4 พฤษภาคม 2546 12:39 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... เอนกายเหยียดขาแข้ง
พิงระแนงริมระเบียง
นิ่งฟังสรรพสำเนียง
เสียงเคยคุ้น...อบอุ่นใจ
... จิ๊บจิ๊บ...เสียงวิหค
เจ้าโผผกบินร่อนไป
จับลงตรงกิ่งไทร
ปากก็ไซ้ส่งเสียงคู
... เหมียวเหมียว...เหลียวมามอง
แมวหง่าวร้องเป็นลูกคู่
ชันคอเอียงหน้าดู
เจ้าเที่ยวอยู่บนหลังคา
... โฮ้งโฮ้ง...ริมข้างรั้ว
ไม่น่ากลัวเหมือนหน้าตา
กลิ้งไถลวิ่งไปมา
บนพื้นหญ้าน่าสุขจัง
... ก๊าบก๊าบ...อาบน้ำใส
ฝูงเป็ดใหญ่ไม่ห่วงหลัง
ว่ายไปไม่ได้ฟัง
ลูกร้องดังติดตามมา
... เจี๊ยบเจี๊ยบ...โน่นแม่ไก่
คุ้ยเขี่ยไปเรียกลูกจ๋า
อยู่ไหนไยเฉยชา
แม่จะพาไปหากิน
... กรี๊ดกรี๊ด...จิ้งหรีดร้อง
เสียงดังก้องพนาสินธุ์
บ่ายเย็นเคยได้ยิน
เสียงไม่สิ้นไปจากใจ
... ก๊กก๊ก...กระดึงรัว
ใต้คอวัวจากแนวไพร
เดินตามหลังพ่อใหญ่
กลับเข้าไปใต้ถุนเรา
... นั่งนิ่งไม่ติงไหว
คิดเรื่อยไปครั้งวัยเยาว์
ได้กลับคืนบ้านเก่า
ที่เคยเนามาเนิ่นนาน....
3 พฤษภาคม 2546 11:37 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... เสียงเจื้อยแจ้ว แว่วมา ว่าสงสาร
จะพาลง จากคาน บ้านอาศัย
ยอมรับใช้ ทุกอย่าง ให้วางใจ
ทั้งกวาดไถ เช็ดถู ปูเส้นทาง
... ฟังวาจา คารม ชื่นชมนัก
ช่างน่ารัก มีน้ำใจ ไม่ถากถาง.... : P
เพราะว่ากลัว ชรานัก จักปล่อยวาง
รีบกริ๊งกร๊างงงง โทรไปหา ไม่ช้าพลัน
... แหม..อีฉัน ก็..มัน คนรักเด็ก
ตัวเล็กเล็ก มีตั้งห้า อย่าขบขัน
อยากเลี้ยงดู อุ้มชู รู้รู้กัน
สายคุณนั้น ไม่เคยว่าง อย่างที่คุย.... : P
... น่าเสียดาย ทำอย่างไร ใจตึ๊กตั๊ก
ถ้าช้านัก กลัวคู่แข่ง แซงฉลุย
สาวน่ารัก ใจดี ที่ตุ้ยนุ้ย
ต้องรีบลุย กรุยทางไป ให้ตัวเอง
... คุณเจ้าขา คนใจดี ที่ประกาศ
ถ้าคุณไม่ อยากพลาด สาวคนเก่ง
โปรดมาหา อย่าแชเชือน เหมือนอย่างเพลง
จะนอนเขลง รอบนคาน สำราญใจ....
1 พฤษภาคม 2546 21:22 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
... เสียงกาเหว่า ขับขาน เพลงหวานแว่ว
โอ้เช้าแล้ว วันใหม่ ในวสันต์
วิหกเหิน เพลินนภา ชมตาวัน
เจ้าผายผัน แหวกว่ายไป ในเมฆี
... สีเรื่อเหลือง เรืองอุไร ใกล้ขอบฟ้า
ระยิบตา พร่าพราย ประกายสี
รวยระริน กลิ่นผกา ช่อมาลี
ที่แย้มคลี่ คล้ายเชิญชม ให้ดมดอม
... หยาดน้ำค้าง พร่างพรม ห่มยอดหญ้า
ระรินจาก ฟากฟ้า มาอิงอ้อม
ดั่งหยดแก้ว แพรวกลีบดวง พวงพยอม
ผกาหอม ยอมให้ซบ หลบตะวัน
... ผีเสื้อร่าย ระบำฟ้อน ช้อนกลีบแก้ว
จุมพิตแผ่ว ชมบุปผา ผกาสวรรค์
ระเริงรื่น ชื่นนักหนา ทิวาวัน
เหมือนสร้างฝัน โลกสวย ด้วยปีกแพร...
27 ธันวาคม 2545 07:39 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
เขียนการ์ด ใบใหญ่ใหญ่ ใส่ท้องฟ้า
แต่งแต้ม ด้วยดารา พาสดใส
แซมจันทรา เรื่อเรือง เหลืองอุไร
ส่งด้วยใจ อวยพรท่าน ในวันดี
ไมตรี มากมาย เหลือเฟือ
เหลือเชื่อ ยืนยาว จนวันนี้
ยังจำ ย้ำเตือน นาที
วันที่ ได้พบ สบกัน
ขอพรวอนฟ้า
จงพาสุขสันต์
สดชื่นทุกวัน
คิดฝัน...ดั่งใจ
3 ธันวาคม 2545 15:50 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
ค่ำคืนนั้น จันทร์เพ็ญ เด่นเจิดจ้า
ขอบโค้งฟ้า มีแสงนวล ชวนหลงใหล
กระต่ายน้อย พ่อลูก แสนถูกใจ
พ่อตระกอง กอดเจ้าไว้ ในอุรา
สองมือเจ้า เหนี่ยวนำ กำหูพ่อ
เคล้าเคลียคลอ กระซิบความ ถามปัญหา
พ่อรู้อยู่ หนูรักพ่อ เนิ่นนานมา
รู้ไหมว่า ความรักนี้ มีเท่าใด
พ่อบอกว่า คิดไม่ได้ ทายไม่ถูก
อยากให้ลูก บอกนัก รักแค่ไหน
กระต่ายน้อย กางแขน แอ่นอกใจ
หนูรักพ่อ เท่านี้ไง กว้างใหญ่จริง
พ่อกอดจูบ ลูบไล้ กระต่ายน้อย
แล้วค่อยค่อย กระซิบบอก ไม่กลอกกลิ้ง
พ่อรักเจ้า เท่าแขนพ่อ นะเจ้าลิง
รักแท้จริง ยิ่งสิ่งใด ในโลกา
กระต่ายน้อย นิ่งคิด อย่างติดใจ
แขนพ่อนั้น กว้างใหญ่ กว่าแขนข้า
เจ้าเฝ้าคิด เวียนวน บ่นไปมา
ยืนตั้งท่า เท้าเขย่ง ขาเกร็งกรอย
แล้วเหยียดมือ สุดแขน แหงนดูฟ้า
ร้องพ่อจ๋า รักพ่อดุจ สุดเอื้อมสอย
พ่อจับลูก ยกเหนือหัว ตัวเจ้าลอย
รักเจ้านี้ มีไม่น้อย คอยดูเอง
พ่อรักเจ้า เท่ามือนี้ ที่เอี้อมถึง
กระต่ายน้อย หน้าบึ้ง ลงนอนเขลง
ตะโกนบอก ดังลั่น ไม่หวั่นเกรง
ใจนักเลง โกรธพ่อ ที่ล้อเลียน
หนูรักพ่อ เท่าทางไกล ไปแม่น้ำ
พ่อบอกซ้ำ รักแค่ไหน ไม่แปรเปลี่ยน
พ่อรักเจ้า เท่าทาง ที่วนเวียน
ตามรอยเกวียน ข้ามลำธาร ละหานไพร
กระต่ายน้อย ง่วงงัวเงีย เพลียอยากหลับ
ก่อนผลอยพับ เรียกพ่อจ๋า อย่าไปไหน
แว่วสำเนียง เสียงกรีดกริ่ง หริ่งเรไร
เหลีอบมองจันทร์ สีอำไพ ใจเบิกบาน
หนูรักพ่อ เท่าทางไกล ไปท้องฟ้า
ที่สถิตย์ ของดารา จันทราหวาน
หนูรักพ่อ มากล้น ท้นดวงมาน
แล้วเจ้าซาน ซบหลับ ไปกับจันทร์
พ่อจุมพิต ลูกน้อย เจ้ากลอยใจ
เจ้าหน้าใส ขวัญอ่อน นอนหลับฝัน
จันทร์ส่องแสง แจรงฟ้า วิลาวัณย์
ดุจพระจันทร์ มาให้พร อาทรเรา
Lovers
0 คน เลิฟผีเสื้อปีกบางฯ
หน้าส่วนตัว
1070
