31 สิงหาคม 2548 22:02 น.
ผกากรอง
ความเอ๋ยความโกรธ
มีแต่โทษทำจิตให้ผิดผัน
หมดความสุขสงบใจไปทุกวัน
เพราะดื้อรั้นถือโกรธพิโรธแรง
จะเลี้ยงความโกรธไว้ทำไมหนอ
เหมือนแกล้งก่อกองเพลิงเถลิงแสง
ให้อภัยเถิดหนาอย่าคลางแคลง
จิตแจ่มแจ้งแผ่เมตตาผาสุกเอย
31 สิงหาคม 2548 21:55 น.
ผกากรอง
ฉันคือใครทำอะไรในวันนี้
ทำสิ่งดีสร้างสิ่งงามตามวิสัย
ตัวฉันเองกำหนดว่าฉันคือใคร
ฉันตอบได้เต็มปากคำฉันคนดี
31 สิงหาคม 2548 18:45 น.
ผกากรอง
หนูมีกำแพงอยู่ข้างหน้า
มีสีและมีพู่กันอยู่ใกล้ๆ
มีพ่ออยู่บนสวรรค์
หนูอยากได้บันได
ใครช่วยวาดให้หนูที
31 สิงหาคม 2548 18:33 น.
ผกากรอง
ดอกเอ๋ยดอกฝัน
มีสีสันสดสวยด้วยใจใส
มีกลิ่นหอมเลิศล้ำเพราะน้ำใจ
มีแดดฝนอำไพรักผูกพัน
ใครบ้างหนอปลูกไว้ให้โลกชม
อยากนิยมชื่นชิดสนิทฝัน
ผืนแผ่นดินหัวใจกว้างใหญ่อนันต์
อย่าปล่อยมันรกร้างว่างเปล่าเอย
27 สิงหาคม 2548 20:05 น.
ผกากรอง
หยาดเพชรบนใบหญ้า
พาหมอกเช้ามาพราวพร่าง
เจ้าเปราะเจ้าบอบบาง
ร่างสลายเพราะตั๊กแตน
เพชรพริ้งกลิ้งสะอื้น
น้ำตาชื้นกลืนโศกแสน
แดดสายร่ายรำแพน
มาแผดเผาเจ้าโศกซ้ำ
ระเหยไปสู่ฟ้า
หยากเพชรจ๋าฝากรักร่ำ
ขับกล่อมเป็นลำนำ
ให้พ่อฟังทางเมืองโน้น
ว่าลูกอยู่ทางนี้
มีสายหมอกที่อ่อนโยน
ชิงช้าที่เคยโหน
ไกวกับพ่อยังผูกพัน
พ่อจ๋าถ้าเป็นไปได้
หนูจะไกวให้ถึงสวรรค์
แต่แม่คงจาบัลย์
ถ้าหนูไปแล้วไปคืน
หยาดเพชรกับดอกหญ้า
มีเวลาชั่วหลับตื่น
เธอฉันต้องกล้ำกลืน
สิ่งเดียวกันอย่าน้อยใจ
โลกอาจมีตั๊กแตน
อีกหมื่นแสนหญ้าสั่นไหว
ไม่นานก็ผ่านไป
สายลมชื่นจะรื่นริน
คืนนี้สำหรับฉัน
จะหลับฝันกับแดนดิน
ก่อนรุ่งอรุณถวิล
พ่อจะฝากรักมาหา
หยาดเพชรเกล็ดน้ำแก้ว
จากพรากแล้วจงกลับมา
เธอคือสื่อสัญญา
นำคุณค่าอุษาลำเนา
ดอกหญ้าจะเริงรื่น
ฉันจะตื่นคอยชื่นเช้า
คอยรักฝากแฝงเงา
เฝ้าถนอมหอมใจเอย
หน้าส่วนตัว
1405
