10 พฤศจิกายน 2552 21:02 น.
ป้าปลา
รอมานานผ่านพ้นถนนชีวิต
ใครลิขิตขีดให้พี่มีปัญหา
บนเส้นทางย่างก้าวหนาวน้ำตา
กี่พรรษาผ่านพ้นทนทุกข์ใจ
ขอเป็นผ้าซับเหงื่อเมื่อท้อแท้
คราอ่อนแอแพ้ตนจนหม่นไหม้
ขอเป็นคนเคียงข้างยามร้างไกล
ลบหวั่นไหวในวันท้อต่อชะตา
ขอเป็นยาคราป่วยช่วยผ่อนไข้
ที่อ่อนไหวหวาดหวั่นต่อปัญหา
เป็นผ้าผวยช่วยห่มบ่มศรัทธา
ลบอ่อนล้าคราหนาวใจในค่ำคืน
ขอเป็นแรงแห่งใจในวันท้อ
คอยส่งต่อแรงใจให้สดชื่น
แม้นข้างกายไร้เงาน้องเฝ้ายืน
ยามหลับตื่น…ก็ห่วงหา..เฝ้าอาทร
ส่งแรงรักจากใจให้แล้วหนอ
รักมีพอขอชายอย่าได้หลอน
กลัวคำหวานนานเนาเขาตัดรอน
แล้วคำวอนเป็นคำหยันฉันคงตาย
หากใจฉันเป็นฝนหล่นพรมผา
เติมธาราคราแล้งก่อนแห้งหาย
กลัวเพียงแต่ยามแล้งแห้งใจชาย
จะยอมตายรอพี่ที่ตาดโตน
5 พฤศจิกายน 2552 07:01 น.
ป้าปลา
คืนที่จันร์แต้มฟ้าดาราร่ำ
อ่านลำนำกระทงใจจนไหวหวาม
กระทงน้อยลอยไกลมาในนาม
กระทงงามถามใจของใครเอย
แม่คงคาว่าใจใครคนหนึ่ง
เฝ้ารำพึงห่วงใยใคร่เฉลย
ส่งรักและห่วงใยให้ทรามเชย
อย่าละเลยรับด้วยช่วยเมตตา
อยากให้รู้ดูใจมาใช่น้อย
ยังรอคอยด้วยใจเฝ้าใฝ่หา
ก็หลายจบคบกันผ่านเวลา
ตั้งสัจจาสองเราเฝ้าผูกพัน
ขอเจ้าของกระทงปลงรักแน่
อย่าผันแปรเป็นอื่นจนขื่นฝัน
ขอดวงดาวราวฟ้าและตาวัน
รับจำนรรจ์กลับไปไม่กังวล
ฝากดวงจันทร์วันนี้มีข่าวส่ง
ปล่อยกระทงแห่งใจปลายหน้าฝน
บอกใจนี้รับใจใครหนึ่งคน
แนบกมลหนนี้ไม่มีแปร
รับกระทงส่งใจกลับไปถึง
ที่รำพึงรำพันกับจันทร์แข
แม้นอยู่ไกลใจเราเฝ้าดูแล
รักแน่แท้….ฝากฝัน…..รอวันพบ….
1 พฤศจิกายน 2552 19:47 น.
ป้าปลา
ณ ริมฝั่งนทีมีเดือนส่อง
เพ็ญนวลผ่องก่องงามดุจยามฝัน
กระทงน้อยในมือสื่อสัมพันธ์
จากใจฉันอธิษฐานผ่านกระทง
กราบพระแม่คงคามาปกป้อง
มวลพี่น้องผองไทยที่ใหลหลง
ให้สำนึกรักชาติไทยให้มั่นคง
วางพวกลงคงดีลบสีไป
กราบพระแม่คงคามาดลจิต
ให้มวลมิตรชิดกายทั้งไกลใกล้
ก้าวล่วงพ้นจนยากลำบากใจ
ทุกข์และภัยลอยส่งลงทะเล
กราบพระแม่คงคามาช่วยคุ้ม
และโอบอุ้มคุ้มฝันอย่าหันเห
ให้ไทยพ้นจนยากมากคะเน
ให้ทุกข์เร่ร้างไกลไทยทุกคน
กราบพระแม่คงคาอย่าถือโทษ
หลายประโยชน์ลูกใช้มาหลายฝน
ชลประทานผ่านคลองล่องสกนธ์
ดับทุกข์ท้นผลตระการลานทุ่งทอง
กราบพระแม่คงคาราตรีนี้
กล่อมฤดีคนไกลอย่าได้หมอง
จำจากแล้วแก้วลาน้ำตานอง
ทุกครรลอง...ต้องพบ..จบคือลา...