16 กรกฎาคม 2547 06:42 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ในหนึ่งวันนั้นนะหรือคือใจหมาย
มิเดียวดายอาดูรสูญสิ้นหวัง
ทั้งทิวา-ราตรีใจนี้ยัง
ห่วงคนหลังจะรอคอยและน้อยใจ
ยามทิวาลืมตาตื่นชื่นในรัก
ใจแน่นหนักคิดถึงซึ้งกว่าไหน
ทั้งทิวามีคิดถึงตรึงทรวงใน
มอบให้ใครหนึ่งคนค้นหามัน
ไม่คิดเปลี่ยนแปรผันมั่นคงนัก
อยู่ด้วยรักด้วยใจที่ใฝ่ฝัน
สักวันหนึ่งคงพบหน้าคนสำคัญ
ของใจฉันเฝ้ารอต่อเวลา พี่ดอกแก้ว 15 กรกฎาคม 2547
จะกี่เดือนกี่วันพันพอศอ
รอแล้วรอรอเร่าเจ้ามาหา
คงยังคอยคอยรักจะกลับมา
ดั่งวาจาว่าจากพรากเพื่อพบ
รุ่งอรุณอุ่นไอในดวงจิต
เฝ้านิมิตคิดหาเคยคราซบ
จะมั่นคงตราบสิ้นดินไม่กลบ
จะไม่หลบหลีกเร้นเช่นความหลัง
ตราบวันนี้วันไหนวันข้างหน้า
อันตัวข้าขอปลื้มไม่ลืมหลัง
อีกจะขอรอรักมาประทัง
จะปลูกฝังรากลึกผนึกสาน ผลิใบสู่วัยกล้า 15 กรกฎาคม 2547
วันนี้ขอขอบคุณ อาจารย์บุษกร เมธางกูร ที่มาร่วมเขียนกลอน ผมได้แบ่งเอาไว้ลงรวมแล้วครับ เพราะอาจารย์แต่งให้ผมเยอะจึงแบ่งมาลงไว้นี่บ้างก่อน ดีใจครับแล้วก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ร่วมผลงานกับฝีมือระดับอาจารย์ ขอบคุณสำหรับหนังสือที่มีคุณค่ายิ่ง ขอให้มีความสุขนะครับ
15 กรกฎาคม 2547 07:11 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วนะครับที่ผมจะพยายามจะรวบรวมให้ทุกท่านได้ร่วมกันเขียนกลอน ครั้งนี้ผมจะใช้ชื่อกลอนว่า ขอมอบใจให้กับไทยโพเอ็ม....? เพราะอยากให้เราทุกคนได้พูดอะไรกับไทยโพเอ็มผ่านบทกลอนบ้าง และหวังว่าท่านคงให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีนะครับ
หลังจากที่ผมเหน็ดเหนื่อยกับงานมานาน ไม่คอยมีเวลา บางวันก็อาจไม่ได้เข้าบ้านของเราเลย แต่ก็ไม่ลืมกันอยู่แล้ว ยังไงวันนี้ ผมขอทำอะไรเพื่อไทยโพเอ็มและเพื่อพี่น้องบ้าง ผมอยากให้งานชุดนี้ออกมาสมบูรณ์กว่าชุดที่แล้ว คงต้องใช้เวลารอซักหน่อยนะครับ....
ถักสายใยร้อยรัดมัดรวมกัน
ขอยืนยันตั้งมั่นไม่หวั่นไหว
ศูนย์รวมริ้วเรื่องราวสกาวใจ
รวมฤทัยหลายหลากมากหลายที่
จะกอบเก็บมัดรวมแล้วสวมไว้
ด้วยเยื่อใยบางบางสว่างสี
จะปกป้องคุ้มภัยในราคี
เก็บดีดีดวงใจให้รวมกัน
14 กรกฎาคม 2547 11:22 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ต้องทนเจ็บเก็บเสื้อผ้าน้ำตาไหล
ลงบันไดก้มหน้าพากระเป๋า
ขาดพ้องเพื่อนเลือนลางบนทางเท้า
กอดลมหนาวพราวพัดสบัดวน
เส้นทางรักหักร้างกลางชีวิต
เพียงความคิดแตกรอยพลอยสับสน
ความหมางมองสิ้นสุดเพื่อหลุดพ้น
ความอับจนรนดิ้นสิ้นขวนขวาย
วันคืนผ่านพาเราต้องร้างลา
สิ้นศรัทธาเยื่อใยในรักสาย
บนชีวิตที่เหลือเบื่อเดียวดาย
เป็นร่องลายรอยทางรอยทุกข์ทน
13 กรกฎาคม 2547
13 กรกฎาคม 2547 11:24 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
จิตบริสุทธิ์ดุจราวดวงวาวแก้ว
พ้นคลาดแคล้วดวงมารด้วยญาณใส
ละกิเลศเพศชนพ้นด้วยใจ
อัตนัยสูงส่งเป็นองค์ธรรม
ทรงพรากเพียรขันติปฏิบัติ
ปรมัตรู้แจ้งแสงถล่ำ
มีไฟล้อมล้อมใจให้น้อมนำ
มองเห็นกรรมทางแก้กระแสจิต
ลบวิบากพรากทุกข์สู่สุขสันต์
ระลึกพลันบำเพ็ญเช่นนิมิต
เสาะสืบสอนแสวงหาสานุศิษย์
ดังสถิตประกาศชาติศาสนา
5 กรกฎาคม 2547
9 กรกฎาคม 2547 07:08 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
รุ่งอรุณอุ่นไอไฟสุริยา
ส่องทาบทาผิวโลกปลดโศกศัลย์
แสงกระจายทายทักมิพักพลัน
แปลเปลี่ยนผันหันหาเวลาเดิม
9 กรกฎาคม 2547
หน้าส่วนตัว
809
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
