ 3
พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์ที่ชอบสร้างวัดมากกกก จนมีคำกล่าวว่า
ถ้าขุนนางคนใดอยากเป็นคนโปรด ต้องทูลให้สร้างวัด
อิอิอิ จาวตาลไม่รู้นะคะ ว่าจริงป่ะ ไกด์เค้าบอกค่ะ และคำว่า
เจษฎาบดินทร์ ก็เป็นพระนามเดิมของพระองค์
กลางคืนที่ลาน สวยมากๆๆๆๆๆ จริงๆ.. แสงไฟส่องสว่าง
จับไปที่ยอดโลหะปราสาท แล้วถ้ามองไปอีกด้านก็จะเห็นภูเขาทอง
สีเหลืองนวล ลมพัดเย็นสบาย มีทั้งคนไทย และฝรั่ง มานั่งพักผ่อน
เดินเล่น เต็มไปหมด
เสือน้อยพาจาวตาลไปช้าๆตามฟุตบาท ถเยอะมากๆ
เลยไม่กล้าลงไปที่ถนน มาถึงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย
ข้ามถนนมาฝั่งตรงข้าม (ตรงหน้าร้านไก่ทอดแมคโดนัลด์)
ปั่นเข้าซอยเล็กๆ ข้างร้านแมคฯ อ้าวววววว เจอชายหนุ่ม
หล๊อ หล่อ.. (แบบว่าหล่อเพิ่งเสร็จอิอิอิอิอิ) ยืนโบกมืออยู่ริมถนน
อิอิอิอิ คุณขวดของจาวตาลนั่นเอง คุณขวดไปด้วยไม่ได้ค่ะ
ไม่ได้หยุดทักแต่ตะโกนทักคุณขวดก็จาวตาลกลัวตามคนอื่นไม่ทันนี่คะ
ตอนนี้จาวตาลออกจากซอยเล็กๆ เข้าถนนข้าวสาร
โอ้โฮฮฮฮ ตื่นตาตื่นใจ ทำไมคนมากมายขนาดเนี้ยยยย
เดินกันเต็มถนนไปหมด มีทั้ง คนไทยฝรั่งญี่ปุ่น
แล้วก็มีคนเอาของมาวางขายริมถนน เป็นตอนที่ยากในการปั่นจริงๆ
ต้องหลบคน หลบรถ โอ๊ยยยยย กว่าจะผ่านออกมาได้นะคะ
เล่นเอาเหงื่อตก.ออกจากถนนข้าวสารเลี้ยวซ้าย
ปั่นเรื่อยๆ ไปทางสะพานพระปิ่นเกล้า แล้วเลี่ยวขวาไปทาง
ป้อมสันติชัยปราการ เฮ้อออออ ถึงซะที จอดพักที่สวนข้างป้อม
ทานโรตีเจ้าอร่อย ไปดูต้นลำพูต้นสุดท้ายของบางลำพู ที่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
แล้วก็นึกถึง โกโบริ กับ อังสุมาลินค่ะ แต่จาวตาล ไม่เห็นหิ่งห้อยเลยสักตัว
ที่สวนข้างป้อมก็มีพ่อ แม่ จูงลูกมาเดินเล่น อาม่า อาแปะ
ที่บ้านอยู่แถวนั้นก็ออกมานั่งคุยกัน อิอิอิ อดไม่ได้ค่ะ
ต้องเข้าไปเมาท์ด้วยซะหน่อย อาม่าบอกว่าออกมาเดินเล่น
นั่งเล่นที่นี่เป็นประจำ ลมพัดเย็นสบาย
ก็คงเป็นเพราะอยู่ติดแม่น้ำมั๊งคะ ดีจังเลยนะคะที่มีสวนแบบนี้อยู่ใกล้ๆ บ้าน
ถ้าจาวตาลอยู่แถวนั้น ก็คงออกมาเดินทุกวันเหมือนกันแหละ
นั่งกินลม ดมอากาศ เอ๊ยยยย ไม่ใช่ค่ะ กินโรตี กินน้ำ
คุยกะอาม่า อาแปะ อาอึ้ม อาแจ้ อาตี๋ แล้วก็ปั่นต่อไป
ย้อนกลับไปลอดสะพานพระปิ่นเกล้า ผ่านวิทยาลัยนาฏศิลป์
พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พระบรมมหาราชวัง ตรงไปท่าเตียน
แล้วเราก็แวะที่วัดโพธิ์ เข้าไปเดินเล่น ดูเจดีย์มากมายทั้งเล็กใหญ่
นับได้ถึง 96 องค์ แหะๆๆๆ จาวตาลป่าวนับเองค่ะ
พี่ไกด์เค้าบอก
แล้วก็แวะชื่นชม ฤๅษีดัดตน เป็นรูปปั้นฤๅษีที่อยู่ในท่าทางต่างๆกันไป
ซึ่งเป็นท่าที่ทำแล้ว จะหายปวดเมื่อย พี่ไกด์บอกอีกเหมือนกัน
แล้วแต่ก่อนต้นไม้ที่ปลูกประดับ ตามสวนหย่อมจะเป็นสมุนไพรต่างๆ
แต่ตอนนี้สมุนไพรตายไปเกือบหมด เหลือเพียงไม่กี่อย่าง
เค้าเลยปลูกต้นเข็มแทน เค้าบอกว่าดอกสวย สีสวยเสียดายจริงๆ นะคะ
นอกจากนี้ ก็จะมีรูปปั้นเป็นรูปสิงห์ คนจีนโบราณ ที่เป็น
อับเฉาเรือในสมัยก่อนเยอะๆๆๆๆๆ มากๆๆๆๆ
พี่ไกด์(อีกแล้ว)บอกว่า วัดที่มีอับเฉามากที่สุดคือ
วัดอรุณราชวราราม ตอนที่เดินดู จาวตาลยังนึกว่า
วัดโพธิ์ก็เยอะแล้วน๊าาาาา โหหห ยังมีเยอะกว่านี้อีก
แล้วก็ไปดูต้นสาละ กำลังออกดอกค่ะ สวยมากจริงๆ
พี่ไกด์(อีกแหละ)อิอิอิอิ บอกว่า ถ้าใครไปยืนใต้ต้นสาละ
ปรบมือให้ดอกสาละร่วงลงมาได้ ก็จะประสบความสำเร็จ
สมหวังในชีวิต แหะๆๆๆ จาวตาลก็รีบรี่ไปเลยค่ะ
อ๊ยยยยย ปรบซะมือเจ็บ ไม่มีอะไรหล่นเลย
ออกจากวัดโพธิ์.เสือน้อยพาจาวตาลไปทางที่จะไปปากคลองตลาด
เลี้ยวซ้ายไปบ้านหม้อ เลี้ยวขวาไปสะพานพุทธ ถึงจุดหมาย
ก็วัดเลียบหรือวัดราชบูรณะไงคะ ตอนนี้ก็ 4 ทุ่มพอดี
แวะทานผัดไทยเจ้าอร่อยในวัดเลียบ คนแน่นมากๆๆๆๆ
ป๋าบอกว่าคุณลุงคนที่ยืนผัดก๋วยเตี๋ยว เค้ายืนผัดมาตั้งแต่
ป๋ายังไม่รู้จักกับมามี๊เลยนะคะ นานมากๆๆๆๆเลย
ร้านนี้จะขายเฉพาะตอนกลางคืน ตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง จนถึง 6 ทุ่มกว่า
ก็จบการเดินทางของเรา.เสือน้อย กับ จาวตาล.
เส้นทางที่ปั่นก็ไม่ไกล แค่ 9 กม. กว่าๆ แต่เหนื่อยมากๆๆ
กับการต้องเอาตัวรอด หลบคน หลบรถ.
จาวตาลว่าให้ไปปั่นต่างจังหวัด สนุกกว่าเยอะเลย