17 มีนาคม 2548 09:56 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
มนต์ราตรี
ลมหวีดหวิวลิ่วล่องผ่านห้องโถง
พาเถาวัลย์ระโยงระยางทั่ว
จิตสะท้อนอ่อนไหวใจนึกกลัว
มองรอบตัวตรวจตราหาผู้คน
หรีดเรไรเงียบสนิทผิดสังเกต
ดังอาเพศกล้ำกรายคล้ายสับสน
เสียงหมาหอนตอนค่ำย้ำมืดมน
มองผู้คนใครหนอพอร่วมทาง
ดูขนแขนแข็งปั๋งนั่งผวา
เผลอหลับตาตื่นมาตอนฟ้าสาง
หน้าแชล่มแจ่มจรุงครารุ่งราง
ความหมองหมางหายกลัวรู้ตัวดี
๑๗/๐๓/๒๕๔๘ ๐๙:๐๐:๔๔ น.
ผลิใบสู้วัยกล้า
14 มีนาคม 2548 10:23 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เรณูนครพนม
เรณูนครถิ่นนี้มีมนต์ขลัง
ดุจประดังต้องมนต์จนแน่นิ่ง
น้องนุ่งซิ่นผืนยาวสาวเวียงพิง
ดูสวยพริ้งเพริศแพร้วขับแววตา
สาวเรณูแห่งตำนานบ้านอีสาน
ส่งสัญญาณฝากใจให้รักษา
ยังจดจำย้ำมั่นคำสัญญา
สาวบ้านนานงเยาว์เจ้าอยู่ไกล
คราเย็นลมเหมันต์ผันผ่านพ้น
คล้ายคำคนล่วงเลยเคยหวั่นไหว
แค่คำบอกหลอกลวงมาล้วงใจ
คอยวันใดคืนคำครั้งสำราญ
ครั้งอดีตยามใจต้องไหวหวั่น
เคยสัมพันธ์ลอบรักคอยถักสาน
ยามราตรีฟ้าเห็นเป็นพยาน
ลมผันผ่านผูกพันเป็นสั่นคอน
๑๔/๐๓/๒๕๔๘ ๐๙:๔๖:๓๑ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
2 มีนาคม 2548 06:33 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
พระลอตามไก่
จะกล่าวฝ่ายพระลอหล่อฉิบเป๋ง
เดินคร่ำเคร่งตามไก่อยู่ไหนหวา
อีกหนทางเลี้ยวคดหมดปัญญา
นั่งก้มหน้าหมดแรงแสลงใจ
ครั้นพักเหนื่อยหายล้าก็หาต่อ
องค์พระลอมิคลายหายสงสัย
มึงอยู่ไหนไก่เอ๋ยใยเลยไกล
ช่างว่องไวปานลิงวิ่งรอดเล็ด
ข้าอุตส่าห์เตรียมเผื่อมะเขือขื่น
แต่เมื่อคืนหวังแรงจะแกงเผ็ด
แล้วอย่างนี้เมียมาหากูเท็จ
กลัวโดนเอ็ดแทบบ้าหาไม่เจอ
ไก่หนอไก่เจ้าไก่อยู่ไหนหวา
หลบสายตาแอบหนียามทีเผลอ
ปล่อยให้หาเดินบ่นพร่ำร่ำละเมอ
ให้คอยเก้อไก่บ้ามาหายไป
๒๘/๐๒/๒๕๔๘ ๑๐:๐๘:๕๘ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
28 กุมภาพันธ์ 2548 06:55 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เล่ห์ลมลวง
เพียงแค่คำพร่ำบอกลวงหลอกเล่น
ลมเจ้าเย็นเป็นใจยามใฝ่ฝัน
เล่ห์ลมลวงร้อยเรียงเพียงข้ามวัน
ผ่านพ้นผันแปรเปลี่ยนหมุนเวียนวน
หยิกแก้มหยอกหลอกลวงให้ห่วงหา
หว่านมารยาแล้วลาลับให้สับสน
ให้จดจำกล้ำกลืนอีกฝืนทน
หลงคำคนเคว้งคว้างอ้างว้างจิต
นั่งสะอื้นฝืนคิดพิศวง
ยังงวงงงหลงเก้อเพ้อถึงสิทธิ์
โธ่คนดีพี่มีเพียงชีวิต
ฤาปกปิดทางฝันสูวันชัย
สิ้นแรงลมเย้าหยอกมาตอกย้ำ
สุดระกำคำยอกย้อนพาอ่อนไหว
ปล่อยเตลิดเพลิดเพลินเกินห้ามใจ
สุดสิ้นไร้หม่นหมองต้องลมลวง
๒๕/๐๒/๒๕๔๘ ๑๓:๕๙:๕๔ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า
24 กุมภาพันธ์ 2548 13:22 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
อดีต
กาลล่วงเลยร้อยวนผ่านฝนหนาว
รอยทางเท้าถ่ายทอดตลอดฝัน
กัดฟันยืนฝืนทนจนสิ้นวัน
ความสุขสันต์โศกเศร้าเคล้าน้ำตา
หากอดีตกรีดกายให้หน่ายช้ำ
จงเจ็บจำย้ำว่าอย่าหันหา
รอยอาดูรอ่อนเพลียเสียน้ำตา
มิควรค่าจดจำนำเด็ดดึง
เก็บอดีตแสนหวานที่ผ่านพ้น
เก็บคำคนจริงใจไว้คิดถึง
สิ่งเกื้อกูลเก็บกำควรคำนึง
ดังอีกหนึ่งควรเห็นเป็นบทเรียน
ร่องรอยทางทุกข์ทนปนสุขสันต์
แต่ละวันลิขิตคอยขีดเขียน
จงมั่นคงคอยเข้มแข็งเป็นแรงเพียร
มีวนเวียนวุ่นวายอย่าอายเอย
๒๔/๐๒/๒๕๔๘ ๑๒:๕๖:๒๔ น.
ผลิใบสู่วัยกล้า