5 มีนาคม 2546 18:55 น.
ผายรมณ์
รักคืออะไรใครจะรู้
รักคืออาจความเจ้าชู้ก็เป็นได้
ถ้าผู้อ่านอยากรู้รักคือไร
ผมเองบอกไม่ได้ ค้นหาเอง
ถ้าบอกคง เป็นรัก แบบของผม
ที่มันตรม มันปิด มันผิดหวัง
ผมเลยไม่ อยากบอก ให้ใครฟัง
เพียงกระซิบ แค่ดังดัง...ช้ำสิ้นดี
5 มีนาคม 2546 18:52 น.
ผายรมณ์
แม้ตัวเราห่างไกลแสนไกลห่าง
เมื่อเธอนั้นเคว้งคว้างเธอหวั่นไหว
ฉันจะส่งวิญญาณล่องลอยไป
และจะแอบอยู่ข้างใน...กินตับเธอ
5 มีนาคม 2546 18:41 น.
ผายรมณ์
แม้ตัวเราห่างไกลแสนไกลห่าง
เมื่อเธอนั้นเคว้งคว้างเธอหวั่นไหว
ฉันจะส่งความรักไปปลอบใจ
ถ้าเธอเหงาเมื่อไร..ก็โทรมา
5 มีนาคม 2546 18:35 น.
ผายรมณ์
ดึกนี้ชีวิตก็สั้นลง
ประสงค์สิ่งใดล่ะในหล้า
ตื้นฟื้นเถอะเพ่งญาณปัญญา
อย่าให้นิทราฆ่าตัวตาย
5 มีนาคม 2546 18:29 น.
ผายรมณ์
โทรมานะโทรมา
หากเธอคิดว่าไม่เหลือใคร
อย่าเกรงใจนะอย่าเกรงใจ
เหงาเหมือนไรให้โทรมา
หน้าส่วนตัว
925
