2 พฤศจิกายน 2553 15:21 น.
ผมชื่อโจ้
[1]พร้อมจะฝันถึงเธอเท่าที่ฝัน
เอิ้ออำนวยในวันที่น้ำท่วม
วันที่ฟ้ายังพลอยจะสำรวม
น้ำตาอ่วม ไปกับน้ำตาคน
[2]น้ำตาฟ้า...ก็เป็นน้ำตาน้ำ
เป็นสายน้ำ..ไหลบ่าเป็นห่าฝน
ไหลรวม..เป็นน้ำตาประชาชน
น้ำตาที่เอ่อท้น ที่ท่วมนอง
[3]พร้อมจะฝันถึงเธอเท่าที่ฝัน
ไฟจะดับ ก็จะดั้น ฝันให้คล่อง
ฝันว่าเธอ..มายื่นมือประคอง
เกี่ยวก้อย..กันร้อง..เพลงลอยกระทง
[4]เพลงเห่เรือ เห่ไห้กับสายน้ำ
เพลงระบำ..ยอยกเท้ากระหย่ง
เพลงที่ต่างใคร่ร้อง ร้องไม่ลง
ฝืดและฝืนร้องเสียงหลง..ระงมระงำ
[5]ร้องระทมระทวย..ละล่ำละลัก
สักแต่ฝัน ฝันแต่สักจะเพ้อพร่ำ
ฝันถึงเธอผู้เป็นชะตากรรม
ฝันลอยคอ ค้ำคางอย่างเคยเคย
[6]เพียงฝันไป ก็ร้องไห้ ไปตามฝัน
จะโทษฟ้า โทษทัณฑ์ อะไรเอ่ย
โทษทุกข์ โทยภัย โทษได้โทษเลย
โทษมนุษย์ผู้ไม่เคยจะสำรวม
-----------------
29 ตุลาคม 2553 14:54 น.
ผมชื่อโจ้
1]เชิญอ่านสิ!ความในกลอนก็ยังกลุ้ม
ตามมะรุมมะตุ้มไปทุกท่อน
เกี่ยวแต่ทุกข์สันทัดในทางกลอน
ไปทุกวรรคทุกตอนทุกถ้อยคำ
[2]ก็ดูสิ! มีน้ำตาอยู่ในนี้
นังร้องไห้เขียนกวีตาแดงก่ำ
กำกวม กลัดกลุ้ม ความระกำ
เขียนวกวน ซ้ำๆ อยู่ไปมา
[3]ก็มิใช่! การอกหักอะไรดอก
แต่อาการที่ออก ก็ใช่ว่า
ทุกข์ระเริง ระเอือมโอดระอา
เพียงคลับคล้ายคลับคลาอยากคร่ำครวญ
[4]คิดดูสิ! คำคร่ำเคร่ง และอัตคัด
สารพัดถ้อยคำ แห้งและห้วน
เป็นถ้อยทุกข์..ไปหมดทั้งกระบวน
เสมือนสอดและสวนทิ่มใส่ใจ
[5]เชิญอ่านสิ! มีเสียงสะอื้น..สะอื้น
กว่าจะผ่านอีกคืนคงป่วยไข้
เพราะต่างวรรค มีทุกข์ใส่ลงไป
แรระบายอยู่ในทุกถ้อยคำ.....
14 เมษายน 2553 18:52 น.
ผมชื่อโจ้
๐สาดได้ ก็สาดเสียเทเสีย
สาดน้ำ นัวเนียปะแป้งร่ำ
สาดไป ก็หัวใจระกำ
ระส่ำ ไปตามสถานการณ์
๐สาดฉ่ำ สาดชุ่มนุ่มแก้มเจ้า
มีแป้งปะเข้าด้วยมือกร้าน
แต่ปรางของเจ้าดูร้าวราน
เสมือนผ่านการร้องไห้ไหลน้ำตา
๐แดดสาด ก็ยังสาดด้วยน้ำฉ่ำ
สาดจากเช้า จนย่ำ เย็นทั่วหล้า
มีแต่เดือนสาดแสงส่องลงมา
ให้เห็นใบหน้าสาดกระทบ
๐สาดน้ำ ก็ไม่เท่าสาดกระสุน
สาดให้ควันฟุ้งกรุ่น การเป็นศพ
เสมือนสาดใส่แล้วแนวการรบ
ของผู้ก่อความไม่สงบจะชนะ
๐สาดน้ำวันนี้ ทีได้สาด
อยากกราดให้น้ำพวกกักขฬะ
หากน้ำที่กราด สาดปะทะ
เป็นกระสุนคงจะสวัสดี
๐สงกรานต์ซึ่งเลือดสาดกว่าน้ำสาด
เป็นความสามารถของปวงผี
ไม่ว่าจะสาดน้ำ สาดกี่ที
ก็ไม่เย็นไปกว่านี้ ทุรยุค..
9 กุมภาพันธ์ 2553 18:34 น.
ผมชื่อโจ้
เคยบ้างไหม บางครั้งที่เจ็บปวด
เคยใช่ไหม ดวดเหล้าจนเช้าสาย
เคยบ้างไหม ร้องไห้จนฟูมฟาย
เคยอยู่อย่างเดียวดาย เคยไหม?
ถ้าเคย ฉันก็เคย เคยอย่างเธอ
บ้างก็เคย จนเพ้อ น้ำตาไหล
มองท้องฟ้า ฟ้าก็อับ พยับใจ
มองผืนดิน ดินก็ไร้ ความอุดม
เคยแล้ว เคยเล่า เท่าที่เคย
เหงาเศร้า..เข้าเยาะเย้ย เหยียบขย่ม
ขยับ ขโยก โขกสับ อับจม
จมในความขื่นขมของน้ำตา
เคยใช่ไหม?
25 กันยายน 2552 09:55 น.
ผมชื่อโจ้
-------
ความคิดถึง
๑.กลิ่นหอมเจ้า มิเคยระเหยหาย
ยังหอมอยู่มิวาย หอมเสมอ
หอมความรักหอมเอยเคยหอมเธอ
หอมนำเพ้อ ก็โหยไห้ไหลน้ำตา
๒.หอมรอยยิ้มของเจ้ายังเย้ายวน
ยังหอมหวนในความปรารถนา
หอมมิเคยจืดจางหอมร้างรา
หอมยังกรุ่นผกาหอมตระการ
๓.ยังหอมอยู่มิรู้หายมิคลายหอม
หอมดอกไม้เคยดอมหอมน้ำหวาน
หอมหัวใจกลิ่นย่อมหอมประทาน
ให้หอมรักบริบาลวันเดือนปี
๔.จะหอมอยู่อย่างนี้หอมนิรันดร์
ให้รู้สึกหอมกันหอมนั้นถี่
หอมจรุงหัวใจหอมใยดี
ให้หอมนี้หอมเตือนมิเลือนจาง
๕.ว่ารักเรายังหอมตลอดไป
ยังหอมอยู่ในใจหอมไม่สร่าง
มิได้หอมระเหิดหายหอมวายวาง
จะหอมอยู่ระหว่างกันและกัน
ความอาลัย
-------
๖.ยิ่งคิดถึงความหอมก็ยิ่งหอม
แม้ความเหงาห้อมล้อมหอมเพียงฝัน
เพียงเพ้อผ่านน้ำตาหอมรำพัน
สูดจมูกหอมนั้น...ก็อันตรธาน
๗.ยิ่งคิดถึงความหอมยิ่งจางหาย
ก่อนเคยหอมกลับกลายไม่หอมหวาน
หัวใจเอยหอมหนอช่างทรมาน
ใจจะขาดปิ้มปานจะปางตาย
๘.ห่อนเคยมีหอมใดเท่าหอมเจ้า
ซึ่งหอมเย็น หอมเช้าหอมยามสาย
เคยได้หอมแก้มเจ้าหอมเร้ากาย
หอมยังตรึงอยู่ภายในภวังค์
๙.หอมเจ้าเอยมิเคยระเหยหอม
คิดถึงเจ้าก็ตรอมแต่ความหลัง
ก็แต่ตรมหัวใจไร้พลัง
ได้แต่หลังน้ำตาร้องอาลัย
ความหวัง
-------
๑๐.เพียงแต่หวังวาดคิดอธิษฐาน
หอมของเจ้าจะลอยผ่านสายลมใส
มาประทังความหวังกำลังใจ
ให้ชีวิตมิขาดไร้หอมในรัก
--------
ผมชื่อโจ้
www.thaipoem.com/forever/my_home.php