4 พฤศจิกายน 2547 14:59 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ขอมอบใจให้กับไทยโพเอ็ม....?
รักผูกพันมั่นตรงคงเยื่อใย
เก็บเรื่องราวมอบให้ดั่งใจฝัน
ไทยโพเอ็มเต็มเติมรอยเป็นร้อยพัน
ที่สุขสันต์ลื่นรมย์ชมกวี ผลิใบสู่วัยกล้า 13 กรกฎาคม 2547
เจอะเจอหน้าค่าตามาหลายหลาก
บริจาคจรดวางต่างวิถี
กลอนรักหวานปานน้ำผึ้งมาแผ่ตี
กานท์โศกีกลั่นกรองนองน้ำตา ชัยชนะ 14 กรกฎาคม 2547
เป็นนักฝันดายเดียวเปลี่ยวใจนัก
ไร้ใครรักไร้ใครปองคอยห่วงหา
ไม่มีเลยไม่มีแล้วเจ้าควงตา
ด้วยเหว่ว้าเสียใจไยเช่นนี้ พุดพัดชา 14 กรกฎาคม 2547
จะมั่นคงจงรักฟูมฟักให้
ออกจากใจจงฝากมิพรากหนี
คอยคิดถึงคุณค่าทุกนาที
ทั้งท่วงทีทำนองประคองมา ผลิใบสู่วัยกล้า
ราตรีที่มืดมิดจิตดวงนี้
ยังคำนึงถึงคนดีเฝ้าห่วงหา
ไทยโพเอ็มบ้านนี้ซึ้งตรึงอุรา
ตลอดมาตลอดไปไม่เคยลืม พี่ดอกแก้ว 15 กรกฎาคม 2547
แม้หลับใหลในฝันนั้นยังเฝ้า
มีรูปเงาทุกทุกคนที่ฉันปลื้ม
เต็มห้วงฝันนั้นไซร้ไม่เคยลืม
ยังดูดดื่มในจิตคิดผูกพัน พี่ดอกแก้ว 15 กรกฎาคม 2547
ในหนึ่งวันนั้นหรือคือความรัก
พร้อมประจักษ์ดวงใจให้สุขสันต์
ตลอดเวลาที่ผ่านแม้นานวัน
ไทยโพเอ็ม...ยอดขวัญฉันรักเธอ. พี่ดอกแก้ว 15 กรกฎาคม 2547
คือการตามหาความฝันใฝ่
คือการเอาหัวใจมาเสนอ
กรองคำหวานมาเรียงร้อย..มอบให้เธอ
ไมตรีมั่นเสมอ.....แด่ทุกคน นางสาวใบไม้ 16 กรกฎาคม 2547
คือการเรียงอักษรรักอักษรา
เป็นภาษาสวยงามความทุกหน
มอบนี้เป็นสื่อมั่นขวัญยินยล
แด่ทุกคนชาวกลอนไทยใจผูกพัน ผู้หญิงไร้เงา 3 สิงหาคม 2547
เอาความจริงจากใจเผยให้เห็น
ให้เกิดเป็นภาพงามปลูกความฝัน
ทั้งความคิดและอารมณ์ผสมกัน
เติมสีสันวรรณศิลป์ทั่วถิ่นไทย เวทย์ 29 สิงหาคม 2547
สื่อภาษาด้วยบทกลอนสุนทรเสนาะ
ให้ไพเราะงดงามดังขานไข
สื่อด้วยถ้อยร้อยคำนำจากใจ
แสนพิไลพิลาสล้ำน้ำคำกลอน ขลุ่ยหลิบ 30 สิงหาคม 2547
หากหัดเขียนแม้เพี้ยนพากเพียรเถิด
กานท์จะเลิศก็จากใจในสมร
ใช่แข่งขันเอาชัยให้สังวร
คำครูสอนดุจย้ำจงร่ำเรียน อัลมิตรา 23 กันยายน 2547
เขียนไปเถิดเขียนไป..เมื่อใจรัก
เขียนบ่อยนักก็จักได้ฝึกเขียน
เกิดความชำนาญขึ้นจากความเพียร
เหมือนดั่งเทียนเผาไหม้เป็นเปลวไฟ
ยิ่งร้อนยิ่งแรงยิ่งสว่าง
แสงกระจ่างนวลใยจนเผาไหม้
มีดจะคมก็เพราะลับอยู่ร่ำไป
อยากจะได้ เขียนดี ต้องฝึกปรือ ภูตะวัน 26 กันยายน 2547
บ้านกลอนไทยกลอนรักรู้จักหว่าน
จะกลอนหวานกลอนทุกข์สนุกหรือ
ตำรากลอนกระฉ่อนร้อนเลื่องลือ
เหล่านี้คือกลอนไทยไว้แบ่งปัน ผลิใบสู่วัยกล้า 25 ตุลาคม 2547
ดั่งบ้านเก่า อบอุ่น หลังที่สอง
ที่เกี่ยวคล้อง นักกลอน ผู้ช่างฝัน
รวมกันเป็น จุดนัดพบ นักประพันธ์
ร้อยความฝัน รวมกัน พันจินตนาการ พันดาว 14 กรกฎาคม 2547
ทักทอความฝันผ่านบ้านหลังที่สอง
ดั่งพี่น้องร่วมเกี๊ยวเกี่ยวประสาน
ช่วยชี้แนะแตะติงอิงผลงาน
ประสบการณ์ความฝันผ่านบ้านกลอน สาวดำ รำพัน 27 ตุลาคม 2547
หลายถ้อยพจน์รจนามาเรียงร้อย
ลูกกลอนไทยเกี่ยวก้อยวรรณษร
ยืนด้วยใจ ใฝ่ด้วยรัก เอื้ออาทร
สานอักษร สืบศิลป์ สิ้นตราบนาน เสือยิ้มมุมปาก 31 ตุลาคม 2547
3 พฤศจิกายน 2547 06:48 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
คำสัญญา
คำสองคนบ่นพร่ำลำนำรัก
ก่อนประจักษ์จากไกลใจห่วงหา
ก่อนวันจากฝากใจให้สัญญา
จะกลับมามั่นหมายเมื่อสมปอง
ถึงฟ้าผ่านน่านน้ำข้ามทะเล
มิหักเหสับสนให้หม่นหมอง
จะจดจำนำพามาครอบครอง
ก่อนละอองอุ่นไอใกล้โบกบิน
ดังรอยทางร้างลามาประสาน
พบวิมารมาโนชญ์ท่ามโขดหิน
มาทอฝันทยอยคอยรดริน
ตราบจนสิ้นชรามาร่วงโรย
๓๑/๑๐/๒๕๔๗ ๑๐:๑๗:๑๖ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
2 พฤศจิกายน 2547 07:23 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
จันทร์ทรงกลด
จันทร์ทรงกลดขดกลมสยมภู
ยิ่งยามอยู่ย่ำค่ำเป็นลำแสง
เปล่งทวีสีทองส่องทแยง
สลับแดงดวงดาวพราวนภา
จากฟากฟ้าผ่านเขาลงเงาน้ำ
สะท้อนตามแตกเกลียวต้องเหลียวหา
ยิ่งระยิบใกล้ยามดูงามตา
พสุธาทัดทานลานนที
ผืนนภาภูวดลทุกหนแห่ง
ประพันธ์แสงเหลืองอร่ามงามวิถี
เพ่งพินิจน้ำงามยามราตรี
กลั่นกวีกล่อมเกลากลางคืนเพ็ญ
จันทร์ทรงกลดจรดจรัสแสง
ส่องทแยงยั่งยืนยังอยู่เห็น
สิบห้าค่ำรัศมีทวีเด่น
ยังเยือกเย็นเยื้องกรายรายพร่างพราว
ยามราตรีปรีดิ์เปรมเกษมจันทร์
ดังรังสรรค์สร้างสมล่อลมหนาว
ในอ้อมกอดสอดสานบนลานดาว
จงพร่างพราวเป็นกิจนิจนิรันดร์
๐๑/๑๑/๒๕๔๗ ๑๕:๒๓:๕๙ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
1 พฤศจิกายน 2547 06:26 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
อรุณฉาย
อ่อนไออุ่นอรุณฉายทักทายฟ้า
พสุธาธรณินทร์ไม่สิ้นแสง
ส่องผ่านเขาเงาผามาทแยง
ปลุกเรี่ยวแรงรับขวัญตอนจันทร์ลา ผลิใบ
ปลุกชีวิตตื่นขึ้น..ยืนรับเช้า
แดดส่องเงา..อุ่นกระไอใต้แสงผา
อาทิตย์ยิ้ม..เย้ย..เยาะ..เจ้าจันทรา
ต่อจากนี้..ตัวข้า..ร่ายแล่นรอน เสือยิ้มมุมปาก
แสงสีทองยามเช้าก้าววันใหม่
ละอองใจแจ่มจ้าพาเกสร
สะบัดปลิวพริ้วลู่หมู่ภมร
ช่างงามงอนเงื้อนงำต้องจำยอม ผลิใบ
ลู่ลมแกว่งไกวกวัดสะบัดพริ้ว
ยอดหญ้าปลิวแปร่งปรัดตามหัตถอม
หัตถ์ผืนฟ้า..ผืนดิน..ถิ่นราญรอม
อรุณอม..โณทัย..ในวิภา เสือยิ้มมุมปาก
แสงสว่างวางทาบดังภาพฝัน
ดังตะวันกรุ่นรับขยับหา
ลัดเลาะด่านผ่านผามาทาบทา
เด่นประภาพร่างพราวอันยาวไกล ผลิใบ
ช่างงามเลิศเพริศพริ้งภวังค์ภาพ
ดังต้องสาบมนต์ตรามาหวั่นไหว
ร่วมประพันธ์บทสอนสะท้อนใจ
ยังอุ่นไออนุกูลให้กราดกล้า ผลิใบ
๐๑/๑๑/๒๕๔๗ ๐๖:๐๙:๒๖ น.
ผลิใบ + เสือยิ้มมุมปาก
31 ตุลาคม 2547 06:45 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เงาไผ่ใต้จันทร์
จะถนอมกล่อมขวัญสัญญาใจ
แม้พุ่มไผ่เกาะกอก่อหอฝัน
ไม่ล้มเงาหายพรากจากคืนวัน
รอแสงจันทร์จาบจ้าเอื้ออาทร
จะฉายแสงแห่งรักประจักษ์สนอง
ทาบทาทองแก่ไม้ในสิงขร
จวบรังสิมันต์ครั้นจ้าจึงลาจร
ทอดอาลัยอาวรณ์เพื่อย้อนคืน
ภายใต้เงามืดครึ้มค่ำคืนเปลี่ยว
ยังคดเคี้ยวคลึงเคล้ายังเฝ้าฝืน
คอยจ้องจักรักษาหาหยิบยื่น
พันหมื่นเพลงสีซออ้อล้อใจ
ใบไผ่พลิ้วปลิวล่องลงต้องพื้น
เสียงสะอื้นอาทรย้อนแว่วไหว
เมื่อครั้งเคยเคยพรากเคยจากไกล
ดังมาลัยคล้องใจไว้ใต้จันทร์
๓๑/๑๐/๒๕๔๗ ๐๖:๒๘:๐๖ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หน้าส่วนตัว
1567
