21 มีนาคม 2548 18:59 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
รอ..เธอปล่อยให้ฉันรอ..
ฉันก็รอ..รอ ด้วยใจหวังเธอจะมา
แต่เวลาทุกนาที ที่ผ่านไปนั้นหนา
ไม่มีแววว่า .. เธอจะมาตามนัดเลย...
..เวลา มันพ้นผ่านไปกี่วันแล้ว ทำไมถึงต้องเลื่อนวันด้วย
จะมาหาก้อไม่มีสักกะที บอกเลื่อนไป หรือจะให้รอจนครบปี
แค่ไม่กี่วัน เธอก้อทำเอาฉันนี้ .. ต้องมานั่งเสียใจที่เธอเลื่อนวัน
จากวันศุกร์ ก้อเป็นวันเสาร์
จากวันเสาร์เป็นวันอาทิตย์นี่
จากวันอาทิตย์ก้อเป็นวันMonDay
พอMonDay เธอก้อเปลี่ยนเป็นวันเสาร์อีก
มันอะไรกัน
*-+ ฉันเสียใจ .. ที่เธอ ปล่อยให้ฉันรอ
2 มกราคม 2548 21:29 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
อะไรทำให้เธอเปลี่ยนแปลง
ไม่คิดฟังคำชี้แจงของฉัน
ไม่สนแม้อดีตที่เราเคยบอกรักกัน
ใครหนอใครกันทำเธอของฉันเปลี่ยนแปลงไป
หวังว่า..คงไม่ใช่เค้า
คนที่เข้ามาแทรกระหว่างใจ
หากเช่นนั้นอีกไม่นาน ไม่นานหรอกใจ..
..เราสองคงไม่รักกันอีกแล้วเอย
20 กันยายน 2547 15:06 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
กลับมา...หร้อมความเหงา
พร้อมความเศร้าพูนทวี..
กลับมา..พบเธอผู้แสนดี
วันนี้เธอไปอยู่ ณ ที่ใด
รักเธอ...เธอผู้สง่า
รักเธอ..เธอผู้ผ่องใส
รักเธอ..เพราะเธอเป็นเธอไง
...ในใจยังรัก.ยังแคร์
ยามทุกข์ สุข เศร้าฉันเฝ้าหา
ฉันยอมรับว่าฉัน..เห็นแก่ตัวแน่
แต่ความอบอุ่นที่ฉันได้รับจากเธอมากจริงๆแล
ขอกลับมารับความอบอุ่นอีกครั้งเถิดนะ...แม่
ผู้เปี่ยมด้วยรักแท้.ให้ลูก เอย
**แม่ทุกๆคนย่อมรักลูก**
31 กรกฎาคม 2547 12:56 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
อุ้มท้อง 9 เดือนกว่า
นี้แหละหนาลำบากแม่
ลูกออกมาจอแจ้
ใจของแม่ก็โล่งไป
คอยเฝ้าทะนุถนอม
ไรไม่ตอม ยุงไม่ไต่
รักลูกมากกว่าใคร
นี้ยังไงคือแม่เรา
กลอนนี้ยังไม่จบ อยากอ่านติดตามชมได้อีกไม่นาน !
13 กรกฎาคม 2547 19:45 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
คิดถึง.....เพื่อนเก่าๆ
เบื่ออับเฉากับ...เพื่อนใหม่
สนิทสนม กันน้อยกว่าเพื่อนเก่า มาเกินไป
ทั้งที่เวลาที่ใช้สนิทกับเพื่อนเก่าและใหม่ก็เท่ากัน
อยากเจอเพื่อนเก่าๆ
นั่งโม้ไห้หายเฉากันเข้าไป
ไปอยู่รร.ส.ร.ธกันหมดเลย...เฮ้อ ! เศร้าใจ
ขนาดเราบ้านใกล้...ยังไม่ได้ไป....เรียนที่นั้น
อยากไปเรียน...เหลือเกิน
เห็นเพื่อนเก่าที่แชเชือน บอกว่ามันดี
อยากจะรู้เสียแล้วสิ
ว่าร.ร.นี้มันดีจริงหรือเปล่า
ไม่รู้จะทำไง
พ่อแม่เขาให้เรา เข้ารร.ดัง เรียนดี กีฬาเด่น เน้นคุณธรรม
จึงมองข้าม ร.ร.ดีๆอย่าง รร.นั้น
เรากับเพื่อนหลายคนจึงอยู่คนละร.ร.กัน ไปเลย
คิดถึงเพื่อนเก่าๆจังเลย !
หน้าส่วนตัว
1244
