27 มีนาคม 2546 11:12 น.
ผายรมณ์
แต่แล้ว เชษฐาธิราชของเจ้าหญิงจันทร์สวยก็ได้กลับจากการร่ำเรียนวิชา เขาได้พรากความหวังเพียงน้อยนิดของนายแห้วไป โดยการเข้ายึด พระหัตถ์ถือ ของเจ้าหญิงจันทร์สวยไป ทำให้เขาติดต่อกับเจ้าหญิงได้ยากเย็นนัก ได้แต่ฝากพิราบขาวนามว่า ออเรนท์ ไป...เพื่อหยดน้ำเพียงนิด เพื่อ ต่อติดความสัมพันธ์ระหว่าง...จันทรากับกระต่ายที่หมายจันทร์...
และนายแห้วก็ได้รำพันกับแสงจันทร์ ที่สูงสุดคว้า ไว้ว่า
แม้จันทรา จะสูงค่า เกินคว้าถึง
ขอได้ไหม เพียงหยาดหนึ่ง น้ำตาฉัน
จะหยดใน กะโหลก ทุกทุกวัน
แล้วฉันจะ ชะโงกดู เงาจันทร์..ทุกทุกคืน
เขาแล้วก็พยายามข่มตา ก้มหน้า ก้มตา ทำนาแห้วในทะเลทรายต่อไป... .. จบตอน..