28 มกราคม 2547 12:56 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ก็ไม่ขออะไรมากหรอกคนดี
สิ่งที่อยากบอก..ให้รู้เธอจะเชื่อไหม
คำว่ารักที่ออกมาจากใจ
บวกความห่วงใยผ่านทางสายตา
+
ฉันคงไม่ขออะไรมากไปกว่านี้
เพราะเท่าที่มีก็มากมายหนักหนา
จนไม่เหลือที่ว่างสำหรับใจ
ที่ใคร ใครมอบให้มา
เพราะถูกเธอจับจองตีตรา
ทุกตารางวาของ หัวใจ
27 มกราคม 2547 19:22 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
สิ่งใดที่บ่งบอกถึงความเป็นเธอ
ขอฉันได้มั๊ยคนดี
เพราะจะเก็บไว้แทนใจที่มี
และเก็บไว้ยามใดห่างกัน
+
รูปภาพแผ่นหนึ่งของคนดี
ที่มอบให้ใช้คั่นตำรา
เห็นครั้งใดได้เตือนใจว่า
เร่งเรียนอย่าช้าเพราะเธอคอยอยู่
+
เพียงแค่ภาพที่คนดีมอบให้
ก็มีความหมายมากมายหนักหนา
หากใครถามจะตอบให้รู้สักครา
เกรดดีดีที่ได้มาเพราะ
ภาพคั่นตำรา จากเธอ
27 มกราคม 2547 17:59 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ฉันนึกว่ามีเพียงฉัน
ที่รู้จักเธอ
และ
มีเพียงเธอที่รู้จักฉัน
แต่ความเป็นจริง
เราต่างไม่รู้จักกันและกัน
เพียงแค่ผูกพันตามกาลเวลา
เมื่อสิ่งต่าง ๆที่เราร่วมสร้าง
ค่อยค่อยผุพังแตกสลาย
เพราะมุมมองเรา ต่างกันมากมาย
เธอมองฉัน.ฉันมองเธอ
ด้วยความไม่เข้าใจ
ก็คงต่างคนต่างไป.ตามกาลเวลา
27 มกราคม 2547 17:31 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
คนดีของฉัน
เป็นงัยบ้างจ๊ะวันนี้
ตื่นมาตอนเช้า เช้าได้รับไออุ่น
รอบรอบ กายหรือยัง คนดี
หรือมั่วรีบเร่ง เข้าทำงาน
งั้น จะส่งไปให้ใหม่
คราวนี้มาพร้อมความรัก ความห่วงใย
ล้นหลาม
คงพอทำให้ บรรยายกาศ ตอนสาย สาย
ของคนดี เบิกบาน
จะได้มีแรง ทำงาน ต่อไป
26 มกราคม 2547 18:12 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
มีแฟนอยู่ตั้งไกล
เลยเผื่อใจให้ใครอื่น
เนื่องจากความเหงา
เข้ามาเยี่ยมเยือน
มีเค้าไว้เป็นเพื่อนยามเราห่างกัน
ก็ในเมื่อตอนนี้เวลานี้
คนไกลของใจไม่มีเลย
ที่จะห่วงใยห่วงหา
แม้แค่โทรถามไถ่ยามไกลตา
ก็ไม่มีเบอร์โชว์มาจากปลายทาง