คือฉัน

ผ.อ.สมพิศ

อาชีพพ่อ ก่อสร้าง อย่างที่เห็น		
หาตอนเช้า กินเย็น มีเว้นบ้าง
แต่ยังสอน ให้ลูก เดินถูกทาง			
กินใช้อย่าง บางเบา เลี้ยงเรามา
		
อยู่บ้านนอก คอกนา ท่าจะโง่		
ซัดเซโซ เข้ากรุง มุ่งดาบหน้า
ส่งลูกเรียน หวังให้ ได้วิชา			
ขอเพียงว่า พอเพียง แค่เลี้ยงตน

เด็กจนยาก เรียนดี มีมากไหม		
จะกินใช้ หลายอย่าง ยังขัดสน
เรียนวิชา นิยาม ความอดทน			
ลูกทุกคน เดินทาง อย่างระวัง

หิวให้กิน อยากยั้ง ต้องนั่งคิด	
สิ่งถูกผิด ไตร่ตรอง มองหน้าหลัง
ของฟุ่มเฟือย อยากใช้ ให้นับตังค์	
คนข้างหลัง เป็นห่วงร้อย ต้องคอยดู
		
แม้วันนี้ ดีกว่า เมื่อคราก่อน		
ยังมองย้อน กลับไป เตือนใจสู้
ความยากจน จำไว้ ใช้เป็นครู			
ได้เรียนรู้ จากบท รสชีวี
		
เรื่องเหล่านั้น นั่นหรือ คือตัวฉัน		
เล่าสู่กัน ให้ฟัง ดั่งน้องพี่
แต่มิได้ เลิศล้น เพียงคนดี			
ทุกอย่างที่ พ่อสั่ง...ยังจดจำ

ผอ. สมพิศ
พระนครศรีอยุธยา