23 ธันวาคม 2544 17:45 น.
ผมชื่อโจ้
โลกของเลือดอันธพาลสันดานหยาบ
สุมกับเขลากลิ่นสาบสันดาปเน่า
เป็นกลิ่นชุ่ยไม่เคยสร่างจางจากเงา
หมกกับโลกของความเศร้าเบาปัญญา
เป็นอีกด้านของโลกโกรกสีคล้ำ
ซึ่งพวกสูไม่เคยจำ สมน้ำหน้า
ผุดสมองมีความคิดอวิชชา
กร้านแต่โลกด้านหยาบช้าเป็นซาตาน
จะแตกต่างอย่างชื่อสูถือสา
ถือเป็นเรืองอัตตาต้องด่าต้าน
ถือเป็นศรีว่ามีศักดิ์รักจะพาล
ชีวิตจึงสามานย์ประจานตระกูล
แล้วไง!ชีวิตที่เห็นจึงเป็นศูนย์
-------------------------------------->สูญ
17 ธันวาคม 2544 15:50 น.
ผมชื่อโจ้
สาดมาเถิดโถมสิวิถีทุกข์
บาททั้งสองจะขลุกให้คลุกข้น
ละเอียดยุ่ยชิ้นกากกว่าซากยนต์
แปรน้ำทุกข์เป็นมนต์ขจัดมาร
สาดมาซีความห่าไร้สาระ
กูจะบี้เป็นขยะให้สะท้าน
ให้สะเทือนหัวใจรั้นในสันดาน
เพื่อจะล้างความหยาบกร้านให้ผ่านไป
สาดมาเถิดความเลวสาริยำ
กูจะกำใส่มือแล้วเป่าไล่
ยิ้มเยาะเย้ยเหยียดหยันความจัญไร
เตะตูดหนีผลักไสให้ไกลตีน
อย่าได้มาริยำสร้างรำคาญ
เพื่ออาดสะอ้านและอาบศิล
7 ธันวาคม 2544 15:07 น.
ผมชื่อโจ้
เขากล่าวหาว่ากันว่าฉันบ้ากวี
Post By : นายโจ้
Date / Time : 2 ธันวาคม 2544 - 16:04
Note : กิจกรรมร่วมกันอีกสักครั้ง
ได้ลับคมความคิดให้ปริแตก
ได้คัดแยกคำสวยนำมาใส่
ปรุงแต่งถ้อยความงดงามไป
เป็นความสุขทางใจที่ใคร่ทำจาก
: รหัสสมาชิก : 45 - คะน้า
รหัส - วัน เวลา : 1524 - 2 ธันวาคม 2544 - 19:27
มีความสุขกับการอ่านและเขียน
จินตนาการ หมุนเปลี่ยน รัก- ร้าว- ขำ
ถ่ายทอดอารมณ์คมถ้อยคำ
เลิศล้ำคำอ่อนหวานงานกวี
จาก : dokkoon
รหัส - วัน เวลา : 1527 - 2 ธันวาคม 2544 - 20:22
มีโลกส่วนตัวอยู่กับการเขียนขีด
ที่ไม่มีอะไรจะมากีดกั้นความเสรี
คิดได้เขียนไปตามแต่ใจเรานี้
ปลายปากกาที่มีคือบทกวีของเรา
จาก : โคลอน
รหัส - วัน เวลา : 1528 - 2 ธันวาคม 2544 - 21:40
ใครจะว่าเราบ้า..บ้าจริงนี่
บ้ากวีดีกว่าบ้าเน่าเน่า
เสพยาบ้า ยาอี ผีตามเอา
กวีเล่า บ้าแล้วเด่นเห็นโลกงาม
จาก : ไม้เก็ด
รหัส - วัน เวลา : 1531 - 3 ธันวาคม 2544 - 01:02
บทใดใด เรียกกวีกักขฬะ
หรือบท ที่ไร้สาระ เหิมห่าม
หรือ บท ออดอ้อนโอนอ่อนตาม
ใครมันช่าง นิยามไร้สำนึก
จาก : หญ้า..
รหัส - วัน เวลา : 1537 - 3 ธันวาคม 2544 - 12:13
มีบทกวีอยู่ในใจ
เขียนสิ่งที่เป็นไปตามความรู้สึก
ถ่ายทอดออกมา ตามแต่ว่าจะคิดนึก
ความสุขอยู่ที่ได้เขียนความรู้สึกเป็นบทกวี
จาก : mono
รหัส - วัน เวลา : 1546 - 3 ธันวาคม 2544 - 21:20
แม้จะถูกกล่าวหาว่าบ้ากวี
แต่ฉันก็มีความสุขในความบ้าของฉัน
นั่ง..คิด...อ่าน..เขียน..ระบายไปวัน - วัน
นี่แหละตัวฉันไม่ใช่ใคร
จาก : รหัสสมาชิก : 67 - คนมีฝัน
รหัส - วัน เวลา : 1552 - 4 ธันวาคม 2544 - 18:44
จะจัดถ้อยร้อยสำเนียงเรียงภาษา
จะจัดหาหมู่ภาษานำมาใส่
และตัวฉันจะทำเช่นนี้ตลอดไป
แม้คนใดหาว่าบ้าข้าก็ทำ
จาก : รหัสสมาชิก : 59 - คคนัมพร
รหัส - วัน เวลา : 1554 - 4 ธันวาคม 2544 - 20:19
ถ้าการขีดการเขียนเป็นความบ้า
ก็คิดว่าบ้าบ้างก็ดี..ให้ชีวิตขำ
ข้าอยากบ้าอยากบอเพราะอยากจะทำ
สมองจะคว่ำคะมำหงายก็ไม่อายคน
จาก : รหัสสมาชิก : 374 - ตโมนุท
รหัส - วัน เวลา : 1558 - 5 ธันวาคม 2544 - 20:36
ใครจะว่าอย่างไรช่างใครเขา
จะไม่เอาใส่ใจให้สับสน
เรียบเรียงถ้อยร้อยความตามแบบตน
ก็สุขล้นในโลกข้าคนบ้ากลอน
จาก : วิว
รหัส - วัน เวลา : 1566 - 6 ธันวาคม 2544 - 00:25
:
30 พฤศจิกายน 2544 18:00 น.
ผมชื่อโจ้
ต่างๆล้วนระเกะระกะไปต่างๆ
ต่างที่แต่ละอย่างสาระอสาระ
ผูกพันไม่ผูกมัดบ้างล่ะ
บ้างผละก็กลับมาอีกสักระยะ
ระหว่างเรื่องต่างๆก็มากเรื่อง
เปลืองความคิดไม่เคยสางสะ
ไม่เคยชำระ
มัวแต่ถมๆหรือก็เอะอะมะเทิ้งไปเท่านั้น
จะจะก็หลายครั้ง
หมายถึงการติดคาเป็นเชือกขวั้น
ตรึงชีวิตบางสมัยให้ตีบตัน
จะเข็ดบ้างก็ดื้อรั้นจะวิ่งเตลิดต่อ
ก็อย่างงี้วัยรุ่น
หุนหันพลันแล่น
น่ะก็อย่างงี้วัยรุ่น
มุทะลุรุดผุนๆไปตีหม้อ
ใช่ก็อย่างนี้แหละวัยรุ่น
สร้างพวกสร้างสมุนแข็งข้อ
...............
ก็อย่างนี้แหละวัยรุ่น
.........(ให้คิดต่อ)
25 ตุลาคม 2544 04:26 น.
ผมชื่อโจ้
เราเพียงผู้คุ้นเคยและเคยรัก
ท่องผ่านทางทายทักรู้จักหน้า
แวะหลบพายุร้ายใต้ชายคา
สนทนาทายทักรู้จักกัน
เราพบกันเพียงชั่วหัวใจกระพริบ
เพียงใจระยิบระยับฝัน
ฝันของเพื่อนคือเพื่อนนิจนิรันดร์
มิอาจเป็นของฉันเพียงฝันเดียว
สถานีความรักเพียงพักร้อน
ไม่นานนักจักจรสู่ทางเปลี่ยว
เพียงผู้เคยไต่ถามบนทางเทียว
มือเคยเกี่ยวจำแกะไม่แวะนาน
ฝันของเพื่อนคือเพื่อนอย่าเลือนฝัน
สถานีแห่งนั้นเพียงฝันผ่าน
เราเพียงร่วมนิทราฟังนิทาน
ผู้เล่าคือวิญญาณกาลเวลา
มาบัดนี้นิทานความฝันจบ
ผู้เคยพบจำพรากไปจากหน้า
ต่างไปพบพิงพักต่างมรรคา
ฟังนิทานนิทราที่ต่างไป
สถานีความรักของนักฝัน
มิอาจแม้นเหมือนกันตลอดสมัย
ใจจำจากสู่ทางอันต่างใจ
มีนิทานเรื่องใหม่หลายเรื่องนักฯ