18 มกราคม 2546 12:32 น.
ผีขี้เมา
เพื่อนทนฝืนกลืนเก็บความเจ็บปวด
ความร้าวรวดรุมซ้ำทำไฉน
พิษแห่งรักฟักตัวจนทั่วใจ
จึงหม่นไหม้เกินกว่าจะประเมิน
อยากรักษาแผลใจให้หายช้ำ
ทุกวันค่ำเคียงข้างมิห่างเหิน
แต่คนไกลไม่กล้ามาเผชิญ
กลัวเหลือเกินการมาพบชาเย็น
5 มกราคม 2546 11:29 น.
ผีขี้เมา
ลมเหล้ากระพือพัด
สาดซัดเข้าถาโถม
ร้อนใจดังไฟโลม
เหลือข่มให้บันเทา
เพลงเมาเริ่มบรรเลง
ครื้นเครงดังก่อนเก่า
ความสุขเข้าคลุกเคล้า
ความเหงาก็ผ่อนคลาย
ซากชีวิตบิดงอ
ห้อยตะขอแกว่งไกว
วันเดือนที่เคลื่อนไหว
สุขใจไปตามทาง
เมาไปอย่างไร้ทิศ
ไม่คิดติดปีกหาง
เดินไปในความว่าง
มีบ้างหมูหมาตาม
หน้าส่วนตัว
770
