2 กรกฎาคม 2546 12:40 น.
ผีขี้เมา
ชีวิตหล่นค้นหามานานนัก
ยังจมปลักดักดานการสับสน
ซังกะตายไปเพียงวันกับการทน
หวังสักวันผ่านพ้นถนนกรรม
คุ้ยเขี่ยหาล้าใจด้วยไร้หวัง
จะกี่ครั้งยังพ่ายอยู่หลายซ้ำ
เงามืดมนไม่พ้นผ่านเกินจารจำ
มีแต่ช้ำกล้ำกลืนทนฝืนไป
การขุดหาชีวิตต้องสิ้นสุด
จะขอหยุดเสียทีกับที่หมาย
ฉากชีวิตปิดลงตรงบั้นปลาย
หลับตาครั้งสุดท้าย..อโหสิกรรม
.
1 กรกฎาคม 2546 11:58 น.
ผีขี้เมา
มา บางรัก ปักใจให้ไหลหลง
ใฝ่พะวงสาวงามยามพบเห็น
หากเคียงชิดสนิทเจ้าทุกเช้าเย็น
คงจะเป็นบุญเหลือเหนืออื่นใด
กิริยามารยาทไม่ขาดครบ
รักขนบธรรมเนียมเปี่ยมวิสัย
ไม่หลงยุคคลุกเคล้าสิ่งเย้าใจ
เป็นสาวไทยใจงามจริงทรามเชย
อยากปลูกรักมั่นคง ณ ตรงนี้
ยังเกรงที่คำรักเกินจักเผย
เราคนไกลได้แต่ชะแง้เงย
ไม่กล้าเอ่ยเฉยอย่างรักข้างเดียว..ฯ
.
27 มิถุนายน 2546 13:28 น.
ผีขี้เมา
หลักพักพิงอิงแอบอยู่แนบชิด
อย่าหลงผิดคิดหมายทำลายสิ้น
เป็นดังมอดกัดไม้ทำลายกิน
ถูกติฉินหมิ่นลายให้อายคน
จดจำคุณหนุนเนื่องไม่เขื่องขาม
อย่าวู่วามตามจิตคิดสับสน
ชีวิตไม่ปลิดปลิ้นยังดิ้นรน
ไม่ผ่านพ้นอุ้มชูรู้พระคุณ
หากลืมตัวกลั้วเกลือกเลือกประพฤติ
หวังจะยึดถือดีมีแต่สูญ
หยิ่งยโสโอหังจะพังพูน
วันสิ้นบุญแม้หมาไม่มามอง
26 มิถุนายน 2546 10:46 น.
ผีขี้เมา
งานอักษรกลอนกานต์หรือชาญเชี่ยว
ไม่เฉลียวฉลาดวิลาศหรู
เฝ้าฝนฝึกศึกษาตำราครู
ยังไม่สู้รู้เรื่องเปรื่องวิชา
ดังเด็กน้อยค่อยคลานบนลานกว้าง
ไม่อาจสร้างอักษรสรรให้หรรษา
โปรดจับมือยื้อยุดฉุดขึ้นมา
ช่วยนำพาสู่ทางของนักกลอน
หน้าส่วนตัว
580
