4 สิงหาคม 2551 18:21 น.
ผมชื่อโจ้
สำหรับโจ้
---------
คนที่มีความผูกพัน และก่อเกิดเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว
ไม่รู้จะบอกกล่าวความรู้สึกนี้ให้คุณได้รับรู้ยังไง
ไม่รู้จะติดต่อคุณได้ที่ไหน
ไม่รู้จะพบเจอคุณได้ที่ใด
ไม่รู้แม้กระทั่งความรู้สึกที่แท้จริง ที่คุณมีให้กับฉัน
ฉันอาจเป็นเพียงแค่ผู้หญิงแบบที่คุณว่าเป็นประจำ
เข้าไปเล่น Chat เพียงเพื่อจะพล่านหาผู้ชาย
หรือฉันอาจจะเป็นเพียงพันธุ์ที่กลายพันธุ์
กลายเป็นอะไรที่เลี้ยงไม่เชื่องอย่างที่คุณพูด
หรือฉันอาจจะเป็นเพียงแค่มนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ดีนัก
แต่คุณจะรู้ไหม..........
ฉันรักคุณ
โดยที่ไม่ได้หวังให้คุณรักฉัน
ฉันผูกพันกับคุณ
โดยที่ไม่ได้หวังให้คุณมาผูกพันกับฉัน
ฉันอยากทำทุกอย่างให้คุณ
อยู่เคียงข้างคุณเวลาที่คุณไม่มีใคร
เวลาที่คุณมีทุกข์ หรือทุกครั้งที่คุณรู้สึกถึงความเลวร้ายของชีวิต
ฉันไม่ต้องการอยู่กับคุณเวลาคุณมีความสุข
แต่ฉันมีความสุขเมื่อฉันเห็นคุณ
และรู้สึกได้ถึงความสุขของคุณ
อาจจะเป็นสิ่งที่คุณไม่ต้องการ
แต่ฉันก็ขอเพียงมองดูคุณอยู่ไกลๆ
และส่งกำลังใจให้คุณห่างๆ
ฉันอาจจะไม่สามารถมีเวลามากพอที่จะอยู่ทำอย่างที่ใจคิดได้
แต่.................
ไม่ว่าฉันจะต้องไปอยู่ที่ไหนในโลก
ภพใด หรือสวรรค์ชั้นใด นรกขุมไหน
ฉันยังคงอยู่เคียงข้างคุณ
และเฝ้ามองคุณจากดินแดนแสนไกลนั้น
ฉันอาจจะมีความรักให้ใครมาก่อน
แต่รับรู้ไว้เถิดว่า
มันไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
และคุณไม่ใช่ตัวแทนของใคร
ไม่มีใครแทนใครได้
ฉันยังคงรักเขา
และฉันก็รักคุณเช่นกัน
รักคุณเหลือเกิน
someone love one
someone love two
but I love only one
.................ฯ
28 มิถุนายน 2551 10:07 น.
ผมชื่อโจ้
พี่ค่ะ
แอนรู้ว่าที่ผ่านมาพี่แค่อยากจะมีเซ็กส์สนุก ๆ
พี่ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับแอน
แอนรู้ว่าพี่อยากจะเอาชนะแอนให้ได้
รู้ว่าพี่ไมได้ใส่ใจในความรู้สึกว่าแอนจะคิดยังไง
พร้อม ๆกับรู้ว่าพี่ไมได้อยากจะคบหากับแอนจริงจัง
พี่ไม่เคยให้ความจริงใจ พี่ไม่เคยคิดถึงอย่างที่พี่พูด
พี่คงมองเห็นชีวิตเป็นเรื่องสนุก
พี่คงคิดว่าชีวิตเป็นเรื่องง่าย ๆ
แอนขอโทษ แอนผิดเองที่ยังรับโทรศัพท์ของพี่
ทำให้เราเจอกันทุกครั้งที่แอนรับสาย
ทั้งที่เซ็นทรัล สยาม หรือไม่ก็รัชโยธิน
แอนขอโทษที่ยังรับโทรศัพท์และกดกลับทุกครั้งที่พี่โทรมา
แอนรู้ว่าที่ผ่านมามันไม่ดีเลย สำหรับเราสองคน
แอนรู้ตัวดีว่าเป็นใคร รู้ตัวดีอยู่เสมอ คงไม่มีสิทธิ์อะไร ไม่ได้มีค่าอะไร
ไม่มีความสำคัญสำหรับใคร รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะรักใครสักคน
ไม่มีสิทธิ์เลือก ไม่มีใครอยากจะเอาจริงจัง
มีแต่คนหวังปลดปล่อยทางเพศให้แอนสนุก ๆเบื่อก็ทิ้ง
แอนยอมรับฐานะที่กำลังเป็น
เป็นผู้หญิงเลว ๆคนหนึ่ง ที่ผ่านผู้ชายมานับไม่ถ้วน
ไม่มีใครคนไหนจะเอาเป็นเมีย เป็นแม่ที่ดีของลูก
แอนรู้สึกในสำนึกอยู่เสมอว่า เป็นแค่ผู้หญิงหากิน
ผู้หญิงที่ไม่มีใครต้องการ ผู้หญิงที่โง่ ไร้ศักดิ์ศรี
รู้ว่าคงไม่มีใครจะมารักเราจริง
มีแต่คำหลอกลวงปลอบปลดกำหนัดทางเพศเท่านั้น
แอนรู้ตัวเองเสมอ ระลึกถึงตัวตนของตัวเองอยู่ทุกลมหายใจ
ไม่เคยมีวันไหนจะลืมว่าภายในมันทุเรศ อัปยศ อดสู สมเพชชีวิตตัวเอง
ช่างไร้ค่า ไม่มีดีอะไร
เจียมตัวอยู่เสมอว่าไม่มีคุณค่า ชีวิตช่างบัดซบ มันเน่าเฟะ
แหลกเหลว ดูจัญไร ต่ำช้ามาก
มันไม่มีเหลืออะไรที่ดี ได้แค่ก้มหน้ายอมรับความเจ็บปวด
หลายครั้งที่ต้องนอนร้องไห้ หลับทั้งน้ำตา ที่คิดถึงเรื่องเหล่านี้
แอนยอมเจ็บ ยอมให้คนเหยียบย่ำ ยอมแลกทุก ๆอย่างเพื่ออยากเห็นอนาคตที่ดี
เพื่อให้วันข้างหน้าเราสบาย แอนอยากมีชีวิตที่ดี
อยากใช้ชีวิตเหมือนคนอื่น ๆที่ดี
แอนอยากมีคนรัก มีคนห่วงใย เอาใจใส่
อยากมีใครสักคนที่ทำให้แอนคิดถึงเขา
อยากมีใครสักคนพร้อมยอมรับอดีตที่เลวทราม
เขาพร้อมที่จะลืมและเริ่มต้นชีวิตใหม่
แอนอยากมีคนที่จริงใจจริง ๆไม่หวังต้องการแค่เซ็กส์อย่างเดียว
เพราะที่ผ่านมาแอนเจอกับความรักจอมปลอมมามากพอแล้ว
แต่ที่แอนขออุทิศความรักมีให้กับเงิน
แม้เงินไม่อาจจะซื้อได้ทุกอย่าง อย่างที่เราต้องการ
แต่สำหรับชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง
เงินทำให้แอนรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขจากสิ่งที่แอนสามารถจะซื้อมาได้
มาทดแทนความรักที่ขาดหายไป
แล้วสำหรับพี่
แอนรู้ว่าพี่ไม่เคยจริงใจกับแอนเลย
รู้แค่ว่าพี่ต้องการอยากเอาชนะ เพื่อต้องการมีเซ็กส์โดยไม่ต้องเสียเงิน
แอนขอโทษที่บอกลาพี่ ไม่อยากทำให้แอนเสียใจไปมากกว่านี้
ที่ผ่านมาแอนคิดว่าแอนอุทิศร่างกายเพื่อความรัก
แต่มันก็เป็นความรักสำหรับแอนฝ่ายเดียว
เพื่อพี่จะได้บอกอ้างหาเหตุผลเพื่อการนอนกับแอนเท่านั้น
ขอให้พี่ไปดี รวมทั้งแอนก็จะขอไปดี ๆ
ขอให้พี่มีความสุขกับทุกสิ่งที่พี่ต้องการ
แอนจะไม่มีวันลืมพี่ แม้จะรู้ตัวเองดีเสมอว่าเป็นใคร
ผู้หญิงเลว ๆที่อาจดูไม่มีคุณค่า แต่ก็มีหัวใจ
ลาก่อน
แอน
23 มิถุนายน 2551 00:25 น.
ผมชื่อโจ้
พี่ค่ะ
แอนพยายามเขียนให้พี่เข้าใจทุกหัวข้อ ทุกตัวหนังสือ เหมือนจะซีเรียส
แต่ก็ไม่เชิง ที่ไม่เชิง เพราะจริง ๆ แล้วพี่เองก็ยังวนเวียน
และพยายามจะให้แอนยอมรับในเซ็กส์ เซ็กส์ที่ใช้คำว่าความจริงใจ
สิ่งที่พี่จะได้รับคือ เซ็กส์ที่ต้องการอยากได้ฟรี
เหมือนกลัวเสียเงิน ในเมื่อถ้าคบกับแอน รู้จักความรู้สึกในใจ
ความรักที่ไม่ใช่เซ็กส์ พี่ก็ยังไม่กล้าให้ ที่ไม่กล้าอาจจะกลัว กลัวเมียที่บ้าน
หรือคิดว่าแอนเห็นแก่เงิน และผู้ชายก็เป็นเหมือนกันทุกคน
ทุกคนต้องการแค่เซ็กส์ เบื่อก็เลิก ไม่เป็นไร
เราไม่จำเป็นต้องคบกันก็ได้ เพราะแอนไม่ชอบวิธีการได้ความรัก
มาแบบใช้เซ็กส์ ซึ่งจริง ๆแล้ว
ความรักที่แท้จริงไม่จำเป็นต้องอ้างการมีเซ็กส์อย่างเดียวหรอก
แอนเสียใจที่พี่ยังวนเวียนซ้ำซากอยู่กับเรื่องแบบนี้
สรุปง่าย ๆว่า พี่ก็ทำนิสัยแย่ ๆของพี่ต่อไป
ในส่วนของแอน ก็แค่คนเคยรู้จักอย่างที่พี่ต้องการ
และอยากรู้จักต่อ ขอให้รู้จักกันในนามพี่น้อง
ไม่เป็นไร แอนขอยืนมองดูอยู่ห่าง ๆดูความเป็นไป
ดูวิถีที่ช่ำชองของพี่ก็พอแล้ว
เชิญพี่นอนกับใครก็ตามที่พี่พอใจ คนที่ยอมให้ฟรี ๆ
ผู้หญิงคนนั้นคงยากมาก แบบไม่มีใครให้เอา
ใครอยากก็มาเอาเลย แต่สำหรับแอนไม่ใช่
แอนมีร่างกายไว้ขาย มีหัวใจไว้สำหรับคนที่มีรักจริง
เรารู้จักกันในสถานภาพของทางขนาน
ที่นาน ๆก็ตะโกนข้ามคลองมาทักทายกันบ้างก็ได้
ยิ้มเจื่อน ๆ ค่ะ
แอน
6 กรกฎาคม 2547 20:20 น.
ผมชื่อโจ้
เมื่อกี้เรายังสาละวนอยู่กับการเรียงหน้าทำต้นฉบับหนังสืออยู่เลย
แต่เธอบอกไม่ไหวง่วงนอน พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน ขอไปนอนก่อน
ก่อนไปเธอยังก้มลงมาหอมฟอดที่แก้มข้างขวา
แม้ทั้งแก้มและส่วนอื่น ๆจะยังไม่ถูกการชะล้าง เธอบอกว่าไม่เป็นไร
เธอหอมได้ เธอบอกว่าหอมดี
แต่จู่ ๆเธอก็ยื่นโน๊ตมาให้ผมขณะกำลังคุยโทรศัพท์
แจ๊ค
ฉันนอนล่ะน่ะ ฉันโกรธมากที่เธอยังติดต่อหาหญิงอื่น และคุยกันต่อหน้าต่อตา คิดว่าฉันเป็นนังโง่จ่ายค่าโทรศัพท์ ค่ากินอยู่ เครื่องใช้ต่าง ๆให้เธอ เพื่อเธอจะไปหาความสุขกับคนอื่น จากนี้ไปฉันให้อิสระเธอ ต่างคนต่างอยู่ ฉันเบื่อคนนอกใจ ฉันเกลียดผู้ชายทุกคน
และฉันกับเธออย่าคุยกันอีกเลย
ลาก่อน คนไม่รักดี
เลว ระยำ สัตว์
ผมตกใจ จึงพูดออกไปขณะยังคุยโทรศัพท์
"นี่มันอะไร พี่เป็นอะไร พี่อย่าวู่วามสิ ไม่รู้แล้วอย่าสรุปได้ไหม ดูสิร้องไห้อีกแล้ว โธ่เว้ย"
แล้วผมก็ต้องวางโทรศัพท์
เธอวิ่งเข้ามาขยำกระดาษขว้างใส่หน้าผม
"ทำไมแจ๊คทำแบบนี้ มีธุระอะไรถึงโทรมาคุยกันตีหนึ่งโทรมาคุยต่อหน้าต่อตาฉัน ถ้าเธออยากไปอยู่กับมันก็เชิญ"
เธอพูดไปร้องไห้ไป พร้อมสะอึกสะอื้น ดวงตาแดงก่ำ น้ำตาไหลเป็นทาง
"เพื่อนที่ทำงาน เขาโทรมาปรึกษาเรื่องแฟน แฟนเขาหาว่าเขางี่เง่า กร้านโลก แร่ดที่จะไปบอกรักผู้ชายก่อน ผมก็ต้องฟังสิ มีแต่พี่นี่แหละ ไม่เคยฟัง จู่ ๆก็มาโวยวายตีโพยตีพาย
ยื่นโน๊ตมาด่าผมทำไม ถ้าพี่ยังงี่เง่าไม่พยายามรู้เรื่องอยู่แบบนี้
ผมก็อึดอัด จะให้ไปก็ไป"
ผมอธิบาย พร้อมพูดท้าท้ายไปในตัว ทั้ง ๆที่ในใจก็หวั่น ๆ
"ไปเล้ย เธออยากไปก็ไป เธอชอบอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไปสิ เพราะเธอไม่มีใจให้ฉันอยู่แล้วนี่"
เธอเริ่มเสียงดัง น้ำตาไหลออกมายังกะน้ำตก
"คุยเรื่องงานบ้าบออะไร จะโทรมาคุยกันตีหนึ่ง"
เธอยังพยายามไม่เข้าใจว่าไอ้ที่คุยกันเนี๊ยะ คือเพื่อนโทรมาปรึกษา
ผมก็เลยต้องร้อนสิครับ ผมเริ่มเสียงดัง
"นี่พี่ พี่จะเอายังไง พี่ยังไม่เข้าใจอีกใช่ไหม หรือพึ่คิดว่า พี่ได้เริ่มเรื่องก่อนแล้ว จะยอมให้มันจบลงโดยดีไม่ได้ เสียฟอร์ม ต้องให้ผมเข้ามาออเซาะ
ขี้อ้อน พี่คร้าบ ผมผิดไปแล้ว อภัยให้ผมน่ะพี่อยากให้ผมทำแบบนี้ใช่ไหม"
ผมพูดพร้อมกับหันหน้ามาทำงานที่หน้าคอมเหมือนเดิม ในใจก็คิดอยากให้มันจบ ๆไว เพราะผมรู้ว่านี่มันก็ตีหนึ่งกว่า ๆใกล้บอลจะเตะอยู่รอมร่อ
ผมนั่งเงียบสักพัก เงียบฟังเสียงสะอื้นจากเธอ เธอยังไม่ยอมหยุด ผมชำเลืองดูเธอ เห็นแล้วก็น่าสงสารดวงตาเธอแดงก่ำ แก้มชโลมไปด้วยน้ำตา แววตาเธอสีเศร้า เธอร้องไห้ไม่หยุด เธอเหมือนเด็กน้อยที่งอแงง ขี้กลัว หวาดระแวง เอาแต่ใจ ในใจเธอไม่รู้สิน่ะ ผมคิดว่าเธอคงอยากให้ผมเดินเข้าไปเช็ดน้ำตาให้เธอ ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้งก็รู้ว่าบอลยูโรจะเริ่มแล้ว อยากให้อังกฤษชนะโครแอต
แต่สุดท้าย ผมก็ตัดสินใจเดินไปหาเธอ ในขณะที่เธอยังสะอึกสะอื้นร้องไห้ไม่หยุด เอาทิชชู่ซับน้ำตาให้เธอ พร้อมลูบเส้นผมเบา ๆ ผมอึกอักอยู่ในใจ "คิดว่ากูจะขอโทษดีไหมเนี๊ยะ กูผิดตรงไหนว่ะ จู่ ๆเธอก็โหมเข้ามา พรั่งพรูอะไรก็ไม่รู้
ไม่ฟังเหตุอะไร กูจะขอโทษดีไหมว่ะ" ผมอึกอักในขณะที่มือยังลูบเส้นผมเธอไปมา พร้อมกับซับน้ำตาเธอที่แก้ม
"พี่ผมขอโทษน่ะ"
ผมตัดสินใจพูดให้จบเร็ว ๆ พร้อมก้มลงมาหอมฟอดที่แก้มข้างขวา
แม้แก้มทั้งสองข้างชโลมไปด้วยน้ำตา ผมก็คิดว่าหอมได้
ผมคิดว่าแก้มเธอเค็มดี แล้วผมก็รีบวิ่งขึ้นไปดูบอล
ปล่อยให้เธอนั่งคลายร้องไห้ คลายสะอึกสะอื้นสักครู่
เดี๋ยวเธอคงตามขึ้นไป
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟผมชื่อโจ้
หน้าส่วนตัว
2106
