29 พฤษภาคม 2553 23:32 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ยามเม็ดฝนหล่นพรำลำแตกหน่อ
ต้นแตกกอก่อรวมกันเป็นพันธ์ไม้
ต่างเติบโตบนดินต่างใต้ร่มใบ
เป็นต้นไม้ใต้เงาป่ากล้าเติบโต
ที่ดินดำและชุ่มน้ำกล้าเติบใหญ่
แตกกิ่งก้านแตกใบต้นใหญ่โข
ที่ดินดอนเป็นก้อนหินดินก้อนโต
กล้าไม้โผ่ไม่งดงามตามดินดอน
ที่ดินทรายน้ำแห้งหายไม่เก็บน้ำ
ต้นไม่งามแห้งขาดน้ำตามเชิงขอน
พื้นดินเหนียวต้นเหี่ยวๆลากไม่ชอน
ที่ดินอ่อนลากไม้ซ้อนชอนไปไกล
ในป่าใหญ่มีต้นไม้ใกล้แห้งเหี่ยว
ยืนต้นเซียวไม่เขียวงามธารน้ำไหล
หมดอายุต้นผุพังล้มลงไป
เพื่อต้นใหม่พุ่งแตกใบได้ทดแทน
ฝูงสัตว์ป่าได้อาศัยกินใบผล
ลูกไม้หล่นร่วงลงดินถิ่นหวงแหน
เป็นธรรมชาติในป่าใหญ่ไกลเมืองแมน
ช่างสุขแสนดินแดนป่าพาร่มเย็น
/font>
24 พฤษภาคม 2553 07:27 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ฟังเสียงขลุ่ยพริ้วมาพาให้หวน
จิตรัญจวนหวนให้ใจคิดถึง
ยินเสียงขลุ่ยแว่วมาจิตตราตรึง
ฟังเสียงซึ้งสะอื้นแผ่วดังแว่วมา
คิดถึงเพลงขวัญเรียมเคยเคียงคู่
ขวัญคอยอยู่เรียมลาลับไม่กลับหา
ฟังเสียงขลุ่ยเรียกนางครวญครางมา
ฟังแล้วพาใจเศร้าเขาจากไป
พี่ต้องอกกลัดหนองคลองแสนแสบ
คล้ายดังหนามยอกแปลบแสบหัวใจ
เฝ้าคิดถึงคนรักผู้จากไกล
เสียงขลุ่ยครวญหวนให้ใจคะนึง
โอ้ว่าคลองแสนแสบแต่ก่อนนี้
น้ำใสดีกลับขุ่นหมองมองคิดถึง
คลองน้ำเน่าเพราะใจคนไม่คำนึง
ปลอยให้คอยเฝ้าคิดถึงจึงขุ่นมัว
/font>
24 พฤษภาคม 2553 07:24 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ยามเมฆฝนตั้งเคล้ามาฟ้าทมึน
เมฆดำลอยกลบกลืนหมู่เมฆขาว
ฟ้าแลบแปลบสีแดงเป็นทางยาว
ฝนเม็ดขาวโปรยปรายให้ฉ่ำเย็น
สายลมแรงหอบพัดสบัดพริ้ว
เม็ดฝนปริวฟ้ามัวหมองมองไม่เห็น
เปิดหน้าต่างเม็ดฝนปริวสาดกะเซ็น
ให้ฉ่ำเย็นทั่วหล้าคราฝนพรำ
หมู่แมลงเม่าบินร่อนหลบเม็ดฝน
บ้างตกหล่นพื้นดินริมขะหนำ
เม็ดฝนสาดลมพัดตกกระหน่ำ
มองเม็ดฝนหล่นพรำยามเหมันต์
ยามฝนหยุดเดินย่ำดินถิ่นริมทุ่ง
ช่างหอมฟุ้งกลิ่นท้องนาพาสุขสันต์
กบเขียดร้องก้องนาหน้าเหมันต์
ช่างสุขสันต์ยามเหมันต์ฉ่ำลงดิน
/font>
20 พฤษภาคม 2553 15:41 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เชิญร่วมใจไถ่ชีวิตโคกระบือ
เพราะเขาคือสัตว์ใหญ่ใครมองเห็น
ทนทำงานไถนาไร่เช้ายันเย็น
เจ้าทุยเป็นเพื่อนยามยากทนตากตำ
อาหารคือต้นหญ้าและฟางข้าว
ทุยเพื่อนเราทนลากไถบ่ายยันค่ำ
แม้งานหนักยามลำบากไถนาดำ
เจ้าทุยย่ำเดินไถไปไม่คิดตังค์
ถูกคนด่าโง่หนักหนาหาเขาสวม
โดนตีรวมทุกตัวโง่โอ้อนิจจัง
เนื้อหนังเหนียวเคี้ยวก็ยากปากจะพัง
กินเนื้อหนังของวัวควายได้แก่เร็ว
ทุกคนจงช่วยร่วมใจไถ่ชีวิต
โปรดหยุดคิดเพื่อวัวควายไม่ตกเหว
ทำดีชั่วโปรดอย่ากลัวสิ่งดีเลว
ไม่แหลกเหลวเมื่อทำทานท่านเจริญ
ให้ชีวิตได้สองแบบแล้วแต่ชอบ
บริจากเงินใส่กระสอบมอบอย่าเขิน
ไถ่ชีวิตซื้อชีวิตวัวควายเดิน
ให้ดำเนินชีวิตต่อก็สุขใจ
ให้ชีวิตอีกหนึ่งแบบไม่กินเนื้อ
วัวควายเพื่อเป็นกุศลพ้นทุกข์ได้
คนไม่ซื้อก็หยุดฆ่ารอดตัวไป
จงร่วมใจไถ่ชีวิตโคกระบือ
/font>
14 พฤษภาคม 2553 19:53 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เวรหรือกรรมทำสร้างแต่ปางก่อน
ลุกนอนจะเดินนั่งช่างยากเหลือ
ทำอะไรช่างเข็นใจให้น่าเบื่อ
ยากไร้เสื้อจะใส่ไม่พอกิน
ช่างจนมากยากแค้นแสนเข็น
ครั้งลำเค็ญชีวิตยากมากหนี้สิน
จะทำการฉันไดให้พอกิน
ต้องจากถิ่นเคหามาจากจร
เร่ร่อนขึ้นรถไฟไปเมืองหลวง
ยังคิดห่วงถิ่นฐานที่นาดอน
เร่ร่อนรอนแรมจากเชิงขอน
ค่ำลงนอนพักผ่อนชานชาลา
ได้มาอยู่เมืองฟ้าค้าแรงกาย
หาทำง่ายงานก่อสร้างเป็นบ้างหนา
เป็นวิชาติดตัวแต่ก่อนมา
เคยช่วยพ่อปู่ย่าสร้างบ้านเรือน
ตกเย็นย่ำค่ำลงร่ำสุรา
เงินทองหาได้มาไม่มีเหลือ
ก็เลยจนเข็นใจให้น่าเบื่อ
อยู่ทำเพื่อกินใช้ไปวันๆ