3 ธันวาคม 2552 15:39 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
จากดอยภูสู่ป่าเขาเงาไม้ใหญ่
แตกกิ่งใบเขียวชอุ่มชุ่มฉ่ำเหลือ
ฝูงนกกาสัตว์ป่าได้จุนเจือ
อยู่กินเพื่อสืบเผ่าพันธุ์นั้นจำเป็น
มีน้ำตกนกร้องลำคลองใส
สายน้ำไหลปลาว่ายธารใสเย็น
มีความสุขทุกครั้งยามได้เห็น
นกกระเต็นบินเล่นโฉบไปมา
มองดูนกป่าพฤกไพรใจฉ่ำชื่น
ตกกลางคืนแสงเดือนส่องแสงจ้า
มองยอดเขาแสงดาวเพื่อนจันทรา
ลมพัดพายอดไม้ไหวตามลม
3 ธันวาคม 2552 15:36 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
นกแสงตะวันบินผ่านทิวขอบฟ้า
แสงเจิดจ้าเช้าวันใหม่ส่องฉายแสง
ดวงตะวันเปล่งแสงส่องสีแดง
สาดฉายแสงโหมแรงลุกเป็นไฟ
การเดินทางของชีวิตกับตะวัน
ยังเหมือนกันส่องนำทางสว่างไสว
มีด้านมืดด้านสว่างกระจ่างไป
จงอย่าใช้ในด้านมืดเคยเป็นมา
มีมืดมาฟ้าหม่นบางคนเศร้า
คิดถึงครั้งปวดร้าวเศร้าหนักหนา
คิดถึงสุขบางครั้งทุกข์ปลุกวิญญา
ต่างค้นหาทางของตัวรู้ชั่วดี
ดวงตะวันมีขึ้นแล้วมีดับ
ถึงคราวลับขอบฟ้ามาหน่ายหนี
ให้เพื่อนทุกคนมีความสุขทุกชีวี
วันพรุ้งนี้เช้าวันใหม่ฉายแสงทอง...