13 กุมภาพันธ์ 2546 19:25 น.
ผักกระเฉด
บางทีการกระทำ
อาจจะสำคัญกว่าคำพูด
หรือบางทีการพิสูจน์
อาจจะสำคัญกว่าคำพูดไหน ๆ
บางทีคำว่ารัก
อาจจะไม่มีความหมายอะไร
หรือบางทีความจริงใจ
อาจจะสำคัญกว่าอะไรที่เธอ
อยากได้ยิน
12 กุมภาพันธ์ 2546 11:30 น.
ผักกระเฉด
เธอกลับมาขอคืนดี
อ้างว่าผิดไปแล้วที่ไปมีคนใหม่
ทิ้งให้ฉันตอนนั้นต้องเสียใจ
แล้วบอกฉันใหม่...ขอโทษที
เธอยังจำได้มั๊ย
ว่าวันที่เธอเดินไปจากฉัน
เธอบอกว่าหมดแล้ว..หมดเยื่อใย ที่เคยมีต่อกัน
หมดกระทั่งความผูกพัน..ที่เราสร้างมาหลายปี
เธอรู้มั๊ยตอนนั้นฉันเป็นยังงัย
ฉันร้องไห้..เสียใจมากแค่ไหน กว่าจะมีวันนี้
ทั้งอ้อนวอน..ร้องขอ..เธอไม่รู้จะกี่ที
แต่เธอคนดี..ก้อยังจะไป
เป็นงัยจำได้รึยัง
อยากให้ฉันทบทวนความจำอีกซักครั้งมั๊ย
ว่าที่ผ่านมา..เธอทำกับฉันไว้ยังงัย
ทิ้งให้ฉันต้องเจ็บแคไหน...คนเดียว
แล้วพอมาวันนี้
เธอบอกว่า หัวใจเธอเปล่าเปลี่ยว
เธอบอกว่าที่ผ่านมา...รักฉันคนเดียว
แล้วตอนนั้น เธอไปเที่ยว..อยู่กับใคร
พอตอนนี้จะมาขอคืนดี
อ้างนู่นอ้างนี่..เพื่อเริ่มต้นใหม่
บอกว่ารัก..รักฉันมากกว่าใคร
ขอโทษนะ คนอย่างฉันเจออะไร
เจ็บแล้วจำ
หน้าส่วนตัว
1288
