22 มิถุนายน 2551 13:16 น.
ผมชื่อโจ้
เจ้าหิ่งห้อยพร้อยระยับเหลืองปรับแสง
เพริดเตลิดทั่วแหล่ง ทุกแห่งสถาน
เวี่ยสีดำค่ำมืดขีดพรืดกาล
แข่งกับดาวพราวบานเต็มลานบน
เป็นหิ่งห้อยสัตว์แมลงขับแสงสวย
เริงระรวยแข่งสี ทุกที่สถล
บินสราญร่านราตรีอันมีมนต์
หลงกับม่านดาลดลหลงกลลวง
เหลิงอยู่กับเหลืองเปล่งอันปลั่งสี
สำแดงปีผกรี่ สู่ที่สรวง
สมมุติโลก อากาศธาตุเต็มดาษทรวง
แปรเป็นบ่วงผูกรัดมัดตัวเอง
จึงเด็กน้อยไร้เดียงสาเจ้าน่ารัก
เพ่งคอยดักไล่ยั่วสัตว์ตัวเก่ง
ใส่กำมือขยี้เล่น เขม่นละเลง
มลายสีเหลืองเปล่งก็ปลิดตาย
เจ้าเด็กน้อยไม่เห็นแสงก็สะทก
เคว้งหัวอกร้องไห้อย่างใจหาย
-----------------
--------ฯ
21 มิถุนายน 2551 20:20 น.
ผมชื่อโจ้
คุณก็คลอดออกมาโตจากโยนี
เริ่มต้นจากไม่ประสีไร้เดียงสา
เปลือยไอ้จุ้นล่อนจ้อนอ้อนน้ำตา
ดูดนมแม่กินข้าวปลา เหมือนเหมือนเรา
คุณก็เรียนจากโรงเรียนฝึกเขียนอ่าน
อาขยานท่องง่ายยากเริ่มจากเขลา
จำสูตรคูณเก็บใส่ใจจากวัยเยาว์
ฝึกระเบียบเริ่มจากเบา เหมือนเหมือนกัน
คุณก็โตอยู่ในเขตประเทศไทย
ธนบัตรที่ใช้ ไม่แปลกผัน
(คุณว่า) กษัตริย์ ชาติ ศาสน์สำคัญ
ต่างกัน ก็แต่พันธุ์ทางร่างกาย
คุณก็อยู่ใต้อาณัติรัฐธรรมนูญ
ที่ต้องทูนในตัวบทของกฏหมาย
คำคุณพูดทั่วพารา"ภาษาไทย"
ต่างแต่พ่นน้ำลายใช้ต่างงาน
คุณก็กิน บ่นและขี้ มีสืบพันธุ์
มีลูกเมียเหมือนกันมีเหลนหลาน
มีตระกูลมีนามสกุลมีสันดาน
มีดีชั่วเลวสามานย์ถมในใจ
คุณมาจากมหาประชาชน
สู่ถนนทำเนียบผู้ยิ่งใหญ่
แล้วสุดท้าย ประชาชนไล่พ้นไป
จะยังยึดอยู่ทำไม ผมไล่คุณ
20 มิถุนายน 2551 07:11 น.
ผมชื่อโจ้
การเป็นทาสอุปโลกน์ โลกสมมุติ
ว่าเป็นใหญ่วัยวุฒิ ในยุทธภพ
ยุทธศาสตร์ ฉกาจฉกรรจ์ มันต้องสยบ
สารบบสนิมเขลาเศร้าจาบัลย์
แก่นสาระหากจะควานคว้านเขม่า
กรอบโครงสร้างน้ำเน่าก็เท่านั้น
รูปธรรมไร้น้ำยาสารพัน
สารบัญความคิดกะปิดกะปรอย
ได้แต่เพียงเพ้อพกจกเปรต
สร้างเอาพูดเอาเหตุแต่ผลพล่อย
จิบน้ำชาล้างคอบนหอคอย
ใครก็ได้ไหว้หน่อยพลอยยินดี
จึงเป็นทาสอุปโลกน์ โลกสมมุติ
ครอบตัวเองหางกุดเป็นอย่างนี้
ความเป็นใหญ่วัยภาวะในปฐพี
แค่อายุไม่กี่ปีก็แก่ตาย
19 มิถุนายน 2551 14:34 น.
ผมชื่อโจ้
เราจะก้าวเท้าเดินไปดาบหน้า
พร้อมหาบคอนตระกร้าล่าความฝัน
มิรู้จรจะพลัดห่างออกทางชัน
หรือทางตันทางโค้งทางโล่งตา
แต่หลากทางต่างเท้าจะก้าวต่อ
มิรู้ท้อเหนื่อยเท้าจะก้าวหา
มีเหงื่อซึมเปียกตัวก็ปาดตา
ดึงชายเสื้อเช็ดหน้าหาร่มพัก
เพื่อจะหยัดลุกเดินไปต่อได้
เท้าจะไต่เดินต่อทอและถัก
ถักและถางความฝันฝั้นความรัก
เพื่อปิติอิ่มสำลัก พิรี้พิไร
แหละ!จะเป็นความสุขปิติสุข
ยอความฝันให้ปลุกความเป็นใหญ่
ปลุกชีวิตระหว่างวัน เวลา วัย
ระหว่างทางมีนัยน์ได้ทัศนะ
ได้เรียนรู้ระแวงภัยได้ระวัง
เป็นการหยั่งเพื่อรู้จักฝึกทักษะ
ฝึกวิธีผ่านวิถีวิจารณะ
โดยไตร่คิดคำพระ ละระแวง
อาจอบอ้าวผ่าวร้อนตอนแดดจ้า
จรกลางป่าผ่านแผละลงแวะแก่ง
ถอดเสื้อเปื้อน ขยี้เขย่าเอาแรง แรง
สะบัดบิดตากแห้งแดดแรงนัก
ก่อนจะหยัดลุกเดินไปต่อได้
เท้าจะไต่เดินต่อทอและถัก
ถักและถางความฝันฝั้นความรัก
เพื่อปิติอิ่มสำลัก พิรี้พิไร
18 มิถุนายน 2551 09:38 น.
ผมชื่อโจ้
ภารกิจความสุขคือรักชาติ
ล้อมวงแขน ขีดวาดเป็นวงใหญ่
เป็นวงกว้าง แถวตรง เป็นวงไกล
เหยียดยาว เดินไป ใจทรนง
อหิงสา แต่ท้ารบ กับอธรรม
ใจเป็นใหญ่ชุ่มฉ่ำ พร้อมสาปส่ง
เพื่อสล้างป่าวประกาศความอาจอง
ดำรงค์ แห่งความรักความภักดี
เพื่อป้องเขตแผ่นดินเป็นแผ่นเดียว
ความกลมเกลียวจึงเกิดเป็นวันนี้
วันแห่งวาบดาวกระจาย ขจรขจี
ขจัดขยะ จะขยี้ให้บี้ให้แบน
สำหรับนพดล ปัทมะ
ผละไปเถอะเก้าอี้อย่ากอดแน่น
--------------
--------
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟผมชื่อโจ้
หน้าส่วนตัว
911
