7 ตุลาคม 2546 14:12 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ความทรงจำสีจาง จาง
กับถนนบางสายที่เคยเดินผ่าน
กับร้านบางร้านที่เคยเข้า
กับช่วงเวลาหนึ่งที่เลือนลางห่างเรา
กับวันเก่า เก่าที่ผูกพันใครบางคน
*
กับชีวิตใหม่ ณ วันนี้
มีผู้คนผ่าน-มาให้นึกฝัน
จนทำให้ลืมเลือนคนผูกพัน
ในวันวานที่มิอาจย้อนคืน
*
คงเหลือเพียงเศษเสี้ยวสะกิดไว้
ทำให้ใจทบทวนห่วงหา
ถึงแม้มิอาจหวน -วนกลับมา
แค่ได้เก็บภาพลาง ลาง บน
ความทรงจำสี จาง จาง
ก็พอ
3 ตุลาคม 2546 18:28 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
รบกวนมารักกัน
ถ้าเป็นเมื่อก่อน
เราคงไม่มองไม่ใฝ่หา
เพราะเธอแซบแถมซ่า
ชอบรบกวนใจให้วุ่นวาย
ถ้าเป็นตอนนี้เวลานี้
เราคงมองคงใฝ่หา
เพราะเพิ่งรับรู้จากแววตา
ที่ผ่านมารบกวนมารักกัน
3 ตุลาคม 2546 17:33 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
คิดจะผูกพันต้องไม่มีคำว่าไม่แน่ใจ
เมื่อไม่แน่ใจกับตัวเอง
คบเราทำไหม..ในวันนั้น
เมื่อไม่คิดจะผูกพัน
มาพร่ำเพ้อถึงกันทำไหม
ตอบตัวเองได้หรือ ปล่าว
กับคำที่ขับขานถามไถ่
บอกตรงตรงนะข้องใจ
มองเราไม่มีหัวใจหรือไงกัน
ไม่รู้จะหาทำไหมนะคำตอบ
มันมองฟ้องออกอย่างงั้น
สำหรับเธอ
แม้แต่ความแน่ใจหรือผูกพัน
ยังตอบตัวเธอเองไม่ได้เลย
2 ตุลาคม 2546 17:06 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
คนเจ้าอารมณ์,เอาแต่ใจ,ปากร้าย,ดูโง่โง่
คนเจ้าอารมณ์อย่างเรา
ไม่มีใครรับได้
คนชอบเอาแต่ใจ
ไม่มีใครเค้าต้องการ
คนปากร้ายอย่างเรา
ไม่มีค่าหมดความหมาย
คนดูโง่โง่แต่จริงใจ
จะใช่ใครนอกจาก...เรา...
2 ตุลาคม 2546 15:53 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ร้างลา
อย่าโกธรเราเลยคนดี
ที่ทำไปอย่างนี้มีเหตุผล
เพื่อแลกกับการที่ใครบางคน
ไม่ต้องทนกะเราต่อไป
พูดเถอะว่าเราใจร้าย
ไม่เคยใส่ใจห่วงหา
ก็เพราะไม่อยากเห็นน้ำตา
พร้อมกับเสียเวลาทะเลาะกัน
เมื่อต่างผิด-ถูกไม่รับรู้
คบกันดูช่างไร้เหตุผล
ต่างมุมมอง
ต่างใช้อารมณ์
ต่างหมดแล้วซึ่งผูกพัน...