30 กันยายน 2547 11:44 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แม้ลมหนาวพัดใจให้ซึมเศร้า
จะมีเราเคียงข้างเพื่อสร้างฝัน
จะรอคอยหยิบยื่นทุกคืนวัน
คอยแบ่งปันอุ่นไอไว้เยียวยา
แม้ร้อนกายทุกข์ใจดังไฟสุม
มาเร้ารุมลุกลามยามห่วงหา
จะมาดับดวงไฟในอุรา
ให้ศรัทธาเชื่อมั่นอย่าหวั่นใจ
สองมือนี้ประคองคอยโอบล้อม
มาสู่อ้อมร่วมฝันไม่หวั่นไหว
คอยเคียงคู่อยู่ข้างไม่ห่างไกล
ไม่ให้ใครมารั้งมารังแก
๓๐/๐๙/๒๕๔๗ ๑๑:๐๗:๕๖ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
26 กันยายน 2547 06:27 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เกิดเป็นไทยไทยแท้ใช่แค่ชื่อ
เคยเลื่องลือลำนำคำกล่าวขาน
ทุกวันนี้มีร่ำแค่ตำนาน
ประสบการณ์หมุนเวียนเปลี่ยนช่วงวัย
แม้กระทั่งอาหารยังจานด่วน
ทุกอย่างล้วนเร่งจ้ำให้นำสมัย
สารพันสารพัดพึ่งปัจจัย
ล้วนเสี่ยงภัยอาเพศเกิดเหตุกลี
ธงไตรรงค์พลิ้วพัดสะบัดไหว
จะมอดไหม้ลบเลือนกลบเกลื่อนสี
ใครกันหนอปลุกปล้ำและย่ำยี
ไร้ปรานีร้างลดหมดราคา
คนกอบกู้อยู่ไหนยังไม่เห็น
มีแต่เป็นตัวกวนป่วนปัญหา
ทั้งกอบโกยโกงกินสิ้นศรัทธา
จนรากหญ้าถูกย่ำยอมกล้ำกลืน
จงร่วมมือกล่อมเกลากันเอาไว้
ความเป็นไทยมีค่าอย่าได้ฝืน
จงถนอมเร่งรัดให้หยัดยืน
จะได้คืนความเป็นไทยไม่ไร้นาม
๑๖/๐๙/๒๕๔๗ ๑๕:๔๖:๓๘ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า+เวทย์
24 กันยายน 2547 07:10 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
รอยพื้นดินบิ่นแยกแตกระแหง
เป็นดินแดงแห้งผากฝากแปรผัน
เมื่อครั้งก่อนสดชื่นรื่นชีวัน
เคยผูกพันกลับเหลือเพื่อเจ็บใจ
การทำลายท้ายสุดถึงจุดลบ
ถึงจุดจบเจ็บจำช้ำเพียงไหน
สัปดนผลนี่คือฝีมือใคร
แล้วเมื่อไรจะหยุดพาลการทำลาย
เคยร่มเงาใต้ไม้ก็หายสูญ
รอยอาดูรสูญซากดังจากหาย
ใครล่องลอยเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
เปรียบต้องตายทั้งลุกปลุกระทม
คงไม่มีอีกแล้วที่แพรวพร่าง
ชูยอดร่างอ่อนไหวให้สุขสม
มีแต่รอยรอบล้อมให้จ่อมจม
ความขื่นขมใครรับซับน้ำตา
๒๔/๐๙/๒๕๔๗ ๐๖:๕๐:๔๘ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
23 กันยายน 2547 06:41 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เห็นเขาเศร้าเราหัวร่อขอเย้ยหยัน
แค่พลิกผันรักกลายสลายผล
ก็คร่ำครวญหวนไห้คล้ายเหลือทน
นี่หรือคนเก่งกล้ามาล้าใจ
จะอาวรณ์อาลัยเพื่อใดหรือ
อย่าเพียงยื้อเวลามาแก้ไข
รู้ทั้งรู้ทุกอย่างหนทางไกล
คงจบสิ้นกันไปไม่หวนคืน
อย่าโกหกพกเพ้อละเมอพร่ำ
หรือดื่มด่ำกับวันเก่าคราวรักชื่น
เรื่องผ่านมาเห็นชัดไม่หยัดยืน
ยังทนฝืนหลอกใจทำไมกัน
มากมายนักทอถักเอารักใหม่
ขอเพียงใจหยุดนิดเพื่อคิดฝัน
เรื่องราวเก่าเศร้าไปทำไมกัน
คืนและวันลืมหลังไม่รั้งรอ
เก็บอดีตส่วนลึกไว้ฝึกฝน
เกินเป็นคนมีค่าอย่าไปท้อ
เจ็บแสนเจ็บจงเจ็บจำคำว่าพอ
รอถักทอฟูมฝักที่รักเรา
๒๒/๐๙/๒๕๔๗ ๑๖:๔๐:๒๗ น.
ผลิใบ + อัลมิตรา
21 กันยายน 2547 10:49 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ห่วงหา อาทร
ทอดสายตาเหม่อมองน้ำนองเบ้า
คิดถึงเจ้าจากไกลใจห่วงหา
คราลับเคลื่อนเลื่อนลอยคอยเวลา
สายนาวาจองจับรับเงาจันทร์
มองขุนเขาเงาน้ำระกำจิต
เฝ้าหวนคิดคำนึงถึงตัวฉัน
อาจไม่ดีไม่งามตามผูกพัน
ดังตะวันเลือนลบหลบหลีกไกล
เห็นสายลมเริงร่ายล้อสายหมอก
เคยเย้าหยอกภูผาผืนป่าไหว
เคยกล่อมเห่ห้วงฝันสั่นพงไพร
สู่อ้อมใจให้เหงาเฝ้ารำพึง
แสงระยิบแวววับระยับไกล
สาดส่องใจสั่นไหวให้คิดถึง
ขอบหน้าต่างพรอดพร่ำร่ำคำนึง
ต้องติดตรึงภาพขวัญวันจากลา
๒๑/๐๙/๒๕๔๗ ๑๐:๒๒:๑๙ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หน้าส่วนตัว
948
