23 กุมภาพันธ์ 2548 10:03 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
กักขัง
แม้นสวยสดงดงามอร่ามทั่ว
ถูกสลัวหม่นหมองมาป้องขัง
ดังตำหนิลิขิตให้ปิดบัง
เหมือนผนังแน่นหนามาตราตรึง
ได้แค่มองหมองหม่นต้องค้นคิด
อยากพิชิตหัวใจไว้เป็นหนึ่ง
เพราะกลิ่นหอมโหยหวนชวนเด็ดดึง
รำพันถึงทางฝันถูกกั้นกลาง
ส่งสายตาอาวรณ์ก่อนทรุดเสื่อม
ใกล้แค่เอื้อมเหมือนไกลใจแสนห่าง
สุดสลายหน่ายจิตถูกปิดทาง
ดังไร้ร้างร่วงโรยระโหยแรง
กำแพงกลางขวางกั้นถึงชั้นไหน
ปิดดวงใจดวงนี้ที่ส่องแสง
คอยนำทางย่ำย่างอย่างมีแรง
รอเปลี่ยนแปลงเปิดห่างเลิกขวางเรา...
๒๓/๐๒/๒๕๔๘ ๐๙:๑๖:๕๕ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
12 กุมภาพันธ์ 2548 02:31 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ซำหมา
คนคุ้นเคยเคียงใกล้ยามไกลห่าง
ทำเมินหมางหมองจิตมิคิดหวน
คำผูกพันไขว้เขวจนเรรวน
ดังโซ่ตรวนผูกมัดรัดใจเรา
หรือรักแท้แพ้ใจคนใกล้กว่า
วันเวลาพาวกวนจนเจอเขา
ใยลุ่มหลงลืมตัวดังมัวเมา
ทิ้งคนเก่าเกินไกลใครย่ำยี
คนใจแตกแหลกลาญยากขานไข
ร้องร่ำไรร้อนกายอยากหน่ายหนี
เธอตัดเถือเยื่อใยใจคนดี
เหยียบศักดิ์ศรีจนคดเคี้ยวเกินเยียวยา
ยอมดิ้นรนทนทำเพื่อสัมพันธ์
เธอเสกสรรทุกทางว่าอย่างหมา
เหมือนในรักหักคุดสุดระอา
คงอำลาร้างไกลไม่หวนคืน
๑๒/๐๒/๒๕๔๘ ๐๑:๕๘:๓๘ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
10 กุมภาพันธ์ 2548 07:50 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ตำรารัก
เริ่มเรียนรู้แรกรักประจักษ์หนอ
อยากเคลียคลอรอฝันไม่หวั่นไหว
ทุกย่างก้าวราวฉุกกระชากใจ
สู่ห้วงไฟสุมทรวงให้ร่วงมา
หากดวงจิตคิดเห็นเป็นตรงอยู่
ชีวิตคู่ควรถักคอยรักษา
คอยดูแลแผลใจใคร่เยียวยา
ปรารถนานึกเห็นเป็นการรอ
หากรักฤาคือทุกข์อย่าปลุกปล้ำ
จงเจ็บจำย้ำคิดพินิจหนอ
ถูกย่ำเหยียบเทียบเคียงก็เพียงพอ
หยุดถักทอทำนุให้ลุความ
๑๐/๐๒/๒๕๔๘ ๐๗:๒๔:๔๗ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
9 กุมภาพันธ์ 2548 10:49 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ปรารถนา
เก็บดาวน้อยร้อยดวงเป็นพวงให้
แทนมาลัยดอกไม้หอมสู่อ้อมอก
ปลอบประโลมกล่อมขวัญอันสะทก
คอยป้องปกปรารถนามาซึมซับ
หยาดน้ำตาที่หยดย้อยด้วยรอยยิ้ม
ชโลมลิ้มปริ่มเปรมเป็นลำดับ
ความหวังดีที่รุมล้อมขอน้อมรับ
เสียงขานขับขอมั่นเป็นพันธะ
จากความหมายกลายเห็นเป็นอักษร
ผ่านบทกลอนทอถักเป็นอักขระ
สื่อถึงห้วงหวงแหนแทนวาทะ
เป็นสัจจะส่องแสงแห่งชีวิต
๐๙/๐๒/๒๕๔๘ ๐๙:๕๖:๐๔ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
9 กุมภาพันธ์ 2548 10:40 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ปรารถนา
เก็บดาวน้อยร้อยดวงเป็นพวงให้
แทนมาลัยดอกไม้หอมสู่อ้อมอก
ปลอบประโลมกล่อมขวัญอันสะทก
คอยป้องปกปรารถนามาซึมซับ
หยาดน้ำตาที่หยดย้อยด้วยรอยยิ้ม
ชโลมลิ้มปริ่มเปรมเป็นลำดับ
ความหวังดีที่รุมล้อมขอน้อมรับ
เสียงขานขับขอมั่นเป็นพันธะ
จากความหมายกลายเห็นเป็นอักษร
ผ่านบทกลอนทอถักเป็นอักขระ
สื่อถึงห้วงหวงแหนแทนวาทะ
เป็นสัจจะส่องแสงแห่งชีวิต
๐๙/๐๒/๒๕๔๘ ๐๙:๕๖:๐๔ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า