24 ตุลาคม 2544 02:56 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
เรือน้อยคล้อยเคลื่อนไป
เข็มทิศใจใช้นำทาง
เส้นทางที่อ้างว้าง
ดูสว่าง...ไม่มืดมน
ด้วยใจที่ตั้งมั่น
ไม่ไหวหวั่นแลสับสน
เย็นชื่นในกมล
ไม่ร้อนรนดุจเคยเป็น
คลื่นลมที่โถมโลก
คลื่นวิโยคที่เคยเห็น
กลับไม่ทุกข์ลำเค็ญ
เหมือนดั่งเช่นเคยเป็นมา....
24 ตุลาคม 2544 01:22 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ใครหนอที่ผ่านมา
เพียงเวลาชั่วนาที
สะกดใจเรานี้
ให้ใจมีความหลงใหล
.... ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
ใจขี้โกงคิดไปไกล
ชอบเขาเข้าแล้วไง
ใจนะใจไม่รักดี
.... ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
ใจเรานั้นสั่นเต็มที
รักเขาทั้งชีวี
เอะ...ใจนี้จะโทษใคร
.... แต่เมื่อรักผิดหวัง
ทุกข์ประดังเข้ามาใส่
จะลืมได้อย่างไร
ฤๅต้องใช้....ทั้งชีวี....
23 ตุลาคม 2544 20:49 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ถึงหน้าหนาว หนาวกาย ใจอบอุ่น
นุ่มละมุน มีรักห่ม ต้านลมหนาว
ผ้าห่มน้อย คอยจุนเจือ ได้ชั่วคราว
งามอะคร้าว ผ้าห่มรัก ถักจากใจ
.... นำสายใย ความรัก มาถักร้อย
เริ่มจากน้อย เติมทุกวัน ไม่หวั่นไหว
จนสายรัก ท่วมท้น ล้นห้องใจ
เป็นผ้าห่ม ผืนใหญ่ ให้พี่ชาย.......
23 ตุลาคม 2544 18:39 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ฉันชอบยามราตรี
ท้องฟ้ามีดวงจันทรา
สาดส่องแสงนวลจ้า
ทอทาบทามาที่ใจ
.... ฉันชอบดวงดารา
ระยิบตาวิบวับไหว
ส่องกมลถึงคนไกล
รู้ใช่ไหมใครเฝ้าคอย
.... ฉันชอบความมืดมิด
ได้นั่งคิดใจล่องลอย
แต่ไม่เคยเหงาหงอย
มีสร้อยฝันของวันวาน
.... เก็บอยู่คู่ดวงใจ
แอบซึ้งในคำหวานหวาน
หวานล้ำฉ่ำยิ่งตาล
เหมือนดวงมานของคนไกล....
23 ตุลาคม 2544 17:37 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.....ฝากรักหวาน ผ่านมา ที่ฟ้าใส
ถึงพี่ชาย คนไกล ด้วยใจมั่น
แม้นว่ากาล นานเพียงไหน ไม่สำคัญ
เฝ้านับวัน พี่คืนบ้าน สำราญใจ
.....ความคิดถึง ฝากไป กับปักษา
ที่บินผ่าน ข้ามมหา ชลาไหล
ส่งเพียงพี่ ไม่มี ให้ใครใคร
ช่วยเก็บไว้ ดีดี นะพี่ชาย
.....ความอาทร ความผูกพัน นั้นมากนัก
เราฟูมฟัก เก็บไว้ ไม่ให้หาย
ฝากมากับ ดวงดาว ที่พราวพราย
ส่องกระจาย เต็มฟากฟ้า นภาลัย.....