31 สิงหาคม 2554 21:55 น.
ผ.อ.สมพิศ
ครูผู้น้อย ต้อยต่ำ ทำงานหนัก
แสนนานนัก รักงาน เรื่องการสอน
หลายสิบปี อยู่มา มิอาทร
พบหนาวร้อน มีนาย ผ่านหลายคน
พอนายเก่า กำหนด ปลดเกษียณ
ตอนเขาเปลี่ยน ทุกที มักมีผล
เพราะนายเก่า เรารู้ใจ ไม่กังวล
คุ้นเคยจน รู้ไส้ ไม่เกรงกัน
ได้นายใหม่ คนนี้ มีงานเข้า
หลายคนเขา หวังตำแหน่ง จึงแข่งขัน
เสียเวลา เลือกค้น จนนานวัน
เยี่ยมเท่านั้น จึงผ่าน การคัดกรอง
ผ.อ.ใหม่ เขาลือ คือคนเก่ง
เรียกว่าเจ๋ง ชั้นดี ไม่มีสอง
เจ้าระเบียบ เทียบใคร ไม่เป็นรอง
จนเราต้อง ไหวตัว เริ่มกลัวใจ
งานหมักหมม หมกเม็ด ไม่เสร็จเยอะ
ถ้าเขาเจอะ คงแย่ แก้ไฉน
ทั้งความเครียด ความกลุ้ม สุมทรวงใน
จะอยู่ไหว ไหมหนอ ท้อระอา
วันเริ่มงาน พอลงรถ เราล้อมรับ
ยินดีครับ เจ้านายได้พบหน้า
เราโชคดี มหันต์ เมื่อท่านมา
พร้อมกันพา พักผ่อน ก่อนเริ่มงาน
ผ.อ.สมพิศ
26 สิงหาคม 2554 23:24 น.
ผ.อ.สมพิศ
เมื่อวัยเยาว์ อยากเรียน หวังเขียนอ่าน
หมายว่าการ ศึกษา มีค่ายิ่ง
พ่อแม่ท่าน สอนสั่ง อย่างจังจริง
บอกอย่านิ่ง ดูดาย ตั้งใจเรียน
พ่อหาเช้า กินค่ำ ทำงานหนัก
แต่มีหลัก ปักใจ ไม่เคยเปลี่ยน
ขอให้เรา ขยัน หมั่นพากเพียร
ใครอ่านเขียน ได้ดี มีกำนัล
คุยกับเพื่อน เขาเล่า เราอิจฉา
มันบอกว่า เรียนไป ได้ของขวัญ
เมื่อตอนสอบ คะแนนดี มีรางวัล
พ่อให้มัน สิ่งปอง ของต้องการ
มันอยากได้ อะไร ใจกำหนด
ตั้งเป็นกฎ กติกา มาว่าขาน
แล้วรีบเร่ง ขยัน หมั่นทำงาน
เมื่อสอบผ่าน สิ่งหวัง สมดังใจ
ถ้าไม่มี ของขวัญ มันก็คร้าน
จะร่ำเรียน เขียนอ่าน นั้นหาไม่
แถมหนีเรียน เที่ยวเตร่ เฮฮาไป
สอบเพียงให้ ได้ผ่าน เท่านั้นพอ
กติกา พ่อฉันนั้น ใช่ย่อย
มิได้น้อย หน้าใคร ที่ไหนหนอ
ของรางวัล ค่ายิ่ง สิ่งที่รอ
ถ้าเรียนดี แล้วพ่อ ก็ให้เรียน
22 สิงหาคม 2554 22:50 น.
ผ.อ.สมพิศ
อายุงาน นานถึง ครึ่งชีวิต
ไม่เคยคิด หมุนเวียน เปลี่ยนวิถี
เยาวชน สอนไป ได้ดิบดี
เป็นหน้าที่ ฝังไว้ ในวิญญาณ์
รายได้น้อย ฐานะ ท่าจะแย่
เงินเดือนแค่ พอเพียง เสี่ยงปัญหา
เศรษฐกิจ ติดขัด เต็มอัตรา
ดูที่ท่า หาช่อง ลองช่วยกัน
หิวต้องกิน อยากไม่ ใช้อย่างนี้
ไม่ตระหนี่ แต่ประหยัด ด้วยจัดสรร
เสียก็ซ่อม หายรีบหา ดูค่ามัน
กับแบ่งปัน เงินออม เราพร้อมใจ
ใช้เงินสด ไม่ผ่อน ตอนจะซื้อ
ร่วมหารือ เลือกเฟ้น จำเป็นไหม
มอบรางวัล ชีวิตบ้าง ช่างประไร
เรื่องเสี่ยงโชค มิใช่ ในมโน
ไม่ร่ำรวย หรูหรา แต่ว่าสุข
ผ่านหลายยุค อยู่ได้ ดีใจโข
บ้านหลังเล็ก ปลูกไว้ ไม่ใหญ่โต
กับมีโซ่ คล้องใจ ในครอบครัว
ก่อนวาระ กำหนด ปลดเกษียณ
สอนนักเรียน รู้ไว้ บอกให้ทั่ว
มีสติ ทำอะไร ไม่ลืมตัว
เพราะว่ากลัว เหนื่อยอ่อน... ตอนบั้นปลาย
ผ.อ.สมพิศ
พระนครศรีอยุธยา
22 สิงหาคม 2554 22:32 น.
ผ.อ.สมพิศ
ด้วยตั้งใจ สืบสาน งานของรัฐ
สุดเคร่งครัด กติกา เพราะหน้าที่
คนตรงฉิน ซื่อสัตย์ ประวัติดี
จึงได้มี ยศใหญ่ เป็นนายคน
มากอำนาจ วาสนา หาใครเท่า
หลายคนเฝ้า พะนอ หวังต่อผล
จะไปไหน ใครอ่อนน้อม ล้อมรอบตน
ในกมล ทะนง เริ่มหลงตัว
คิดอะไร ได้สม อารมณ์หมาย
เยี่ยมครับนาย ได้ครับพี่ ดีกันทั่ว
ขอรับท่าน ทำได้ ไม่ต้องกลัว
นายเหนือหัว สั่งไป สมใจปอง
หลังเลี้ยงส่ง วันเกษียณ เปลี่ยนสมัย
ต้องจากไป ใจเรา เศร้าหม่นหมอง
อำนาจเอ๋ย เคยมากมาย เป็นก่ายกอง
วันนี้ต้อง เสงี่ยม เริ่มเตรียมใจ
ไม่เหมือนก่อน ตอนที่ มีอำนาจ
เดินตลาด คนรู้จัก ทักกันใหญ่
วันนี้ดู แตกต่าง ห่างกันไกล
คนเคยไหว้ ทำไม่เห็น บ้างเย็นชา
เป็นอดีต ผ.อ. ก็เท่านั้น
เมื่อถึงวัน ถูกปลด ดูหมดค่า
ตอนตำแหน่ง ยังใหญ่ ใช้ปัญญา
เรียกศรัทธา ผูกใจ คนใกล้เคียง
ผ.อ.สมพิศ
พระนครศรีอยุธยา
10 สิงหาคม 2554 23:22 น.
ผ.อ.สมพิศ
พอขั้นเต็ม เงินตัน มันทดท้อ
นั่งคอยรอ กำหนด ปลดเกษียณ
ส.พ.ฐ. ล่อใจ ใครพากเพียร
ลงทะเบียน เสนอตน ทำผลงาน
น่าสนใจ จริงหนอ ค.ศ.สาม
ปรับเงินตาม แท่งใหม่ ให้นะท่าน
ต่างตื่นตัว รีบร่าง วางโครงการ
รุ่นหนึ่งผ่าน หลายคน ผลงานดี
ที่ปรับปรุง แก้ไข ใจยังหวัง
มองเห็นฝั่ง รำไร มิไกลนี่
ผู้ไม่ผ่าน ให้เยียวยา มิช้าที
หลายคนที่ เหนื่อยล้า พาถอดใจ
เราก็ทำ ส่งไป ไม่เข้าท่า
เขาติมา ว่าแย่ เกินแก้ไข
มิลดละ ลองอีกที ยังมีไฟ
สมัครใหม่ สู้เขา เรายอมทน
บ้างก็หมด หลายสตางค์ เพราะจ้างเขา
ใครรับเหมา ร่ำรวย ด้วยได้ผล
ทุนหนาหน่อย พลอยสบาย เห็นหลายคน
มิเหนื่อยตน เหนื่อยกาย ก็ได้มา
ติดสินบน ก็มี ที่กล้านัก
จะเรียกสัก เท่าไร ก็ได้หนา
ไปเจอคน ซื่อสัตย์ เต็มอัตรา
โดนข้อหา ผิดวินัย ขั้นร้ายแรง
ผ.อ.สมพิศ
พระนครศรีอยุธยา
หน้าส่วนตัว
2447
