8 มีนาคม 2555 22:36 น.
ผ.อ.สมพิศ
บนถนน คนสอน มองย้อนคิด
ถูกหรือผิด เลือกไว้ ไม่หมดหวัง
อุทิศตน ข้นเข้ม เต็มพลัง
สิ่งมุ่งหวัง สมปอง ที่ต้องการ
เริ่มชั้นตรี สมัยนั้น เราขั้นต้น
อุทิศตน ด้วยใน ใจห้าวหาญ
อุดมคติ มีอยู่ คู่หลักการ
แม้เนิ่นนาน สานต่อ มิท้อใจ
มีหลายร้อย เยาวชน เราคนสอน
เมื่อมองย้อน ผลสัมฤทธิ์ ประสิทธิ์ไหม
หลายชีวิต หลายช่วงชั้น หลายวันวัย
มีสดใส ขุ่นข้น ปะปนกัน
เป็นแม่พิมพ์ หล่อชน คนของชาติ
ก็หวังวาด ให้ดี ด้วยสีสัน
บ้างก็วิ่น เว้าแหว่ง แต่งไม่ทัน
ให้ผ่านผัน ตามบท กฎสังคม
รับภาระ หน้าที่ หลายปีผ่าน
ปณิธาน ตั้งไว้ ทำได้สม
ถูมิใจแท้ แม้ไร้ คำใครชม
อิ่มอารมณ์ ก่อนถึง ซึ่งวันลา
14 กุมภาพันธ์ 2555 22:52 น.
ผ.อ.สมพิศ
อาชีพพ่อ ก่อสร้าง อย่างที่เห็น
หาตอนเช้า กินเย็น มีเว้นบ้าง
แต่ยังสอน ให้ลูก เดินถูกทาง
กินใช้อย่าง บางเบา เลี้ยงเรามา
อยู่บ้านนอก คอกนา ท่าจะโง่
ซัดเซโซ เข้ากรุง มุ่งดาบหน้า
ส่งลูกเรียน หวังให้ ได้วิชา
ขอเพียงว่า พอเพียง แค่เลี้ยงตน
เด็กจนยาก เรียนดี มีมากไหม
จะกินใช้ หลายอย่าง ยังขัดสน
เรียนวิชา นิยาม ความอดทน
ลูกทุกคน เดินทาง อย่างระวัง
หิวให้กิน อยากยั้ง ต้องนั่งคิด
สิ่งถูกผิด ไตร่ตรอง มองหน้าหลัง
ของฟุ่มเฟือย อยากใช้ ให้นับตังค์
คนข้างหลัง เป็นห่วงร้อย ต้องคอยดู
แม้วันนี้ ดีกว่า เมื่อคราก่อน
ยังมองย้อน กลับไป เตือนใจสู้
ความยากจน จำไว้ ใช้เป็นครู
ได้เรียนรู้ จากบท รสชีวี
เรื่องเหล่านั้น นั่นหรือ คือตัวฉัน
เล่าสู่กัน ให้ฟัง ดั่งน้องพี่
แต่มิได้ เลิศล้น เพียงคนดี
ทุกอย่างที่ พ่อสั่ง...ยังจดจำ
ผอ. สมพิศ
พระนครศรีอยุธยา
7 พฤศจิกายน 2554 22:21 น.
ผ.อ.สมพิศ
เด็กตัวดำ นำหน้า เข้ามาไหว้
โรงเรียนเรา เปิดไหม คุณครูขา
หนูไปอยู่ ชลบุรึ นี่เพิ่งมา
อยากรู้ว่า โรงเรียนเรา เล่าเป็นไง
เห็นน้ำท่วม เข้าห้อง นองไปทั่ว
สูงท่วมหัว ลุยลง คงไม่ไหว
อยากหาเรือ วานเขา พายเข้าไป
อีกเมื่อไร พวกเรา ได้เล่าเรียน
หนังสือหนู ก็หาย ตามสายน้ำ
มิได้ทำ การบ้าน หรืออ่านเขียน
อยู่ในศูนย์ ผู้คน เดินวนเวียน
ใจอยากเปลี่ยน มาอยู่ กู้บ้านเรา
ถ้าน้ำลด เมื่อไร หนูไปด้วย
อาจจะช่วย ได้บ้าง อย่างเพื่อนเขา
พวกหนูจะ ร่วมแรง ช่วยแบ่งเบา
หวังพึ่งเขา เมื่อไร จะได้มา
สงสารจัง โรงเรียน เคยเขียนอ่าน
คงอีกนาน นะครู ดูทีท่า
เขาให้ทน ไม่ท้อ รอเวลา
คุณครูขา กำลังใจ หนูให้ครู
เด็กตัวดำ ก่อนไป ยิ้ม ไหว้ฉัน
เราเสียงสั่น ตอบไป ขอบใจหนู
แกไร้พ่อ เพียงแม่ คอยแลดู
ห้องเช่าอยู่ น้ำมิด ติดหลังคา
29 กันยายน 2554 22:01 น.
ผ.อ.สมพิศ
พุทธ ท่านสอน ก่อนเก่า
ให้เรา เอาอย่าง สร้างสรร
ละสิ กิเลส เหตุนั้น
สองพัน ผันผ่าน นานปี
ให้ลด โลภลง ปลงบ้าง
แบบอย่าง ทางหมอง ต้องหนี
สิ่งชั่ว มั่วไป ไม่ดี
มากมี ที่หมาย สายกลาง
ห้าร้อย ปีเพิ่ม เติมทับ
ใจกลับ ยับย่อย รอยหมาง
ศาสนา มาป่น บนทาง
พระร้าง ห่างแถว แนวธรรม
เร่งรัด ศรัทธา มาได้
เอาไป ฉ้อฉล จนหนำ
ทรัพย์สิน รินหลาก มากล้ำ
ระยำ นำไป ใช้เอง
ว่าแหวก วินัย ไหมนะ
เป็นพระ ยะโส โก้เบ่ง
กฏหมาย ข้อใด ไม่เกรง
รัฐเก่ง กุมได้ ไหมเอย
พวกเจ้า เขลาหนัก นักหรือ
นับถือ คนชั่ว มัวเฉย
เลื่อนลอย ปล่อยปละ ละเลย
อยากเอ่ย ออกมา ว่าเซ็ง
31 สิงหาคม 2554 21:55 น.
ผ.อ.สมพิศ
ครูผู้น้อย ต้อยต่ำ ทำงานหนัก
แสนนานนัก รักงาน เรื่องการสอน
หลายสิบปี อยู่มา มิอาทร
พบหนาวร้อน มีนาย ผ่านหลายคน
พอนายเก่า กำหนด ปลดเกษียณ
ตอนเขาเปลี่ยน ทุกที มักมีผล
เพราะนายเก่า เรารู้ใจ ไม่กังวล
คุ้นเคยจน รู้ไส้ ไม่เกรงกัน
ได้นายใหม่ คนนี้ มีงานเข้า
หลายคนเขา หวังตำแหน่ง จึงแข่งขัน
เสียเวลา เลือกค้น จนนานวัน
เยี่ยมเท่านั้น จึงผ่าน การคัดกรอง
ผ.อ.ใหม่ เขาลือ คือคนเก่ง
เรียกว่าเจ๋ง ชั้นดี ไม่มีสอง
เจ้าระเบียบ เทียบใคร ไม่เป็นรอง
จนเราต้อง ไหวตัว เริ่มกลัวใจ
งานหมักหมม หมกเม็ด ไม่เสร็จเยอะ
ถ้าเขาเจอะ คงแย่ แก้ไฉน
ทั้งความเครียด ความกลุ้ม สุมทรวงใน
จะอยู่ไหว ไหมหนอ ท้อระอา
วันเริ่มงาน พอลงรถ เราล้อมรับ
ยินดีครับ เจ้านายได้พบหน้า
เราโชคดี มหันต์ เมื่อท่านมา
พร้อมกันพา พักผ่อน ก่อนเริ่มงาน
ผ.อ.สมพิศ
หน้าส่วนตัว
2300
