16 สิงหาคม 2547 16:34 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หมู่เมฆขาวปกคลุมชุ่มภูผา
ท้องนภาคราเคลื่อนลอยเลือนไหล
เป็นธาราพาผ่านล่องธารไพร
บึงน้ำใสรับรองจากคลองแคว
รินลอยวนวนลอยบึงน้อยเปลี่ยว
จากไหลเชี่ยวเจิ่งนองมองกระแส
น้ำใสเย็นเห็นปลาพาเหลียวแล
กักเผื่อแผ่เพื่อผองมองนภา
รอบริมฝังกล้าน้อยค่อยผลิใบ
แตกยองใยรับแสงแรงห่วงหา
ค่อยค่อยพลีคลี่ดอกบอกเวลา
อรุณฟ้าโบกพลิ้วทั่วทิวเขา
นกกระจิบกระจอกจ้อล้อเล่นลม
ชุ่มชื่นชมธรรมชาติสะอาดเย้า
โฉบผิวน้ำลำกระแสแลเห็นเงา
กระจาบเจ้าออกแจมแต้มสีสันต์
ธรรมชาติวาดศิลป์ ณ ถิ่นทอง
เปล่งลำพองรอบตัวทั่วเขตขันธ์
อิ่มอุดมสมสร้างข้างคืนวัน
ประจวบกันกลมเกลียวดังเคียวทอง
๑๖/๐๘/๒๕๔๗ ๑๖:๐๑:๔๐ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
13 สิงหาคม 2547 09:07 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
น้ำตาฟ้าร่วงลายพร่างพรายแสง
อ่อนเรี่ยวแรงแสงทองส่องไสว
ภาพทรงจำพร่างพราวเป็นดาวใจ
ส่องฤทัยอบอวลงามยวนเย้า
ขอบโค้งรุ้งจรดดินถิ่นอำไพ
ขอบกว้างไกลกล้าแกร่งแหล่งขุนเขา
ละอองน้ำหยาดฟ้าพาเพียงเงา
สีคละเคล้ากลมกลืนเป็นหมื่นพัน
เหนือน่านฟ้าล่องลอยคอยพบพาน
ปีกสายรุ้งโค้งผ่านทะยานฝัน
เงาสะท้อนผิวน้ำครารำพัน
ช่างสงบเงียบงันงามในใจ
แสงสว่างพร่างพรายบรรยายจิต
คอยเคลื่อนคิดล่องเรื่อยค่อยเอื่อยไหล
สายลำธารส่องสะท้อนขจรไกล
อิงอุ่นไอไออุ่นอาบวารี
สืบทอดยาววาววับขยับลาย
ปลายสุดสายเยือกเย็นเส้นแสงสี
ละอองไอล่วงลาทุกนาที
ต่อแต่นี้สิ้นลายปลายโค้งฝัน
๑๓/๐๘/๒๕๔๗ ๐๘:๓๐:๒๒ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
12 สิงหาคม 2547 09:14 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เมฆลอยลิ่วทิวเขาสูงเท่าฟ้า
พสุธาดงดอยดอกไม้ไหว
แอ่วเมืองเหนือจำเริญแสนเพลินใจ
มองทางไหนรอยยิ้มปริ่มอารมณ์
ดอกทองกวาวขาวพรูอยู่บนดอย
น้ำตกย้อยดอยแสนแดนสุขสม
งามน้ำใจทั่วยามงามลื่นลม
ปิ่นปักผมเพลงผ้าไหมชนหลายเผ่า
สาวเมืองเหนืองามแชล่มแจ่มจรูง
ที่ราบสูงเกื้อหนุนแหล่งขุนเขา
พาสาวน้อยสืบสานคว้านพะเยา
คิดถึงเจ้าอาจเอื้อสาวเหนือเอย
๑๒/๐๘/๒๕๔๗ ๐๘:๔๗:๑๙ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
11 สิงหาคม 2547 11:10 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เจ้าดอกรักเบ่งบานในลานใจ
เฝ้าฝันใฝ่คำนึงถึงเสมอ
เก็บถ้อยคำย้ำใจใช่พร่ำเพ้อ
ฝากถึงเธอถึงฝันถึงวันชัย
ดอกรักหล่นร่วงพราวจากสาวเจ้า
สิ่งเคยเฝ้าใฝ่ฝันพลันดับสูญ
เหลือแค่เพียงรอยรักรอยอาดูร
อีกเพิ่มพูนรอยร้าวร้างลาใจ
๑๑/๐๘/๒๕๔๗ ๑๐:๔๓:๒๙ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
9 สิงหาคม 2547 11:59 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แค่ตัวแม่ยินเสียงเคียงจากเจ้า
เลือดอุ่นเร้าเต้นรับขับลำแสง
โอบกลิ่นกายหอมฟุ้งคลุ้งตัวแดง
อ่อนเรี่ยวแรงนุ่มนวลยวลทาบทา
เคยถามเจ้าเห็นฟ้ามีค่ายิ่ง
ไม่ทอดทิ้งปกปักจากยักษา
รู้บ้างไหมทำดีมีเทวา
คอยพึ่งพายามป่วยคอยช่วยเหลือ
เจ้าจงมองกอบกำแสงอำไพ
ถ้าดวงใจมีรักทักเอื้อเฟื้อ
คำน้ำใจมีไว้ให้แผ่เผื่อ
ช่วยจุลเจือรอบกายหมายนำพา
จงมองทางผ่านบ้านสานกำลัง
ดังใจหวังคิดถึงคำนึงหา
รู้ไว้นะว่าแม่นี้ลูกมีค่า
ไม่นานหนาจะพรากผูกนะลูกจ๋า
๐๙/๐๘/๒๕๔๗ ๑๑:๓๓:๒๒ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หน้าส่วนตัว
1068
