นี่นะหรือโชคชะตา

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

นี่นะหรือโชคชะตา
	เอก..ซึ่งทำงานเป็นกรรมกรก่อสร้าง ได้ทำงานให้กับผู้รับเหมาก่อสร้างแห่งหนึ่ง เอก เป็นผู้ที่มีฐานะยากจนมาก เคยอยู่เหมือนขอทานเก็บถุงพลาสติกขายเป็นอาชีพ แต่ไม่พอกิน เนื่องจากเขายังมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ ต้องเลี้ยงภรรยาที่มีร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง และลูกสาววัย 6 ขวบที่ป่วยเป็นโปลิโอขาลีบทั้งสองข้าง ครอบครัวของเขาอาศัยกระท่อมเก่า ๆ ไว้ซุกหัวนอนที่ดูว่าเลิศหรูที่สุดในชีวิต เอกได้ค่าจ้างจากนายจ้างวันละ 95 บาทเขาภูมิใจมาก สิบห้าวันมีการจ่ายค่าจ้างหนึ่งครั้ง

ภรรยา	 พี่คะพรุ่งนี้เงินก็ออกแล้วคงจะได้เยอะซินะ? 
เอก	 ประมาณพันกว่าบาทได้แหละ..ก็ได้วันละตั้ง  95   บาทเลย 
                        ทำงาน 15 วันก็..??? โอ้ยช่างมันเถอะคิดไม่ออกปวดหัว  
                        เดี๋ยวเขาก็คิดให้เองนั้นแหละ
ภรรยา	 เออ..พี่พรุ่งนี้ซื้อ น้ำปลา หัวหอม กระเทียม พริกแห้งมาด้วยนะ
                        คะ บ้านเราจะได้มีครบซักที 
เอก	 ได้จ๊ะเดียวพรุ่งนี้พี่แวะซื้อที่ตลาดมาให้
ลูกสาว	 พ่อซื้อตุ๊กตาให้หนูด้วยนะคะ
เอก	 ได้ซิจ๊ะลูก..เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อซื้อมาให้
ลูกสาว	 จริงๆนะ..เย้ๆๆๆๆ  ดีใจจังคะแม่ หนูจะได้มีน้องตุ๊กตาแล้ว 

                      เอก เขาเป็นคนที่รักครอบครับมาก วันรุ่งขึ้นหลังเลิกงาน พนักงานทุกคนก็รอรับเงินค่าจ้างรวมทั้งเอก
ด้วย พอถึงเอก..

นายจ้าง	 ชื่อเอกใช่ไหมเรานะ? 
เอก	 ครับ 
นายจ้าง          วันละเก้าสิบห้าบาท..สิบห้าวันก็เป็น1 ,425..  บาทนะ อ่ะนี่เอาไป
เอก	ครับ

	เอก ดีใจมากเขาไม่เคยมีเงินเยอะแยะขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต เขารีบไปซื้อของตามที่ภรรยาและลูกสาวต้องการ เขาเดินไปเจอร้านตุ๊กตาที่วางขายตามแผงลอยข้างทาง เห็นป้ายราคาติดไว้ตัวละ สามสิบห้าบาท เขาเลือกเอาตัวที่สวยที่สุด แล้วรีบขึ้นรถเมล์กลับบ้านไวไว คนขับก็เหมือนรู้ใจ ออกรถจนผู้โดยสารที่ยืนแทบงายหลังกันเลย

ลูกสาว	 เย้แม่จ๋าพ่อกลับมาแล้ว 
เอก	 ได้แล้วจ๊ะ..ตุ๊กตาของหนูจ๊ะ 
ลูกสาว 	 ขอบคุณคะพ่อ 
เอก	 อุ้ย..ใครสอนให้ลูกพูดคะ? 
ลูกสาว	 แม่ค่ะ 
ภรรยา	 ไหนของที่สั่งให้ซื้อล่ะคะคุณ? 
เอก	 อ้าว..ลืม  เดียวผมออกไปซื้อให้ใหม่แล้วกันนะ 
ภรรยา	 ไหนเงินคะพี่ขอฉันดูมั่ง..อู้ฮู..!!..ใบละห้าร้อยตั้งสองใบ 
                        ฉันไม่เคยจับเลยเคยจับแต่ใบละร้อย
เอก	 พี่อยากให้มันอยู่กับเรานานที่สุดเลย..เราใช้มันใบเดียวนะ 
                        อีกใบหนึ่งเราเก็บมันไว้	

	ทันใดนั้นเสียงเบรคของรถเมล์คันนั้นก็ดังขึ้นสนั่น เอก..ตกใจตื่นแต่ตัวก็ไปกระแทกกับรถ มีโดนผู้โดยสารคนอื่นกระเด็นมาทับ เขารู้สึกเจ็บท้องมาก จะร้องให้ช่วยก็ร้องไม่ออก เพราะตนเองถูกทับอยู่ล่างเพื่อนจนมูลนิธิมาช่วยยกขึ้นทีละคน เอก รู้สึกหายแน่นท้อง แต่ยังรู้สึกเจ็บเหมือนร่างกายจะขาดเป็นสองท่อน แล้วฝ่ายมูลนิธิที่มาช่วยก็พูดขึ้นมาว่า  ไอ้คนข้างล่างนี่โดนเหล็กทิ่มทะลุเลยว่ะ..มาช่วยกันดึงหน่อยเร็ว..!   เอก ถูกยกใส่เปล มีคนตะโกนบอกเขาว่า  เฮ้ย..อย่าหลับนะทำใจดีดีเอาไว้เดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว เขาหันไปเห็นตุ๊กตาที่หล่นอยู่บนถนน พยายามร้องให้ตะโกนให้คนอื่นหยิบให้ แต่ไม่มีเสียง ได้แต่ตะโกนอยู่ในใจ  ตุ๊กตาของผม  เขารวบรวมแรงทั้งหมดที่มีพลิกตัวเองให้ตกจากเปล แล้วคลานไปหยิบตุ๊กตา พอเอื้อมมือหยิบ เขาไม่อาจทนความ
ง่วงได้จนเผลอหลับไป แล้วมันก็เป็นการหลับครั้งที่ยาวนานที่สุดโดยไม่มีวันตื่นขึ้นมาอีกเลย.

                                          )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((