8 สิงหาคม 2551 14:17 น.
ปุยเมจิกา
อยากจะมีเธอมาอยู่ข้างฉัน
คนที่เป็นดั่งความฝันยามชิดใกล้
เธอที่เป็นดั่งความรักความห่วงใย
เธอใช่ไหมที่เกิดมาคู่กัน
แต่วันนี้ชีวิตไร้ซึ่งความหมาย
เพราะว่าในหัวใจเธอไม่มีฉัน
ลมหายใจที่เข้าออกแต่ละวัน
ไร้ซึ่งแรงซึ่งหวังกำลังใจ
กลับมาหาฉันได้ไหมสุดที่รัก
กลับมานอนหนุนตักอย่าผลักใส
กลับมาตรงที่เดิมที่หัวใจ
โปรดกลับมาได้ไหมเธอคนเดิม
8 ตุลาคม 2550 01:23 น.
ปุยเมจิกา
ฉันรักเธอสุดสุดแม่ทูนหัว
ฉันกลัวเธอบอกลาแม่ยาหยี
ฉันกลัวเธอทิ้งฉันไปไม่ใยดี
อยากให้เธอบอกฉันทีว่ารักกัน
ช่วยกระซิบเบาเบาหน่อยได้ไหม
มากระซิบใกล้ๆ ใบหูฉัน
บอกด้วยเสียงหวาน ๆ ว่ารักกัน
เพราะชีวิตของฉันมันเป็นของเธอ
18 ธันวาคม 2545 11:41 น.
ปุยเมจิกา
......ออกไปจากชีวิตฉันนะพ่อคนเก่ง....
............ไม่ต้องมาทำเบ่งว่าฉันหล่ออย่างโน้นอย่างนี้..............
......ชีวิตฉันไม่ได้เกิดมาฟังเธอดูถูกนะคนดี.......
............จะต้องให้พูดอีกกึ่ทีออกไปซะสิ..............
.......................ผู้ชายเฮงซวย................................
15 ธันวาคม 2545 13:36 น.
ปุยเมจิกา
...ฉันมันไม่ดีตรงไหน...
........ฉันเลวเกินไปเหรอ...ตอบฉันสิ......
...หรือมันน้อยเกินไปสำหรับเธอ คนดี...
........อยากได้ทั้งชีวิตคน ๆนี้เหรอเธอ.........
...ไม่ต้องบอกว่าเขาดีกว่าฉัน ไม่อยากฟัง...
........อย่ามาทำลายความรู้สึกหลัง ๆ ให้ฉันเผลอ..
...เกลียดเธอจริง ๆ รู้ไว้นะเออ...
..........นายคนสะเหร่อ เกลียดเธอ จริง ๆ.........
20 ตุลาคม 2545 15:25 น.
ปุยเมจิกา
....ยิ่งกว่าหมาเพิ่งจะถูกรถเฉียด
ยิ่งกว่าเขียดที่ถูกรถสิบล้อทับ
...ยิ่งกว่าปลาจวดหน้ายับ ๆ
มันก็เทียบได้กับผู้ชายทุกคน
....ผู้หญิงทุกคนมาฟังทางนี้
ใครว่าผู้ชายดีเหลือเกินก็คงจิตสับสน
....มันแน่อยู่แล้วที่ผู้หญิงจะดีกว่าผู้ชายแทบทุกคน
เพราะฉันก็เป็น 1 คนที่รู้พิษสงของผู้ชายพอสมควร