31 กรกฎาคม 2547 12:56 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
อุ้มท้อง 9 เดือนกว่า
นี้แหละหนาลำบากแม่
ลูกออกมาจอแจ้
ใจของแม่ก็โล่งไป
คอยเฝ้าทะนุถนอม
ไรไม่ตอม ยุงไม่ไต่
รักลูกมากกว่าใคร
นี้ยังไงคือแม่เรา
กลอนนี้ยังไม่จบ อยากอ่านติดตามชมได้อีกไม่นาน !
13 กรกฎาคม 2547 19:45 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
คิดถึง.....เพื่อนเก่าๆ
เบื่ออับเฉากับ...เพื่อนใหม่
สนิทสนม กันน้อยกว่าเพื่อนเก่า มาเกินไป
ทั้งที่เวลาที่ใช้สนิทกับเพื่อนเก่าและใหม่ก็เท่ากัน
อยากเจอเพื่อนเก่าๆ
นั่งโม้ไห้หายเฉากันเข้าไป
ไปอยู่รร.ส.ร.ธกันหมดเลย...เฮ้อ ! เศร้าใจ
ขนาดเราบ้านใกล้...ยังไม่ได้ไป....เรียนที่นั้น
อยากไปเรียน...เหลือเกิน
เห็นเพื่อนเก่าที่แชเชือน บอกว่ามันดี
อยากจะรู้เสียแล้วสิ
ว่าร.ร.นี้มันดีจริงหรือเปล่า
ไม่รู้จะทำไง
พ่อแม่เขาให้เรา เข้ารร.ดัง เรียนดี กีฬาเด่น เน้นคุณธรรม
จึงมองข้าม ร.ร.ดีๆอย่าง รร.นั้น
เรากับเพื่อนหลายคนจึงอยู่คนละร.ร.กัน ไปเลย
คิดถึงเพื่อนเก่าๆจังเลย !
5 กรกฎาคม 2547 20:25 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
1. ความรัก....สิ่งที่ช่างสวยงาม
ความทุกข์....สิ่งที่ดูแสนเศร้า
ความเหงา....สิ่งที่ไม่มีใครอยากจะมี อยากจะเป็น
แต่สิ่งที่เห็น.... ความรัก ความทุกข์ ความเศร้า มันคือความจริง.
2. เธอ....คนดีที่1
เธอ....คนที่ทุกๆคนรัก
เธอ....นิสัยดีทุกอย่าง
เธอ....วันวานของใจ.
รัก...ใครๆก้อห้ามมันไม่ได้
รัก....ทำให้หัวใจไม่เว้นว่าง
รักกันไปเหอะถ้าหัวใจมันนำทาง
ชีวิตจะไม่จืดจาง....หากมีรักเข้ามาทักทาย
เพียงตรึกตรองดูสักนิด
คิด...ใช้สมองมั่งมันไม่เสียหาย
แล้วจะเจอรักที่แท้จริงแล้วจะรู้ว่ารักแท้ก็มีอะไรดีๆมาทักทาย
ส่วนรักหลอก อยากลองดูไหม จะสักเท่าไรก็ได้
จะได้รู้สักทีว่ามันเป็นยังไง รับรองไม่ตาย หรอกเธอ
4 กรกฎาคม 2547 12:07 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
รัก.....เธอมากมาย
ใครไม่อาจเทียมทัน
รัก....คนมาร้อยพัน
แต่คราวนี้นั้น...ฉันเจอคนที่ถูกใจ
เคยเหนื่อยล้า...กับเวลาที่สูญไป
เพราะใจ มันสุดแสนจะมัวหมอง
ไปรักเขา....คนที่มีเจ้าของ
เขาไม่เคยหันมองเราเลย..
จนวันนี้ ที่ตัวฉัน.ได้พบกับรักอย่างเธอ
ก็ยังลืมเขาไม่ลง แต่เธอ..คนที่ฉันรอ....มานาน
วันนี้เธออาจไม่แน่ใจ ว่าฉันรักเธอไหม ว่าฉันชอบเธอไหม..
รักเธอวันนี้ขอแค่มีเธออยู่ใกล้ๆ ฉันจะลืมเขาให้ได้....
สมกับรัก..ที่เธอ......มีให้กัน
2 กรกฎาคม 2547 21:47 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
คิดถึง.....เธอรู้มั้ย!
ในใจ.....แสนจะเศร้า
คิดถึง.....จนไม่มีเวลากินนอนเลยเรา
คิดถึงเจ้า....พี่ชายที่แสนดี
ยังรัก...ยังห่วง...เธอรู้ไหม
รักเธอ..ทุกลมหายใจเต็มปรี่
รักแบบหาข้อปฎิเสธแทบไม่มี
จำไว้นะ....ก๋วยเตี๋ยวที่กินไปวานนี้...ไอ้คุณพี่ต้องเลี้ยงคืน !
หน้าส่วนตัว
1013
