4 พฤศจิกายน 2546 16:15 น.
ปุถุซน
ฉันเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้
รู้เพียงว่าโลกของฉันต่างกับโลกของเธอ
ภาษาของฉันก็ต่างไปจากภาษาของเธอ
ฉันอาจดูเหมือนหวาดระแวงสิ่งรอบรอบข้างตัว
ก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย
ฉันไม่แสดงอารมณ์โต้ตอบกับใคร
บางครั้งฉันหลีกเลี่ยงจะพบกับผู้คน
เพราะฉันพูดโต้ตอบกับคนอื่นไม่ค่อยได้
ฉันพูดได้เล็กน้อยหรือพูดไม่ได้เลย
น้ำเสียงราบเรียบง่ายง่ายของฉัน
เหมือนมีเสียงแปลกแปลกแทรก
บ่อยครั้งที่ฉันจะพูดย้ำคำพูดที่คนอื่นพูดกับฉัน
ฉันชอบบรรยากาศเดิมเดิมกิจกรรมเดิมเดิม
ในบางโอกาสฉันมักแสดงอารมณ์รุนแรง
เช่นฉันกัดตัวเอง เอาหัวโขกกำแพงซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ชกตัวเองถึงขนาดที่ทำให้เกิดบาดแผลฉกรรจ์
ฉันถูกตราหน้าว่า บ้า ปัญญาอ่อน ฯลฯ
สุดท้ายพวกเขาพากันสรุปเกี่ยวกับตัวฉันว่า
อาการไม่ปกติทางจิต หรือ บ้า
ฉันถูกส่งไปพักในโรงพยาบาลบ้า
นัยว่าเพื่อเยียวยารักษาทางจิตบำบัด
แต่ฉันไม่ใช่คนบ้า ฉันเพียงแต่ไม่รู้ว่า
ฉันเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้
ป.ล.ภาพวาดข้างบน วาดโดยสาวน้อยที่เป็นออติสติคชื่อนาเดีย
เธอวาดตอนเธออายุได้ 5 ขวบ