รอยยิ้มในภาพถ่าย

ปุถุซน

ฉันเห็นรอยยิ้มหวานล้ำ
ผ่านภาพถ่ายเก่าเก่าใบหนึ่ง
เป็นยิ้มที่สมบูรณ์ที่สุด
เท่าที่ฉันเคยเห็นมา
ราวกับว่าทุกสรรพางค์กาย
ต่างแย่งกันส่งยิ้มหวาน
แก้มของเธอมีรอยบุ๋มเล็กน้อย
จนกลายเป็นลักยิ้มที่น่าหอมที่สุด
ปากเธอที่เปิดออกเล็กน้อย
แลให้เห็นเรียวฟันงาม
เป็นทิวแถว
ดวงตาของเธอนั้นเล่า
บริสุทธิ์หวานซึ้งที่สุด
แววตาฉายความรู้สึก
ว่าเธอมีความสุขใจ

เธอเคยบอกฉันว่า
ตอนนี้เธอยิ้มแบบนั้น
ไม่ได้อีกแล้ว
เพราะกาลเวลาได้ขโมย
รอยยิ้มแบบนั้นไปแล้ว
ฉันเลยบอกเธอไปว่า
สักวันหนึ่งฉันจะทำให้เธอ
ยิ้มเริงร่าเหมือนในภาพถ่ายนี้อีกครั้ง
ฉันนบอกเธออีกว่า
ฉันเชื่อว่าเธอทำได้

รอยยิ้มในภาพถ่ายนี้
ครั้งใดที่ฉันมองไปที่ภาพถ่ายนี้
ไม่ว่าฉันจะทุกข์โศกเพียงใด
ฉันพลันสุขใจเมื่อเห็นรอยยิ้ม
ของเธอ
ฉันสุขใจและอบอุ่น
ราวกับมีใครบางคน
กำลังมองฉันอยู่จริงจริง
และส่งยิ้มมาให้ฉันด้วยล่ะ