19 มกราคม 2548 16:32 น.
ผมชื่อโจ้
คล้อยปีใหม่มิทันไร
ความโศกเศร้าเสียใจมิทันหยุด
ประเทศไทยไข้ชำรุด
อุตลุดเหตุการณ์ สถานการณ์
ที่นี่คือกรุงเทพ
เมืองเราเสพสวรรค์อัครสถาน
เรืองรองเทคโนโลยีตระการ
ตระหง่านบนดิน ใต้ดินเรายินดี
คล้อยตึกถล่มตายมิหายโศก
กรุงเทพก็เลือดโชกอีกที่นี่
ที่ใต้ดินรถไฟเทคโนโลยี
สะเทือนใจจี้หัวใจให้สั่นคลอน
สั่นไหวตกใจไหวสะท้าน
ขนลุก ร้าวราน ลางสังหรณ์
ประเทศไทยในราษฏร
จะตกตายพรากจรหลายตอนนัก
ยอมือสาธุพนมกร
ไหว้พระขอพรให้ตระหนัก
ัขอพรศักดิ์สิทธิ์ให้พิศพักตร์
ปลอบประเทศพ้นปลักภยันตราย