12 มิถุนายน 2545 17:42 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... นมนานกาลก่อนมา
ไม่รู้ว่าประเทศไหน
มีเมืองศิวิไลซ์
นามนั้นไซร้เมืองมังกร
.... มีเจ้ามังกรน้อย
กระจ้อยร่อยเที่ยวซอกซอน
อารมณ์แสนแง่งอน
เพราะละอ่อนไม่เหมือนใคร
.... หน้าตาเจ้าบึ้งตึง
ขมึงทึงไม่แจ่มใส
มังกรทั่วทั่วไป
ต่างพ่นไฟได้ทุกตัว
.... แต่เจ้ามังกรนี้
พ่นทุกทีชนยิ้มหัว
ไม่มีใครหวาดกลัว
รู้กันทั่วว่าเป็นไง
.... เล่นพ่นน้ำเต้าหู้
ออกจากรูจมูกไป
เจ้าถูกเรียกชื่อใหม่
น้ำเต้าหู้ตู้มังกร
.... วันหนึ่งตัดสินใจ
แยกตัวไปจากนคร
เข้าป่าปีนสิงขร
จะไม่ย้อนกลับคืนมา
.... ดั้นด้นอยู่หลายวัน
เจ้าก็พลันออกจากป่า
มาถึงนัครา
เมืองพญานาคาลัย
.... พวกนาคตั้งมากมาย
ทั้งหญิงชายต่างดีใจ
อยากเห็นมังกรไฟ
เป็นอย่างไรไม่เคยดู
.... หัวโจกพญานาค
จึงออกปากว่าเจ้าหนู
มาเล่นเกมส์หมูหมู
ลองคิดดูเจ้าว่าไง
.... เจ้าพ่นไฟออกมา
แล้วตัวข้าพ่นน้ำใส
จะได้ไปดับไฟ
ตกลงไหมให้ตอบมา
.... มังกรน้อยตกลง
แต่คิดปลงทำไงหว่า
พ่อแม่ปู่ย่าจ๋า
ขอจงมาช่วยหนูที
.... มังกรส่งเสียงฟู่
ทำท่าขู่แบบดูดี
น้ำเต้าหู้พลันไหลรี่
พ่นกี่ทีนี้เหมือนเดิม
.... พวกนาคต่างขบขัน
ฮาเสียงลั่นว่ากล่าวเสริม
มังกรทุกข์ถมเติม
เจ้ายิ่งเพิ่มความอับอาย
.... เดินหลีกปลีกออกมา
หลบเข้าป่าตอนสายสาย
พลันเจอะนาคตัวลาย
ยืนเดียวดายไม่มีใคร
.... นาคน้อยกระจ้อยร่อย
ดูเศร้าสร้อยละเหี่ยใจ
เจ้าจึงถามออกไป
ว่าเหตุใดหรือใครทำ
.... นาคบอกว่าตัวข้า
เกิดขึ้นมาช่างน่าขำ
มันคงเป็นเวรกรรม
ที่เคยทำชาติก่อนกาล
.... นาคอื่นพ่นน้ำใส
แต่ข้าไซร้น่าสงสาร
ไม่เหมือนกับชาวบ้าน
พ่นตั้งนานได้ซาละเปา
.... ข้าเลยหนีออกมา
อยู่ในป่าอย่างเงียบเหงา
มังกรว่าสองเรา
คงจะเข้ากันได้ดี
.... จูงมือกันเดินไป
รีบคลาไคลเข้ากรุงศรี
เมืองใหญ่คนมากมี
ต่างชวนชี้เดินชมเมือง
.... ถึงย่านร้านตลาด
ของเกลื่อนกลาดดูฟูเฟื่อง
ค้าขายคงรุ่งเรือง
คิดได้เรื่องรีบลงมือ
.... เช่าแผงที่โต้รุ่ง
ต่างก็มุ่งเร่งฝึกปรือ
ไม่สนข่าวเล่าลือ
ไม่ยึดถือเรื่องเก่ามา
.... เปิดขายน้ำเต้าหู้
ถึงไม่หรูรสโอชา
ซาละเปาไส้นานา
คนชมว่าอร่อยดี
.... มังกรและนาคา
ค้าขายมาก็นานปี
คนเรียกท่านเศรษฐี
เพราะเหตุที่ไม่เหมือนใคร
.... ขอจบแค่นี้ก่อน
กลัวเจ้ากลอนจะพาไป
เข้ารกเข้าพงไพร
ต้องบ๊ายย...บายยย...ไปก่อนเอย
4 มิถุนายน 2545 15:53 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... บ้านนาเมื่อหน้าฝน
ลมพริ้วบนใบหญ้าเขียว
ต้นข้าวทอดใบเรียว
งามนักเชียวรอเคียวคม
.... น้ำเจิ่งเต็มท้องทุ่ง
มองผักบุ้งทอดอารมณ์
ผักตบเจ้าสวยสม
น่าชื่นชมดอกม่วงงาม
.... โสนเหลืองละออ
เหลิงลมล้อใต้ฟ้าคราม
กลีบใสไอแดดลาม
ร่วงหล่นตามสายน้ำไป
.... เจ้าทุยนอนแช่น้ำ
คงสุขล้ำนะเพื่อนใจ
พักผ่อนตอนฟ้าใส
หลังคราดไถให้ชาวนา
.... ลำประโดงโค้งรอบคุ้ง
มากมีกุ้งและปูปลา
นั้นคือเหล่าภักษา
ตามประสาบ้านนาเรา
.... พริ้วพริ้วเพลงไผ่ไหว
เสียงขลุ่ยใสคลอเบาเบา
บ้านนาไม่เคยเหงา
มีสองเราเคล้าเคลียคลอ....