1 เมษายน 2548 11:25 น.
ปูปู้
ตั้ม เป็นไรรึป่าว นั่งใจลอยจัง อ้อ ป่าว คิดเรื่องอะไรนิดนึงอ่ะฉันเห็นช่วงนี้ตั้มชอบนั่งใจลอย ไม่รู้ว่าเขาเป็นไร แต่ฉันก็ไม่ทันได้ถามเขาต่อาจารย์ก็เดินเข้ามาซะก่อน แล้วอาจารย์ก็บอกว่า
นักเรียนทุกคน วันคริสต์มาสนี้ ทาง ร.ร ของเราจะจัดงานเต้นรำขึ้น กันที่หอประชุม ในวันนั้น ครูขอให้นักเรียนทุกคนใส่ชุดราตรีมาแต่ต้องมาเป็นคู่ ชาย หญิง เท่านั้น เพราะถ้าไม่มาเป็นคู่ก็จะเข้างานไม่ได้ แล้วถ้าเข้างานไม่ได้ก็จะถูกหักคะแนนด้วย อ้อ แล้วงานนี้จะจัดเฉพาะ พวก ปี 1 ปี 2 เท่านั้น งานจะเริ่มตอน 6 โมงเย็น ครูก็อยากให้นักเรียนไปเตรียมตัวมานะจ้ะอาจารย์สุนีย์พูดแล้วเดินออกไป แล้วแจนก็เริ่มบ่น เพระว่าตัวเองต้องไปเต้นกับผู้ชาย (แจนเป็นทอมอ่ะ) แต่ฉันก็เห็นด้วย นะ ถ้าให้คู่กับผู้ชายแล้วฉันจะคู่กับใครล่ะ จะชวนภูมิ หมอนี่คงไม่มากับฉันหรอก จะให้ชวนตั้ม สำหรับนายนี่ก็ไม่มีวันซะหรอก เฮ้อ ถ้าถึงตอนนั้นแล้วยังไม่มีคู่ ค่อยแกล้งป่วยดีกว่า
+++++++++++++++++++++++++++++
ออม รู้เรื่องงานเต้นรำยัง รู้แล้วอ่ะ คู่บีมอ่ะดิ อ๊ะ แน่นอน
แต่เราไม่รู้จะคู่ใครเลย คงไม่มีใครไม่เคยทำบุญหรอก เราว่านะ ถ้าฟางลองเปิดใจดู มีคนอยากเต้นกับฟางนะ ใครอ่ะ ก็คนที่อยู่ห้องตรงข้ามกับเราไงหรือไม่ก็คนที่นั่งอยู่ในหัวใจส่วนลึกของเธออ่ะ ชิ...พวกนั้นเหรอจะอยากเต้นกับฉันและอีกอย่างฉันก็ไม่กล้าชวน ลองคิดดูก่อนละกัน
+++++++++++++++++++++++++++++
และแล้ววันคริสต์มาสก็ใกล้เข้ามาและแน่นอนว่าจะต้องมีงานเต้นรำด้วย วันหนึ่งขณะที่ฉันอยู่ในห้องสมุดกับภูมิ 2 คน (แจนขี้เกียจ ส่วนตั้มก็เอาแต่นั่งเหม่อเลยไม่กล้าชวน) ที่ฉันบอกว่าอยู่ด้วยกัน 2 คนนั้น หมายถึงว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องสมุดด้วยนะ แต่แถวนั้นมีแค่ฉันกับภูมิ
ฟางถามไรหน่อยดิ มีอะไรก็ว่ามา มีคู่เต้นรำยังอ่ะ ถ้ามีฉันก็จะไม่มานั่งเครียดแบบนี้หรอก ถามได้ จะคู่กับผมมั้ย ผมก็ยังไม่มีคู่ฉันถึงกับงงนิดหน่อยที่ภูมิมาชวนฉันเต้นรำแต่ยังไงก็ดีกว่าไม่มีคู่ล่ะหน่า ฉันว่าตอนนี้หน้าของภูมิเริ่มมีเลือดฝาดนะ สงสัยคงจะร้อน ไม่ฉันตอบเขา แล้วเขาก็หน้าเริ่มเจื่อนๆไป อย่าแกล้งเขาเลย ไม่...ปฏิเสธ ต่างหากเล่าฉันพูดและหัวเราะก็เขาดันเชื่อมุขของฉันทุกครั้งเลยอ่ะ 55+ แต่ก็ยังดีอ่ะ ที่ฉันมีคู่แล้ว จะได้ไม่ต้องแกล้งป่วย หุหุ
+++++++++++++++++++++++++++++
วันมะรืนนี้เป็นวันคริสต์มาส ฉันกับออมจึงไปซื้อชุดราตรี (แม่ให้ตังค์มาเผื่อแล้ว) พวกเราไปซื้อกันที่ร้านแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้กับอพาร์ตเม้นของฉัน ฟาง ชุดสีชมพูอ่อนนี่สวยจัง พี่ค้ะขอดูชุดนี้หน่อยค่ะยัยออมถูกใจชุดนี้เข้าแล้วแต่ฉันว่ามันก็ดูเหมาะกันเธอนะ แล้วฉันจะเอาชุดไหนดีอ่ะ อ๋อ ชุดนั้นไง แต่ฉันจะเลือกสีไหนดีล่ะ พี่ค้ะ ขอดูชุด สีดำ กับ สีฟ้าอ่อน หน่อยค่ะ
ออมสีไหนดีอ่ะ เราชอบทั้ง 2 สี เราก็เลือกไม่ถูกอ่ะ มันสวยทั้งคู่
ผมว่าสีดำมันเข้ากับฟางมากกว่านะภูมิพูดขึ้น แล้วหมอนี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ฉันเห็นภูมิถือถุงอยู่ก็คงจะมาซื่อชุดเหมือนกันล่ะมั้ง เหรอ เอ่อ พี่ค้ะ ชุดสีฟ้าละกันค่ะ
ตามใจฟางละกัน งั้นผมรอข้างนอกนะ ขี้เกียจกลับคนเดียวแล้วภูมิก็เดินออกจากร้านไป
ขอโทษนะค้ะ ขอเปลี่ยนเป็นชุดสีดำดีกว่า ปากไม่ตรงกับใจจริง เพื่อนเรา
สุดท้ายฉันก็เลือกสีดำก็ภูมิบอกว่าเข้ากับฉันมากกว่า (ฉันคู่เขาอ่ะ ก็ต้องเชื่อเขาดิ) แต่จะให้ฉันซื้อต่อหน้านายนั่นเหรอ ไม่มีทาง มันต้องมีฟอร์มกันบ้าง เมื่อซื้อชุดเรียบร้อย ฉันจึงเดินกลับอพาร์เม้นพร้อมออมและภูมิ อ้อ ฟาง พรุ่งนี้ตอน 9 โมง ไปซ้อมเต้นรำที่ห้องเรานะบาย
ที่ฟางคู่ภูมิเหรอ แล้วไปชวนเขาก่อนรึป่าวอ่ะ เขามาชวนฉันย่ะ เสียใจ
เราว่ามันต้องมีอะไรแน่เลย
ไม่ต้องมาคิดอะไรเลยนะ แล้วเข้าห้องไปได้แล้ว ยืนคุยกันหน้าห้องอายคน
แล้ววันที่ฉันต้องไปซ้อมเต้นรำกับภูมิก็มาถึง (ของมันแน่อยู่แล้ว) ห้องหมอนี่เรียบร้อยกว่าห้องของฉันกับออมซะอีก (คิดแล้วอายคนฟ่ะ แต่ห้องของฉันก็ไม่รกนะ เพียงแต่ห้องภูมิมันเรียบร้อยกว่าก็เท่านั้น) แล้วเราก็เริ่มซ้อมเต้น โอ๊ย อุ้ย ขอโทษเราไม่ชินกับรองเท้านี่เลยก็ฉันซ้อมทั้งที่ใส่ร้องเท่าส้นสูงอ่ะ ฉันเคยใส่ซะที่ไหน เผลอเหยีบเท้าภูมิไปตั้งหลายครั้ง
ไม่เป็นไร ซ้อมต่อเหอะแล้วเราก็ซ้อมต่อไป จนฉันเริ่มคล่องมากขึ้น แล้วก็เริ่มชินกับรองเท้าบ้านี่ด้วย เหนื่อยชะมัด จบซักที นายเต้นดีนี่ ฟางก็ถือว่าเต้นดีเหมือนกันนะ
ฉันว่าเรามาซ้อมกันอีกครั้งเหอะ เดี๋ยวฉันก็จะกลับห้องแล้วแล้วฉันก็ซ้อมเต้นรำอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ฉันสะดุดอะไรก็ไม่รู้เข้าจึงล้มลง แต่ดีที่มีโซฟาอยู่แถวนั้นฉันจึงล้มลงบนโซฟา แต่ที่ดวงมันซวยของฉันก็คือ ภูมิดันล้มลงมาทับร่างของฉันอยู่ ตอนนี้หน้าของฉันกับหน้าของเขาห่างกันไม่ถึงคืบเลย แล้วฉันจะทำไงดีอ่ะ ขณะที่ใบหน้าของเขาใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฉันจึงผลักภูมิออกไปเพราะขืนอยู่แบบนี้ต่อไป มีหวัง ...
งั้นเจอกันพรุ่งนี้ตอน 5 โมงครึ่ง ที่ห้องฉันนะ บายฉันรีบพูดหรือถ้าจะเรียกให้ถูก ฉันว่าฉันรัวมากกว่า แล้วฉันก็รับเดินออกจากห้องของภูมิไปเพราะฉันว่าตอนนี้หน้าของแดงอย่างเห็นได้ขัด ถึงแม้ฉันจะไม่ขาวมากก็ตาม ฟางเป็นไรอ่ะ เปล่า ไม่มีอะไร บอกมาเหอะ หน้าแดงขนาดนั้น ไม่เป็นไรได้ไงฉันว่าฉันปิดเพื่อนของฉันคนนี้ไม่อยู่หรอก ฉันเลยบอกไป
เริ่มหวั่นไหวแล้วอ่ะเดะ จะบ้าเหรอ เกิดมาเพิ่งเคยถูกผู้ชายจะมาทำแบบนี้ ตอนวัดไข้ด้วย ตกใจชะมัด แล้วฉันจะพยายามเชื่อนะว่าฟางไม่รู้สึกอะไร ยัยบ้า
+++++++++++++++++++++++++++++
ฟางไปแต่งตัวได้แล้ว นี่ก็ 4 โมง แล้ว อือ ๆ ไปแล้ว ๆยัยออมตะโกนบอกให้ฉันไปแต่งตัว ฉันจึงไปอาบน้ำ แล้วใส่ชุดสายเดี่ยวที่ดำที่ฉันซื้อมา (หนาวๆแฮะ เกิดมาเพิ่งเคยใส่แบบนี้) แล้วฉันก็ใส่สร้อยที่มีจี้เป็นรูปหัวใจ (ฉันไม่ได้ซื้อเองหรอก สร้อยแบบนี้) ฉันใส่สร้อยข้อมือที่เป็นไข่มุกที่มีโบว์ผูกอยู่ตรงกลาง ฉันเลือกอยู่ตั้งนานแนะกว่าจะได้สร้อยข้อมืออันนี้ เอ้ย แล้วฉันจะทำผมไงอ่ะ คิดไปคิดมาฉันจึงให้ยัยออมหนีบผมให้ แล้วฉันก็รวบผมทั้งหมดมาม้วนให้เป็นทรงไว้ด้านหลัง แล้วติดกิ๊บไข่มุก (มันเป็นชุดเดียวกับสร้อยข้อมือ) แล้วนี่ฉันก็ต้องแต่งหน้าด้วย (ฉันไม่ชอบเลยกับการแต่งหน้า) ฉันจึงแต่งหน้าอ่อน ๆ หลังจากนั้นฉันจึงใส่ร้องเท้าส้นสูง (ถึงแม้ฉันจะไม่ชอบมันเลยก็ตามนะ) แล้วเดินออกไปเพราะออมกับภูมิรอฉันอยู่ วันนี้ฉันว่าภูมิเท่ดีนะ เขาใส่ขุดทักซิโดสีดำเป็นผ้ากำมะหยี่ ปกสูง พูดแล้วใจเต้นอ่ะ พูดถึงออมดีกว่า ออมก็สวยซะ เธอใส่ชุดสีชมพูอ่อน ใส่สร้อยที่มีจี้รูปหัวใจสีชมพู (จำได้ว่าบีม ซื้อให้ตอน ม.3) แล้วเธอก็ใส่สร้อยข้อมือที่ทำจากเงินมีหัวใจห้อยอยู่ร้อบๆสร้อยเส้นนั้น แต่เธอแต่งหน้าเข้มกว่าฉันอีก หรือไม่ ฉันก็คงแต่หน้าอ่อนมาก
อะแฮ่ม ฟางเธอสวยดีนะ เธอก็เหมือนกันออม เอ่อ ฟางคุณสวยมากเลย
นายก็เท่ดีหนิ เธอก็สวยด้วยออม แต่เราคงสู้เธอไม่ได้หรอก ใช่มั้ยภูมิออมแกล้งพูดแหย่ภูมิ แต่มันก็ทำให้ทั้งฉันและภูมิหน้าแดงไปตามๆกันทั้งที่ไม่ได้นัดหมาย หุหุ
เราไปกันเหอะ บีมคอยอยู่ด้านล่างฉันเห็นนายภูมิอ้าแขนนิดๆ เพื่อให้ฉันไปคล้องแขนเขา ฉันเลยใช้แขนของฉันคล้องกับแขนของเขา เขินเหมือนกันนะเนี่ย...
ฟางผมว่าวันนั้น ฟางบอกว่าเอาสีฟ้านะ ก็ฉันเปลี่ยนใจอ่ะ นายจะมีไรม่ะ
ยังดุเหมือนเดิมเลยนะ นึกว่าวันนี้จะมาแบบหวานซะอีก เรื่องของฉันหน่าฉัน ภูมิ แล้วก็ออม (ฉันเดินคู่กับภูมิคงรู้นะว่าเพราะอะไร) ก็เดินลงมาด้านล่าง (ฉันเกือบสะดุดตั้งหลายครั้งแน่ะ) ก็เห็นบีมนั่งอยู่หมอนี่ก็แต่งตัวใช้ได้แฮะ แต่เท่น้อยกว่าภูมิอ่ะ (ก็นี่มันคู่ของเรา..หุหุ) เมื่อฉันและคนอื่นๆเข้าไปในงานก็เจอแจน ๆ ใส่ชุดสีม่วงอ่อน มีผ้าคลุมไหล่ด้วย ก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ เห็นว่ามากับเด็กกห้อง C แต่ฉันไม่รู้จักอ่ะ พรุ่งนี้แกตายแน่ภูมิแจนล้อ เมื่อเห็นฉันเดินเข้าไปในงานกับภูมิ
ด้วยความยินดีครับ แหวะ ต่อหน้าผู้หญิงแล้วครับ ชิ...แต่ก่อนที่พวกนี้จะเถียงกัน
ขอให้นักเรียนทุกคู่มาอยู่ที่ฟลอร์เต้นรำเลยเดี๋ยวเราจะมีการโหวตคะแนนด้วยซึ่งมีรางวัล 2 อย่างคือ 1. คู่ที่ดูเหมาะสมกันที่สุด 2. คู่ที่เต้นดีที่สุด ขอให้นักเรียนมาที่ฟลอร์ตอนนี้ด้วยผอ.กล่าว
ฉันกับเต้และทุกๆคู่ในงานนี้ก็เดินไปที่ฟลอร์ซึ่งจัดไว้อย่างสวยงาม
ให้เกียรติเต้นรำกับผมมั้ยครับ ด้วยความยินดีค่ะฉันกับภูมิจึงเต้นรำกันถึง 5 เพลง เฮ้อ เหนื่อยชะมัด กว่าจะได้ออกมา อ่าโด่ แค่นี้ก็เหนื่อย ก็ฉันไม่ค่อยได้เต้นอ่ะ .
เอาเครื่องดื่มอะไรมะ เดี๋ยวผมไปเอามาให้ น้ำส้มละกัน ขอบใจ ภูมิจึงเดินไปหยิบน้ำส้มให้ฉัน ๆจึงนั่งเล่นแล้วมองไปเรื่อยๆ (ดูคู่อื่นเขาเต้นกันน่ะ) จนเห็นคู่ของแจน เอ๊ะ แต่คู่ของแจนฉันจำได้ว่าเขาเป็น เกย์นะ แล้วคู่ของออม แล้วก็คู่ของตั้มที่กำลังเต้นอยู่หมอนี่สงสัยคงจะเห็นว่าฉันมองอยู่ ยังหันมายิ้มให้ฉันอีก (อยู่กะแฟนแล้วมีหน้ามากวนประสาทอีก)
ฟาง นี่น้ำ ขอบใจ ต่อไปนี้จะเป็นการประกาศผลของผู้ที่ได้รับรางวัลคู่ที่ดูเหมาะสมกันที่สุดนะ และขอให้ นักเรียนทุกคู่ออกจากฟลอร์เต้นรำก่อนและเดี๋ยวจะประกาศชื่อแล้วขอให้คู่ที่ได้รางวัลออกมาเต้นรำที่ฟลอร์ด้วย คู่ที่ได้รางวัลนี้ก็คือ คู่ของ อติชาตกับหทัยรัตน์ ห้อง 1-A เชิญเลยค่ะ
เป็นไปได้ ได้ไงฟะฉันและภูมิอุทานออกมา ไปกันเถอะ อืมฉันกับเต้จึงเดินออกไป เมื่อไปถึง ผอ.ก็ได้ให้พวกเราเต้นรำให้ดูตอนที่ฉันเต้นรำ ฉันรู้สึกว่าภูมิโอบเอวฉันแน่กว่าเดิมนะ (จักจี้อ่ะ) แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี เมื่อจบเพลงก็มีเสียงปรบมือส่วนฉันกับภูมิด้เงินรางวัลคนละ 3000 บาท และคะแนนจิตพิสัยพิเศษคนละ 50 คะแนน เมื่อเต้นเสร็จ ฉันกับภูมิจึงออกไปเดินเล่นข้างนอก แต่ข้างนอกนี่มานมีลมโกรกมาก เลยหนาว ฟาง หนาวเหรอ
นายลองมาใส่ชุดแบบฉันบ้างดิ จะได้รู้ว่าหนาวรึเปล่า นายมองอะไร
ก็มองชุดฟางไง ก็ถอดมาดิ เดี๋ยวเราจะใส่ให้ดู จะบ้าเหรอแล้วภูมิก็ถอดเสื้อคลุมด้านนอกมาให้ฉันใส่ 55 นายนี่หาเรื่องชะมัด ฟาง ใครซื้อสร้อยให้อ่ะ นายรู้ได้ไงว่าฉันไม่ได้ซื้อเอง
ผมรู้หรอกหน่า ว่าฟางไม่ซื้อสร้อยที่มีจี้รูปหัวใจหรอก ฉลาดหนิ รุ่นน้องที่เขาคิดว่าเราเป็นทอมซื้อให้อ่ะแต่ตอนนี้ย้ายโรงเรียนไปแล้ว แต่ฉันไม่ใช่ทอมอ่ะ แล้วอีกอย่าง ของแบบนี้ฉันอยากได้จากผู้ชายมากกว่า ผู้หญิงที่เขาคิดว่าฉันเป็นทอมอีก ถ้าผมกล้าเมื่อไหร่แล้วผมจะซื้อให้
นายพูดดังๆหน่อยดิ ฉันไม่ได้ยิน ไว้เราค่อยบอกฟางใหม่ละกัน ตอนนี้กลับก่อนเหอะ อยู่นานๆเดี๋ยวเป็นหวัด อือ ความจริงฉันอยากอยู่ต่อแต่อากาศหนาวมากเลยต้องกลับ
+++++++++++++++++++++++++++++