9 พฤษภาคม 2547 10:47 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เบื่อแวดล้อมอ้อมเร้าความเจ้าเล่ห์
ข้ามทะเลภูเขาเงาโขดหิน
มองสองฝ้ากจากเส้นทางกลางปีกบิน
เที่ยวผกผินบินไกลให้สุดแสน
ไปข้างหน้าพาทยานผ่านผู้คน
ผ่านสับสนสู่วิไลไร้หวงแหน
ปีกสบัดพัดพาสุขมาแทน
ผ่านแว่นแคว้นแดนดินถิ่นนรา
ลมใต้ปีกหลีกเร้นเย็นไหวไหว
ฉ่ำหัวใจหกเหินเดินเวหา
มองทั่วแคว้นแผ่นพื้นพสุธา
ปรารถนาพาฝันสู่วันชัย
ฝากสายลมชมพัดลอยหัดสาน
สู่วิมารพบพานผ่านดาวเดือน
ตราบวันนี้มีเจ้าเฝ้าเป็นเพื่อน
ช่วยลบเลือนความหลังที่ฝังใจ
ฉันจะบินบินไปให้ไกลกู่
เธอบินคู่กับฉันมีกันสอง
บินให้ถึงยอดภูสู่สีทอง
อย่าหมางมองสองเราคอยเฝ้าบิน
.......คิดถึงคืนผ่านเหตุการณ์ที่มันร้ายๆ ร้ายจนแผดเผาใจไหม้หมองเกรียม ต้องเป็นคนผิดด้วยความจำยอม
กั้นน้ำตานองขมขื่นสะอื้นอารมณ์ แค่ฝันของฉันเคียงข้างเธอ.....
29 เมษายน 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
27 เมษายน 2547 11:54 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ผลิกลีบใบไหวไหวให้แรกแย้ม
ต่อเติมแต้มแย้มบานตระหง่านฝัน
ค่อยค่อยพลีคลี่ดอกออกครบครัน
หมอกลมสั่นหันเย้ากระเซ้าแหย่
ส่งไอดอมหอมกรุ่นอุ่นเกสร
หมู่ภมรเวียนวนบนกระแส
บานเต็มดอกออกดวงเป็นพวงแพ
ผลิบานแบรับแสงด้วยแรงอ่อน
ดอกเบ่งบานผ่านวัยด้วยใสซื่อ
ด้วยเลื่องลือชื่อนามยามสืบสอน
จึงเขียนไว้ให้อ่านผ่านบทกลอน
เร่งขจรขจายไกลไพรบุปผา
สีสวยสันต์พลันใสเมื่อส่ายก้าน
เด่นตระหง่านรับอรุณอุ่นระสา
ดอกพร่างพรูเบ่งบานตระการตา
ปารรถนาพาสู่ห้วงสวงสวรรค์
25 เมษายน 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
26 เมษายน 2547 06:33 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
จุดเริ่มต้นบนรักแทบหักลง
ไม่สุดหลงเหลือไว้ไฟปรารถนา
ไม่งดงามทรามเชยชิดอุรา
สองดวงตาดวงใจใช่เรื่องง่าย
ในหัวใจไฟร้อนซ่อนแปลบแปลบ
หวังอิงแอบแนบชิดนิมิตหมาย
ได้คู่เคยเลยร่างห่างเดียวดาย
ได้พอดกายเชยชมพอสมค่า
นับเวลาเฝ้าทนทุ่มเทให้
ยอดดวงใจให้รอเฝ้าคอยหา
กว่าจะรักยากเย็นเข็ญอุรา
คอยเวลาเนิ่นนานสัญญาณรัก
ห้ามฉาบฉวยชิงสุกทำทุกอย่าง
เพื่อหนทางทำได้ไม่อายนัก
ตลอดมาเวลาที่รู้จัก
เฝ้าฟูมฝักรักไว้อยู่ในใจ
กว่าจะพบลบเลือนให้เลื่อนลอย
ให้รอคอยคอยรอพอศอไหน
ต้องให้ทำทุกทางอย่างตั้งใจ
แล้วเมื่อไรจะยอมน้อมรับที
จำไว้เลยเคยรอจะรอต่อ
ไม่ย่อท้อรอคอยถดถอยหนี
จะมอบรักควักให้ในชีวี
ถ้าไม่มีเยื่อใยให้บอกมา
จะไม่ขอรบกวนให้ยวนยี
จะไม่มีใครขวางทางนั้นหนา
คิดอย่างไรไหนนั่นลั่นออกมา
แค่วาจาจากปากไม่ยากเย็น
หลอกกันไปหลอกกันมาอาจพาร้าง
ยิ่งจืดจางลางหายหาไม่เห็น
ทำทุกสิ่งยิ่งทำทำยิ่งเป็น
ต้องเคืองเข็ญเช่นมา กว่าจะรัก
26 เมษายน 2547
ผลิใบสูวัยกล้า
25 เมษายน 2547 07:13 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เหม่อมองท้องฟ้าดาราพราย
เปล่งประกายแวววับระยับกาล
เรียงรายล้อมอ้อมกอดสอดประสาน
สู่วิมารเมืองแมนบนแดนดิน
หยดน้ำค้างพร่างพรายเป็นลายเส้น
ย่ำเยือกเย็นเป็นหยดจรดศิลป์
เป็นแพพวงร่วงพรูสู่ธรนินท์
สู่แดนดินถิ่นเกิดประเสริฐยล
เสียงจั๊กจั่นเจี้อยแจ้วแว่วแว่วดัง
หยุดนั่งฟังพรางคิดวิจิตรล้น
ดังขับขันบรรเลงเพลงเบื้องบน
สู้ดั้นด้นบนทำนองร้องกังวาน
คืนมืดมิดสนิทค่ำย่ำราตรี
การันตีลวดลายจากสายธาร
ลมโชยพัดสบัดไหวให้ยาวนาน
อวตาลพาลพัดสบัดพลาง
รออรุณรุ่งรางจางมาเยือน
คอยย้ำเตือนเลื่อนมองส่องสว่าง
คอยลุ่มรอลุ่มฝันตะวันสาง
หมอกจางจางนางน้องมองลับหาย...
22 เมษายน 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
23 เมษายน 2547 07:03 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ออกย่ำย่างย่างเท้าย่างก้าวเดิน
ดูเพลิดเพลินเดินดินตั้งถิ่นฐาน
เป็นนักคิดนักเขียนพรากเพียรงาน
ส่อประสานบทกลอนอ้อนนักปราชญ์
ประสมประสานถ้อยคำนำสร้างสรรค์
พัลวัณย์ความคิดประสิทธิ์ประสาตร์
เร่งรวบรวมเรียนดูรู้สามารถ
นรชาตินักเขียนเพียรคำฝัน
จินตนาการแยบยลบนหลักลอย
รวมเรียงร้อยถ้อยคำนำสร้างสรรค์
สู่ภาษาร้อยแก้วเพื่อแพรวพันธุ์
พลิกผกผันจรรโลงเป็นโคลงกลอน
เก็บรวบรวมความรู้เพื่อสู่ฝัน
สู่คืนวันพันภพประสบสอน
สิ่งสุดท้ายหมายด้วยขออวยพร
อนิสรณ์พันภพประสพชัย
22 เมษายน 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
หน้าส่วนตัว
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
1278
