16 มิถุนายน 2554 01:22 น.
ปุยเมจิกา
เอ๊ะตอนนี้อยู่ปีห้าแล้วจริงหรือ หน้าซื่อๆตาบื้อๆเอ๊ะจริงไหม
อีกสองปีก็จะจบหรืออย่างไร ให้ถามใครอยากรู้บอกหนูที
แต่ตอนนี้ชีวิตมีความสุข แม้มีทุกข์บางครั้งไม่หน่ายหนี
ทุ่มแรงกายแรงใจเท่าที่มี สู้เต็มที่ศิษย์คนนี้ขอสัญญา
แม้บางครั้งความรู้หนูยังน้อย แต่จะคอยตั้งใจใฝ่ศึกษา
มีความรู้คู่คุณธรรมนำจรรยา เชิดชูค่าพัฒนาสังคมไทย
ให้ควรคู่ที่ครูคอยฟูมฟัก คอยปกปักรักษ์ศิษย์พิสมัย
พระคุณครูเอ่อล้นท่วมท้นใจ ไม่อาจหาคำใดมาเปรียบเปรย
วันนี้จึงรวมจิตประดิษฐ์พาน อลังการงานสร้างแม่คุณเอ๋ย
สวยบาดจิตบาดใจไม่มีเชย ขอเฉลยความหมายคลายข้องใจ
แจกันเขียวสวยหรูบรรจุน้ำ ที่คอยนำความชุ่มชื่นสู่ดอกไม้
ดั่งความรู้ที่คุณครูถ่ายทอดไป คอยดูแลเอาใจใส่เสมอมา
จากเมล็ดพันธุ์น้อยๆกลายเป็นดอก คอยแผ่ออกไปไกลทุกทิศา
ทั้งกุหลาบบานชื่นเยอบีร่า พุทธรักษา cutter fern ใบก้ามปู
กุหลาบบานบานดอกดอกก็บาน ต่างแข่งขันกันงามอย่างสวยหรู
ติดกับตึกข้างบนด้วยสกรู ใครจะรู้ความจริงไม้จิ้มฟัน
ตึกคณะใหญ่โตดูโก้มาก มีหลายหลากสาขาพาสุขสันต์
ทั้ง Oper C&B โอ้อัศจรรย์ ปริทันต์ endodont prosth OD
ทั้งหมดนี้รวมกันที่ชั้น 2 ชั้น 3 ต้องป้องกันศัลย์สุขศรี
อีก pedo ortho ไฮโซดี ส่วน OB อยู่ตรงนี้ชั้น 4 ไง
ขอบพระคุณทุกภาคที่สอนสั่ง ประดุจดังแสงส่องทางสว่างไสว
อนาคตศิษย์น้อยจะก้าวไกล อ้าวตัดไปขอบรรยายพานธูปเทียน
โอ้โถแก้วใสๆใบกลมเกลี้ยง เปรียบเทียบเคียงโลกใบน้อยของนักเรียน
ภาษาใต้มาไงชักเวียนๆ เพราะว่าเขียนคล้องจองไม่ได้ไง
ส่วนประกอบหลากหลายภายในโถ อีกทั้งโชว์ยูนิตเลิศทันสมัย
มีอาจารย์นิเทศงานให้อุ่นใจ ศิษย์ฝันใฝ่ให้คนไข้hygieneดี
อีกดอกไม้บรรจงร้อยเป็นมาลัย ขอมอบให้คณาจารย์สราญศรี
พวกเราdent 25 ทั้งชั้นปี ร่วมกันแต่งกลอนบทนี้ให้คุณครู
อาจจะไม่ดีเลิศสักเท่าไหร่ แต่กลั่นกรองจากดวงใจของพวกหนู
ก่อนหน้านี้ทำผิดไปขอให้ครู โปรดอภัยให้หนูทั้งชีวา
ขออาราธนาสิ่งศักดิสิทธิ์ ที่สถิตอยู่ทั่วทั้งสงขลาฯ
โปรดคุ้มครองป้องภัยให้ครูบา ปรารถนาสิ่งใดสมใจเทอญ
12 มิถุนายน 2554 06:08 น.
ปุยเมจิกา
โอ้คอมพรี คลินิก อันเข้มข้น
หลักสูตร พัฒนาคน ให้เป็นหมอ
เหนื่อยตายชัก เหมือนอกหัก น้ำตาคลอ
สุดจะท้อ เหลือหลาย ทั้งกายใจ
เริ่มจากงาน โอดี ที่แสนสุข
ไม่ค่อยทุกข์ ตอนตรวจ ซักเท่าไหร่
แต่ตอนเขียน แฟ้มคนไข้ เริ่มเหนื่อยใจ
ต้องแก้ไป ตั้งหลายข้อ โอ้เวรกรรม
แก้ตั้งแต่ chief complain ถึง planning
เอาเข้าจริง แก้บ่อยๆ เริ่มไม่ขำ
ตรวจคนไข้ สี่ห้าคน หน้าเริ่มดำ
แก้จนช้ำ ในตาย เลยทีเดียว
ไหนต้องเซ็น เอกสาร บานตะไท
สี่ห้าใบ หายซักใบ ต้องมีเสียว
คะแนนหาย ตายจาก เลยทีเดียว
ใจละเหี่ยว เลือนหาย เหมือนตายไป
ต่อด้วยงาน perio โอ้มายก็อด
C ตลอด ตั้งแต่Chart ใจเหือดหาย
ผิดตลอด เส้นmuco gingival line
หยั่ง probe แรง เกินไป ก็ได้ C
พอ scale ก็ไม่เคย จะสะอาด
แถมยังพลาด โดนเหงือก ซะด้วยนี่
เหงือกยังกะ หมูบะช่อ ทำไงดี
visit นี้ ยอม unseen ก็แล้วกัน
ไหนจะต้อง interplete ฟิล์มทั้งปาก
แสนจะยาก ดูไม่ออก ซวยแล้วฉัน
PDL ไม่ต่อเนื่อง เป็นไงกัน
ใครบอกได้ ช่วยมา บอกฉันที
อีกทั้งงาน oper เซอร์ไพร์สสุด
จุดจุดจุด ไม่เอ่ยนาม นะคราวนี้
ต้องคอยลุ้น ใครจะนั่ง ทำเลดี
เจอคนที่ อารมณ์ดี ไม่เหวี่ยงกัน
เคสฟันผุ ในมือ ก็มีน้อย
เฝ้ารอคอย ใครจะโอน งานให้ฉัน
ขาดclassทรี โฟร์ไฟว์ และคลาสวัน
บางคนก็ ไม่มีกัน ถึงคลาสทู(สรุปไม่มีซักคลาส)
เริ่มต้นจาก step treatment plan
ขัดฟันจน แขนแทบขาด เลยหล่ะหนู
ขัดฟันผ่าน อ่านฟิล์มผิด ซวยอีกตู
plan ผิดอีก จะเหมือนอยู่ ในโลกันต์
พอเริ่มวาด outline ยิ่งว้าวุ่น
ใจเริ่มขุ่น โดนร้อยจบ อีกไหมฉัน
คัดไปเลย ซักสิบวัน ยี่สิบวัน
มือของฉัน คงหงิก อีกอยู่ดี
ไหนจะต้อง มารีมูฟ พวกcaries
กรอไม่ดี exposed pulp เหมือนเจอผี
เลือดกระจาย ตายหล่ะหว่า ทำไงดี
เจออีกที ซี่นี้ ต้องEndo
แม้ว่าไม่ exposed pulp เราอุดได้
แต่อุดไป อุดมา เป็นรูโบ๋
x-ray เจอเงาดำ แทบร้องโฮ
อพิโถ refilling อีกแล้วเรา
พอกรอออก เสร็จแล้ว เวลาหมด
แสนสลด tempไว้ก่อน ใจเปลี่ยวเหงา
พอเจอกัน อีกครั้ง ซวยแล้วเรา
tempครั้งเก่า หลุดไปพร้อม กับ base เอย
เหตุเหล่านี้ ใครพบ ประสบบ้าง
ยกตัวอย่าง เอาฮา กันเฉยๆ
แต่เกิดจริง ขำกัน ไม่ออกเลย
อยากจะเอ่ย ก่อนลา จะไปนอน
กลอนบทนี้ แต่งเสร็จ หกโมงเช้า
คนแต่งเริ่ม หิวข้าว จนพุงร้อน
ว่าจะหา อะไรกิน ก่อนไปนอน
และอยากกล่าว อวยพร ให้เพื่อนกัน
ให้เหล่า dent 25 นั้นมีสุข
หมดความทุกข์ รีไคว(เมนต์)ครบ ทุกภาคนั้น
ให้ฝ่าฟัน อุปสรรค ไปพร้อมกัน
ร่วมแบ่งปัน น้ำใจ ต่อไปเทอญ
10 มิถุนายน 2554 18:04 น.
ปุยเมจิกา
.....ฉันไม่มี ทางเลือก ใดใดแล้ว
เสียงหัวใจ มันแผ่ว และอ่อนไหว
จะเลือกอยู่ กับเธอ หรือจากไป
ก็เสียใจ มากอยู่ พอๆกัน
.....ถ้าฉันอยู่ ก็ต้องเป็น รองจากเขา
โอ้ตัวเรา ช่างไร้ค่า ไร้สุขสันต์
จากเธอไป ก็เหมือนตาย เท่าๆกัน
แล้วตัวฉัน ควรจะเลือก อยู่ที่ใด
.....อนิจจา รักเรา ช่างอาภัพ
ดั่งทุกข์ทับ ถมใจ ให้ตักษัย
เห็นฝนหลั่ง รินมา เหมือนขาดใจ
>รักของเรา คงสลาย ละลายเอย
9 มิถุนายน 2554 21:52 น.
ปุยเมจิกา
............ในเวลา ที่ฉัน นั้นทุกข์ใจ ทำไมถึง ไม่มีเธอ อยู่เคียงข้าง
รู้ไหมมัน ช่างเหนื่อย และอ้างว้าง โปรดเห็นใจ ฉันบ้าง เถอะคนดี
............รู้ว่าเธอ ก็ท้อใจ อยู่เหมือนกัน คิดว่าท้อ มากกว่าฉัน เหรอตอนนี้
ที่ฉันยิ้ม เหมือนว่าฉัน อารมณ์ดี รู้รึเปล่า ว่าฉันรู้ สึกยังไง
............เธอไม่รู้ หรือเธอ แกล้งไม่สน ฉันก็คน มีจิตใจ เธอรู้ไหม
ไม่ปลอบฉัน ก็ไม่ว่า ไม่เป็นไร แต่อย่าพูด จาร้ายๆ กับฉันเลย
............คำบางคำ ที่เธอ ไม่ทันคิด รู้สักนิด ฉันไม่อาจ ทำเมินเฉย
เพราะมันทิ่ม แทงใจฉัน ได้อย่างเคย คำที่เอ่ย ออกมา ด้วยอารมณ์
............เฝ้าแต่ถาม เรายังรัก กันอยู่ไหม ทำไมรัก เปลี่ยนไป จนขื่นขม
หยาดน้ำตา รินไหล ใจระทม ฉันคงจม กับความโศก เพราะรักเรา
หน้าส่วนตัว
2266
