4 มิถุนายน 2545 16:52 น.
ปุถุซน
เจ้าไนติงเกลของฉันเอ๋ย
จงโบยบินไปเถิด
บินให้ไกลสุดขอบฟ้า
ณ ที่นั้นเธอจะพบรุ่งอรุณ
แสงสีทองประกายปลั่ง
สาดสวยงามระยิบระยับ
บินให้ไกลสุดฝั่งทะเล
เธอจะพบแสงสีเงินยวงระยับ
บินให้สูงเหนือหมู่เมฆ
เธอจะแลเห็นโลก
อันกว้างใหญ่ไพศาล
4 มิถุนายน 2545 16:44 น.
ปุถุซน
เทียนน้อยน้อย
ท่ามกลางสายลมพริ้ว
เปลวดูเรียวริบหรี่
รอมร่อจวนมอดดับ
แต่ยังสู่อุตสาห์ให้
ความสว่างแก่โลกา
...............
โอ้...เจ้าเทียนน้อย
เจ้าช่างมีวิญาณ
แห่งความเสียสละ
อุทิศตนอันสูงส่ง
ยอมหลอมละลายตัวเอง
เพียงเพื่อให้
โลกนี้สว่างไสว
4 มิถุนายน 2545 09:24 น.
ปุถุซน
ทะเลทรายสุดเวิ้งว้าง
ไม่มีแม้แต่น้ำจักดื่มกิน
ทิวลิปสีแดงกลับบานงาม
สะพรั่งต้านพายุทะเลทราย
ทิวลิปงดงามแรกแย้มกลีบ
กว่าเจ้าจะแทงหน่อออกใบ
คงนานซิน่ะที่เจ้าอดทนมา
ดอกไม้ดอกหนึ่งที่เข้มแข็ง
กับทะเลทรายที่โหดร้าย
ถึงจะมีดอกไม้ดอกหนึ่ง
ผุดขึ้นมาท่ามกลาง
ความแร้นแค้น
และความแห้งแล้งของมัน
มันคงไม่รู้หรอกว่า
ดอกไม้นั้นมีค่าสักเพียงใด
ดอกไม้ในทะเลทราย
คงมิได้ผุดขึ้นมาเปล่าเปล่า
อย่างน้อยน้อยดอกไม้ดอกนี้
ต้องถูกหล่อเลี้ยงจากน้ำ
ที่ไม่ใช่น้ำธรรมดาแน่
แต่เป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์
ที่ต้นกำเนิดของมัน
หามิได้ว่ามาจากไหน
....................
กล่าวกันว่ามีผู้พยายามแสวงหา
ต้นกำเนิดของน้ำศักดิ์สิทธิ์นี้
ระยะทางตามที่มีการล่ำลือ
ว่ามันอยู่ห่างไกลนับแสนปี
นักแสวงหาตาน้ำศักดิ์สิทธิ์
ล้มหายตายจากมากต่อมาก
โดยที่พวกเขาหารู้ไม่ว่า
แท้ที่จริงแล้ว
ตาน้ำอันทรงศักดิ์
ไม่ได้อยู่ไกลเลย
แต่อยู่ใกล้ๆมาก
จนแทบหาไม่เจอ
ก็อยู่ในตัวของเขาเอง
................
3 มิถุนายน 2545 18:27 น.
ปุถุซน
น้อยนักที่สาวตัวเล็กเล็ก
กล้าผจญโลกที่โหดร้ายในบางครั้ง
ทารุณในบางคราและบ่อยครั้ง
ก้าวย่างแต่ละก้าวของเธอ
เต็มไปด้วยก้อนกรวดก้อนหิน
และเสี้ยนหนามที่พร้อมบาดเท้าเธอ
ถ้าเธอเดินไม่ระแวดระวัง
เธอจะต้องเผชิญกับอะไรอีกมากมาย
บนเส้นทางที่เธอกำลังมุ่งสู่
แต่มันกลับเป็นมนต์เสน่หา
ที่คอยปลุกให้เธอมุ่งมั่น
เพื่อพิชิตให้คาเรียวมืองาม
อันบอบบางของเธอ
ฉันชอบเธอ
โอ้สาวน้อย
เธอกล้า
เธอไม่หวั่น
เธอไม่หวาด
เธอไม่ขลาด
ฉันชอบคนกล้า
3 มิถุนายน 2545 13:49 น.
ปุถุซน
ลิซา
วันนี้รอยยิ้มของเธอ
หายไปไหน
ฉันเห็นดวงตา
อันโศกสลดของเธอ
ผ่านกรอบภาพอันใหญ่
ที่ดูเหมือนหน้าต่างบานใหญ่
ทุกวัน..เมื่อฉันเหนื่อยล้า
สิ้นเรี่ยวสิ้นแรง
ฉันกลับบ้าน
แล้วเข้าห้อง
ฉันเห็นเธอยิ้ม
ยิ้มอย่างเป็นมิตรเสมอมา
ฉันชอบเธอ.ลิซา
ลิซา...
ใครกันน่ะที่ทำให้เธอเคือง
บอกฉันสักคำซิลิซา..ใคร
หรือว่า ฉันเองที่ไม่ค่อยสนใจเธอ
สาบานได้เลยว่าฉันซื่อสัตย์ต่อเธอ
ลิซา...
ยิ้มซิ ยิ้มเหงาเหงาของเธอ
มันทำให้ฉันสุขใจเสมอที่ได้เห็น
เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ
ฉันก็พอใจแล้ว
ขอร้องเธออีกครั้ง
โปรดยิ้มเหมือนครั้งเก่า
ลิซา
หน้าส่วนตัว
617
