25 มกราคม 2556 03:02 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ดอกไม้ป่าดอกหญ้าที่งดงาม
เกิดก่อตามท้องนาและป่าเขา
ความงดงามแต้มแต่งพื้นดินเรา
แดดลับเงาน้ำค้างลงพร่างพรม
ยามค่ำคืนต้นยืนรับเดือนฉาย
ช่วยผ่อนคลายดับร้อนฟ้อนสายลม
ความหนาวเย็นต้นใบหมอกคุมห่ม
หนาวระทมค่ำคืนยืนเดียวดาย
ในยามเช้าชูช่อรับตะวัน
น้ำค้างพลันเหือดแห้งแสงส่องฉาย
ผีเสื้อบินโฉบร่อนดูเรียงราย
ในตอนสายอุ่นไอได้คลายหนาว
กลีบดอกเก่าร่วงโรยไปตามกาล
ไม่ช้านานดอกใหม่ออกสีขาว
จากดอกตูมแย้มบานงามพริ้มพราว
สุขสกาวงดงามตามดงดอย
25 ธันวาคม 2555 23:37 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เดือนสิบสองดอกมะม่วงแตกเป็นพุ่ม
ทั้งดอกกุ่มตุ้มดอกใหญ่ใกล้บ้านเรา
ลมพัดโยคโบกสบัดมาแผ่วเบา
ดอกสะเดาแตกชูช่อรอผลิบาน
ในยามเช้าของวันใหม่แสงแดดส่อง
น้ำในร่องกลับขุ่นข้นนกขับขาน
กางเขนดงร้องผิวแผ่วดั่งวันวาน
เสียงประสานจักจั่นมาพาเศร้าใจ
อีกไม่กี่วันก็จะสิ้นปี พ.ศ.
บางคนรอให้ผ่านพ้นเริ่มต้นใหม่
เหมือนปีนี้ดวงไม่ดีซวยร่ำไป
ฟ้าสดใสปีต่อไปคงโชคดี
ผ่านเรืองดีเรื่องร้ายดูหลายหลาก
บ้างทุกข์ยากน้ำท่วมบ้านต้องขนหนี
ซ้ำท่วมนาข้าวออกรวงรอทั้งปี
คงไม่มีเงินใช้เขาค่าข้าวยา
บางคนเศร้าเสียใจญาติตายจาก
คนรักมากมาทิ้งไปไม่ห่วงหา
ทำกันได้คนเคยรักดวงชีวา
สุขเถิดหนาให้โชคดีปีใหม่เอย
25 ธันวาคม 2555 23:35 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
จันทร์กระจ่างพร่างฟ้าเวลาเหงา
น้ำค้างเบาพรมหญ้าสายลมหนาว
มองดูจันทร์ลอยเด่นท่ามกลางดาว
สุกสว่างพร่างพราวกลางพงไพร
ยามเดินทางกลางป่าเวลาค่ำ
จันทร์ส่องนำดูทางสว่างไสว
คิดถึงหน้าคนรักผู้ห่างไกล
ช่างพาใจให้ชุ่มชื้นในคืนเพ็ญ
คืนนี้จันทร์ลอยเด่นเห็นดวงหน้า
เดือนดาราสาดส่องยังมองเห็น
หนาวน้ำค้างไอหมอกให้หนาวเย็น
สุดลำเค็ญเดินป่ายามราตรี
แว่วเสียงหริงเรไรกลางไพรกว้าง
ต้องอ้างว้างห่างคนรักด้วยหน้าที่
ถึงตัวตายใจยังห่วงน้องคนดี
ด้วยชีพนี้พี่ยอมพลีเพื่อชาติไทย
17 ธันวาคม 2555 23:51 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
อันเกิดแก่เจ็บตายได้เวียนหมุน
ได้ผลบุญผ่อนเบาช่วยเราได้
คนเจ็บไข้พัดพรากจากเราไป
อายุไขหมดกรรมที่ทำมา
มนุษย์โลกทุกคนต้องประสบ
ถึงจุดจบต่างไปไม่ห่วงหา
ทรัพย์สมบัติมากมายไม่มีค่า
จบชีวาต่างไปได้แค่ตัว
อย่ามัวเมายศถาบรรดาศักดิ์
อย่าจมปลักทรัพย์สินดินล้นหัว
บ้างแกร่งแย่งชิงดีตามืดมัว
ไม่เกรงกลัวบาปกรรมทำกันไป
โหมงานหนักไม่พักเพื่อเงินตรา
ต่างไฝ่หาทรัพย์สินลุ่มหลงไหล
โรครุมเร้าลืมตัวไม่ใส่ใจ
คนห่วงใยไม่สนจนตัวตาย
คนที่อยู่ขอให้ได้ย้อนคิด
ถึงชีวิตผ่านมาน่าใจหาย
ทำความชั่วติดตัวไว้มากมาย
ก่อนจะสายกลับใจเป็นคนดี
ลดละเลิกเถิดหนาอบายมุข
หาความสุขทางใจไม่หมองศรี
หมั่นทำบุญบริจาคคนไม่มี
แสงริบหรี่เหลือน้อยค่อยดับลง
17 ธันวาคม 2555 23:50 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
จวนพลบค่ำเมฆดำฟ้าสว่าง
กลับเลือนลางแสงจางลับเลือนหาย
ลมโชยพัดโอบผิวสะท้านกาย
ดาวเรียงรายลอยเด่นเห็นแสงเดือน
ช่างเงียบเหงาค่ำคืนที่เหน็บหนาว
นั่งนับดาวลมหนาวกับผองเพื่อน
พูดคุยไปเรื่องเก่าๆคอยย้ำเตือน
เปรียบเสมือนย้อนเวลาน่าจดจำ
ยินเสียงกล่อมเพื่อชีวิตยังติดหู
เพลงพี่ปูคาราวานขับขานนำ
ก่อสุมไฟอบอุ่นไอแต่หัวค่ำ
เล่าเรื่องขำพูดคุยไปให้หนาวเย็น
บางคนเล่าความหลังครั้งทุกข์ยาก
เคยลำบากยากจนทนทุกข์เข็ญ
ครั้งอดหิวเหนื่อยล้าให้ลำเค็ญ
ยามเช้าเห็นแสงตะวันสาดส่องมา
มองเห็นทางของเพื่อนแต่ละคน
ต้องอดทนลำบากแรงอ่อนล้า
ต่างดิ้นรนกันไปโชคชะตา
ยากจะหามิตรแท้ที่จริงใจ
Lovers
0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Calendar
หน้าส่วนตัว
4579
