8 กรกฎาคม 2547 18:41 น.
ผมชื่อโจ้
คือนางระเบียบจัด
ระเบียบรัดดิ้นไม่หลุด
ขลุกขลักความคิดคุด
ขุดขยะถมสมอง
สสารในความคิด
ลอยฟุ้งทิศอยู่ฟูฟ่อง
ขี้เลื่อยเป็นกอง กอง
รองรับตีนเหยียบหมิ่นไป
หรือเธอทรงอำนาจ
วาสนาว่ายิ่งใหญ่
จะชี้เอาอะไร
ย่อมต้องได้เอาอย่างนั้น
ไม่ได้ย่อมต้องดิ้น
ชักกลิ้งดินกินกระสัน
จะเอา จะเอามัน
งอแง อัดอั้น ตันใจ
โถ!เธอผู้ทนง
กุมกอด อำนาจ บาตรใหญ่
หยุดร้องและดิ้นไว้
ว่าโลกเป็นเช่นไร เหรอ!
จงยิ้มและยอมรับ
ก้มคำนับอย่ากลัวเก้อ
ลบทรง คาแรกเตอร์เธอ
ว่าเออ! โลกเป็นเช่นนี้
เข้าใจไหม
หรือจะรอให้แก่ตายไปเป็นผี
ว่าโลกเป็นเช่นนี้
โลกมีจารีตประเพณี นี่คือพุทธ
คือนางระเบียบจัด
ระเบียบรัดดิ้นไม่หลุด
ขลุกขลักความคิดคุด
ขุดขยะถมสมอง
สสารในความคิด
ลอยฟุ้งทิศอยู่ฟูฟ่อง
ขี้เลื่อยเป็นกอง กอง
รองรับตีนเหยียบหมิ่นไป