5 มีนาคม 2546 18:52 น.
ผายรมณ์
แม้ตัวเราห่างไกลแสนไกลห่าง
เมื่อเธอนั้นเคว้งคว้างเธอหวั่นไหว
ฉันจะส่งวิญญาณล่องลอยไป
และจะแอบอยู่ข้างใน...กินตับเธอ
5 มีนาคม 2546 18:41 น.
ผายรมณ์
แม้ตัวเราห่างไกลแสนไกลห่าง
เมื่อเธอนั้นเคว้งคว้างเธอหวั่นไหว
ฉันจะส่งความรักไปปลอบใจ
ถ้าเธอเหงาเมื่อไร..ก็โทรมา
5 มีนาคม 2546 18:35 น.
ผายรมณ์
ดึกนี้ชีวิตก็สั้นลง
ประสงค์สิ่งใดล่ะในหล้า
ตื้นฟื้นเถอะเพ่งญาณปัญญา
อย่าให้นิทราฆ่าตัวตาย
5 มีนาคม 2546 18:29 น.
ผายรมณ์
โทรมานะโทรมา
หากเธอคิดว่าไม่เหลือใคร
อย่าเกรงใจนะอย่าเกรงใจ
เหงาเหมือนไรให้โทรมา
3 มีนาคม 2546 19:28 น.
ผายรมณ์
ในคืนนี้ ฉันมองไป ที่ท้องฟ้า
ปรากฎว่า ฉันเห็นใคร ก็ไม่รู้
ทั้งสูงขาว ทั้งน่ารัก น่าเอ็นดู
แต่ไม่รู้ จะบินมา อักเมื่อไร
เมื่อเธอบิน ออกไป ไกลลับตา
เธอจะรู้ ไหมว่า ฉันคอยอยู่
ฉันคนนี้ จะคอยเฝ้า คอยมองดู
จะคอยอยู่ คอยรอวัน ฉันเห่าเธอ