29 ตุลาคม 2553 14:54 น.
ผมชื่อโจ้
1]เชิญอ่านสิ!ความในกลอนก็ยังกลุ้ม
ตามมะรุมมะตุ้มไปทุกท่อน
เกี่ยวแต่ทุกข์สันทัดในทางกลอน
ไปทุกวรรคทุกตอนทุกถ้อยคำ
[2]ก็ดูสิ! มีน้ำตาอยู่ในนี้
นังร้องไห้เขียนกวีตาแดงก่ำ
กำกวม กลัดกลุ้ม ความระกำ
เขียนวกวน ซ้ำๆ อยู่ไปมา
[3]ก็มิใช่! การอกหักอะไรดอก
แต่อาการที่ออก ก็ใช่ว่า
ทุกข์ระเริง ระเอือมโอดระอา
เพียงคลับคล้ายคลับคลาอยากคร่ำครวญ
[4]คิดดูสิ! คำคร่ำเคร่ง และอัตคัด
สารพัดถ้อยคำ แห้งและห้วน
เป็นถ้อยทุกข์..ไปหมดทั้งกระบวน
เสมือนสอดและสวนทิ่มใส่ใจ
[5]เชิญอ่านสิ! มีเสียงสะอื้น..สะอื้น
กว่าจะผ่านอีกคืนคงป่วยไข้
เพราะต่างวรรค มีทุกข์ใส่ลงไป
แรระบายอยู่ในทุกถ้อยคำ.....