18 มกราคม 2546 12:32 น.
ผีขี้เมา
เพื่อนทนฝืนกลืนเก็บความเจ็บปวด
ความร้าวรวดรุมซ้ำทำไฉน
พิษแห่งรักฟักตัวจนทั่วใจ
จึงหม่นไหม้เกินกว่าจะประเมิน
อยากรักษาแผลใจให้หายช้ำ
ทุกวันค่ำเคียงข้างมิห่างเหิน
แต่คนไกลไม่กล้ามาเผชิญ
กลัวเหลือเกินการมาพบชาเย็น
5 มกราคม 2546 11:29 น.
ผีขี้เมา
ลมเหล้ากระพือพัด
สาดซัดเข้าถาโถม
ร้อนใจดังไฟโลม
เหลือข่มให้บันเทา
เพลงเมาเริ่มบรรเลง
ครื้นเครงดังก่อนเก่า
ความสุขเข้าคลุกเคล้า
ความเหงาก็ผ่อนคลาย
ซากชีวิตบิดงอ
ห้อยตะขอแกว่งไกว
วันเดือนที่เคลื่อนไหว
สุขใจไปตามทาง
เมาไปอย่างไร้ทิศ
ไม่คิดติดปีกหาง
เดินไปในความว่าง
มีบ้างหมูหมาตาม
22 ธันวาคม 2545 11:55 น.
ผีขี้เมา
มอบพรขวัญวันดีขึ้นปีใหม่
ให้โชคดีมีชัยภัยหลีกหนี
กอบกิจใดให้ขลังจงมั่งมี
โชคทวีทรัพย์เฟื่องนับเนื่องนาน
ขอกุศลที่สร้างไว้สั่งสม
ได้พร่างพรมความรักสมัครสมาน
หวังสิ่งใดให้ประสงค์จำนงการ
เริงสราญซ่านสุขทุกวี่วัน
เป็นคนดีมีใจใฝ่ศีลสัตย์
ปฏิบัติตามกฏไม่คดขันธ์
จิตใจงามผ่องผุดยุติธรรม์
ชีวิตนั้นสรรสร้างแต่ทางดี
พึงสังวรณ์สอนใจไม่ตามจิต
จงนึกคิดใคร่ครวญให้ถ้วนถี่
ใช้สติอย่างฉลาดพลาดไม่มี
เพียรกระทำกรรมดีมีเมตตา
เสียสละประโยชน์ตนกุศลสูง
ร่วมจรุงรักชาติศาสนา
สื่อสัมพันธ์สันติธรรมพระสัมมา
ทั่วโลกาผาสุกทุกข์ไม่มี
มั่นในศีลพิสุทธ์จุดประสงค์
ละโลภหลงลาภยศรูปรสสี
อย่าโลเลเวลารอวารี
หากเสียทีจะเสียดายเมื่อวายชนม์
5 พฤศจิกายน 2545 18:58 น.
ผีขี้เมา
สภาพเดิมที่พ้นหล่นหลุดไป
ยังหวังสภาพใหม่ไปแทนที่
ดังสงครามยื้อยุดเข้าฉุดตี
บารมีต่างแข่งเข้าแย่งกัน
เหตุอย่างนี้มีมาช้านานนัก
ความมักใหญ่ใฝ่ศักดิ์ปักใจฝัน
เที่ยวชักชวนให้เชื่อเพื่อสัมพันธ์
หวังยึดมั่นสภาพใหม่ไปยาวนาน
ดังลิเกชีวิตไม่ผิดพ้น
กิเลสคนยังหนาน่าสงสาร
อยากใหญ่โตโก้หรูดูตระการ
ลืมสันดานของตนคนลืมตัว
เมื่อเปลื้องเคร่องก็เหม็นคราบเหงื่อไคล
ความจัฯไรเผยโฉมชะโลมทั่ว
ลิเกเริ่มบรรเลงเพลงน่ากลัว
หรือว่าคนทำชั่วจะครองเมือง
23 ตุลาคม 2545 13:30 น.
ผีขี้เมา
ก้าวผ่านวันอันสับสนอย่างคนเหงา
ความว่างเปล่าเวียนผ่านนานหนักหนา
ไร้ทิศทางเคว้งคว้างตลอดมา
เป็นเช่นคนหมดค่าเปื้อนราคี
วันนี้วันอะไรเราไม่รู้
ได้พบผู้พลิผันวันเปลี่ยนสี
ความถูกต้องแห่งคัลลองของชีวี
เธอเป็นคนที่สรรสร้างหนทางใจ
ก่อนเวลาพาเรามาพบหน้า
เมฆบนฟ้าครึ้มเศร้าไม่วาวใส
เธอพบเราเงาเมฆก็เคลื่อนไป
ณ กลางใจพรายพราวดุจดาวเดือน