14 มกราคม 2553 18:45 น.

ตื่นตอนเช้าเสียงไก่ขันวันฟ้าใหม่

กระท่อมน้อยกลางท้องนาคราใกล้ค่ำ
ยามเย็นย่ำลมพัดมาหญ้าเอนไหว
ในความมืดฉันยืนดูอยู่ไกลไกล
แสงนวลใสลอยเด่นเห็นดวงเดือน

ได้ยินเสียงหริ่งเรไรตอนใกล้ค่ำ
เป็นลำนำจากท้องนาหาใดเหมือน
ช่างสุขใจยามที่ได้กลับมาเยือน
ที่ใดเหมือนบ้านกลางนาคราลมเย็น

บางคืนมาฟ้ามืดมิดขีดเส้นดาว
เป็นทางยาวที่ดาวไถยังได้เห็น
ดาวลูกไก่ฟังเรื่องเล่าสุดลำเค็น
กลายมาเป็นดาวประดับฟ้าหน้าเศร้าใจ

คิดถึงคนที่เคยรักมาหักจิต
เฝ้าครุ่นคิดโอ้ชีวิตเป็นไฉน
มองดาวเดือนเกลื่อนนภาฟ้ามืดไป
น้องลาไกลไปเป็นอื่นคืนลมแรง

ตื่นตอนเช้าเสียงไก่ขันวันฟ้าใหม่
ผ่องอำไพแสงสีทองสาดส่องแสง
ดวงตะวันพ้นขอบฟ้าสีนวลแดง
นกบินแข่งบินเริงร่าออกหากิน

5838

love

comment

10 มกราคม 2553 08:19 น.

ฤดูกาลไถหว่านกล้าได้มาถึง

ป๋อง สหายปุถุชน

เปรียบเสมือนไฟไหม้ฟางกลางท้องทุ่ง
ยอดผักบุ้งที่สดงามพลันเหี่ยวแห้ง
ไฟพัดไหม้ควันขโมงลมพัดแรง
สาดเปลวเพลิงร้อนแรงกลางท้องนา

นกบินร่อนกลางนภาท้ากองไฟ
นกบินร่อนโฉบใส่ควันไฟหญ้า
จับแมลงที่บินหลบขึ้นท้องฟ้า
ทั้งตั๊กแตนปาตังก้าฉีกขาดึง

เปลวไฟหมดมอดดับรับฝนใหม่
ฤดูกาลไถหว่านกล้าได้มาถึง
ข้าวเขียวสดรับฝนมาติดตาตรึง
ช่างงามซึ้งยามฝนมาข้าวกล้าแกร่ง

ฝนหยุดตกหยดน้ำค้างพร่างพรมข้าว
หยดหยาดละอองวาวพร่างพราวแสง
หยดชะโลมพรมใบข้าวทั่วทั้งแปลง
ดวงสุรีย์สาดแสงงามยามต้องใบ

หยดน้ำค้างเปล่งประกายบนใบข้าว
ลมพัดเบาพาใบข้าวโยกโบกไสว
หยดน้ำค้างปริวกระเซ็นกระเด็นไกล
ลมพัดไปฉ่ำละอองทั่วท้องนา

1581

love

comment

6 มกราคม 2553 07:25 น.

แสงตะเกียงเจ้าพายุยังคุแสง

ป๋อง สหายปุถุชน

ภาพในวัยเยาว์ของฉันมันสวยงาม( เป็นบรรยากาศรอบๆลานนวดข้าวที่พบเห็นมาครับ )			
	ในลานนวดข้าวของครอบครัวฉัน ที่ จ. อยุธยา			
	เป็นภาพที่น่าจดจำบันทึกเอาใว้  หัดกวีบทที่ 1			

*	เห็นแสงหิงห้อยลอยวับวับ			
	แสงติดติดดับดับระยับแสง			
	ใต้แสงเดือนส่องสว่างสีนวลแดง			
	หิงห้อยน้อยบินร่อนเปล่งแสงระยิบระยับทั่วท้องนา			

	ชาวนางัดคันฉายกรีดลานข้าว			
	สงงัดเอาเศษฟางพรางเขย่า			
	เม็ดข้าวหลุดร่วงลงบนลานข้าว			
	เอาฟางเบาไม่มีข้าวคัดออกไป			

	แสงตะเกียงเจ้าพายุยังคุแสง			
	เปล่งสว่างส่องแสงนวลชวนหลงไหล
	แข่งแสงเดือนเกลื่อนสว่างกระจ่างไกล
	เห็นแสงไฟใกลไกล้ในค่ำคืน

	เด็กน้อยวิ่งไล่ตามแสงหิงห้อย
	มือน้อยๆจับกุมขยุ่มแสง
	หิงห้อยน้อยเปล่งแสงสว่างลอดมือแดง
	เปล่งพลังแห่งแสงเป็นโคมทอง

	บ้างมุดฟางนอนนับดาวพร่างพราวแสง
	น้ำค้างแรงลมหนาวมาคราเดือนสิบสอง
	ไออุ่นฟางหอมตลบได้พบลอง
	เอามากองสุมไว้ให้ควายกิน

	ลานนวดข้าวแบบโบราณนานนมมา
	ของปู่ย่าตายายได้พบเห็น
	ฉันยังเด็กตอนเล็กเคยได้เล่น
	วิ่งหลบเร้นเห็นหิงห้อยลอยเด่นเต็มท้องนา...

บรรยาย	การนวดข้าวเขาจะใช้ควายเดินย่ำบนลานข้าว
	เอาข้าวที่เกี่ยวตากแห้งแล้วมารวมไว้
	ใช้ควายหรือรถไถย่ำเม็ดข้าวจนร่วงลงแล้ว
	ก็เอาคันฉายสงหรืองัดฟางข้าวออกไปทิ้ง ( สง คือ เอาคันฉายงัดฟางข้าวแล้วเขย่าให้เม็ดข้าวร่วงลง )
	เหลือแต่เม็ดข้าวเปลือกแล้วไปผ่านสีฟัดอีกทีเพื่อเอาแกลบออกครับ
	กว่าจะได้ข้าวแต่ละเม็ดต้องลำบากมาก

*	กว่าจะเป็นข้าวแต่ละเม็ดใครเหน็ดเหนื่อยทุกข์ยากสังขาน
	จงกลืนกินกันด้วยจิตวิญญานนึกสงสารชาวนา
	กินข้าวในจานควรนึกถึงที่มาโปรดอย่าเหลือทิ้งมันเป็นบาปหนักหนา
	ถางหญ้ากลางแดดหว่านไถปักกล้ากว่าจะได้เก็บกินหน้าสู้ดินหลังสู้ฟ้า
	ไม่ได้มากันง่ายๆแต่ละเม็ดข้าวทุกเม็ดเหงื่อใครนำพา
	ชุ่มชโลมอาบกายทุกข์ซ้ำร้ายชาวนาถูกเขากดราคาอนาจหนาชาวนาไทย...
							เพลง	น้าแอ๊ด คาราบาว

3494

love

comment

29 ธันวาคม 2552 06:51 น.