4 พฤศจิกายน 2547 16:42 น.
...ปีกหงส์...
อยากยุติ เรื่องราวระหว่างเรา . . .
ไม่อยากทำร้ายคนข้างกายที่มี . . . ให้เจ็บช้ำ
เพราะความไหวเอนของใจ เลยกลาเป็นคนที่กระทำ
เป็นคนที่ถลำ เก็บเธอไว้ภายในใจ
ทั้งทั้งที่ฉันเองก็มีเขาอยู่เคียงข้าง . . . มาก่อนกัน
แต่ฉันนั้น ก็ยังมีเธอแอบเก็บเอไว้
ทั้งที่เขาไม่มีความผิด หรือคิดจะนอกใจ
และคนของเธอเอง ก็ยังคงเอาใจใส่ และดูแล . . . . .
เป็นเพราะ เราสองคน ไม่มั่นคงต่อความรัก
พอมาเจอกันเลยต้องเจ็บหนัก เหมือนคนที่พ่ายแพ้
ใจฉันรักเธอได้ แต่ไม่มีสิทธิ์ คิดดูแล
มาทีหลังสายเกินแก้ . . . รักของเรา
อย่าทำร้ายใคร . . . ด้วยความรัก . . . ของเราสอง
ไม่อยากตกเป็นตัวสำรอง มันแสนเศร้า
ไม่อยากได้เธอ เพียงแค่เศษเสี้ยว แห่งเงา
ไม่อยากทำร้ายเขา ด้วยการมีเธอ . . .
ยอมตกนรกแค่เพียงภายในใจ ยังดีกว่า
เอื้อมมือไปไขว้คว้า อย่างที่ฉันทำมาเสมอ .. เสมอ ..
ยิ่งไล่ตาม กลับยิ่ง คว้าได้เพียงเงา ของตัวเธอ
ไม่อยากทำร้ายคนของเธอ . . . ให้เสียใจ
จะลืมเธอ ออกไป จากความทรงจำ
ถึงมันยากเกินจะทำ แต่สักวันรักที่มี คงจางเป็นผุยผง
ฉันจะละลายรักของเธอ ให้จบลง
เพื่อความถูกต้อง ซื่อสัตย์ มั่นคง ให้กับคนที่รักเรา อย่างแท้จริง . . .
4 พฤศจิกายน 2547 16:31 น.
...ปีกหงส์...
. . . ฉันเองก็มั่นใจ ว่าฉันเองก็รักเธอ . . .
แต่ต้องยอมรับเสมอ ว่ารักของเธอคือการไม่ใส่ใจ
คือการเรียกร้องให้อีกฝ่าย เป็นได้ดังฝันที่วาดมันเอาไว้
หวงแต่ไม่ห่วง หึงแต่ไม่เคยเข้าใจ . . . .ในกันและกัน
. . . เธอเห็นฉันเป็นตัวจริงของเธอ . . . ใช่ไหม ?. . .
ที่บอกว่ารัก แค่อยากกีดกัน ออกจากใครคนนั้น
คนที่เขาห่วงและแคร์ แต่ฉัน ไม่เคยให้ความสำคัญ
เพราะคิดว่าระหว่างเธอกับฉัน มันคือรักที่แท้จริง
. . . เธอให้ฉันในสิ่งที่เธอ อยากจะให้ . . .
เธอหวงเพราะไม่อยากให้มีใคร แล้วเธอเอง จะถูกทอดทิ้ง
เธอให้ฉันเป็นแค่รักปลอมปลอม มันไม่มีจริง
เป็นแค่เพียงที่พักพิง . . . ยามเธอไม่มีใคร เข้าใจ
. . . เธอไม่เคยรักฉันเลย . . . เข้าใจไหม ?. . .
ฉันเองจะเป็นกระจก ส่องหัวใจให้เธอได้รับรู้เอาไว้
เพราะตัวเธอเอง ไม่มีทางที่จะเข้าใจ ว่ารักเป็นอย่างไร
เพราะเธอรักตัวเองมากไป . . . เลยไม่คิดว่าใครจะต้องร้าวราน
. . . อย่ารักฉัน เพียงเพราะต้องการคนที่จะเอาใจใส่. . .
เพียงเธอไม่มั่นใจ ว่าใครจะดูแลตัวเธอได้อย่างใจเธอต้องการ
ถ้ารักของเธอ คือการให้ใครอีกคนต้องทรมาน
จบเรื่องราว . . . ว่ารักฉัน จะได้ไม่ต้องมีใครร้าวราน อีกต่อไป
. . . ฉันเองไม่ได้เลิก ที่จะรักเธอ . . .
แต่ต้องการให้เธอทบทวนหัวใจอีกสักครั้งจะดีกว่าไหม
หากรักของเธอเพียงแค่กลัวว่าฉันจะพบเจอใครใหม่
โดยทอดทิ้งเธอเอาไว้ ให้อยู่เพียงลำพัง
. . . ฉันเองต้องทนเพราะรักเธอมามาก จนชาชิน . .
หัวใจไร้การโบยบิน เพื่อพบรักใหม่อีกสักครั้ง
ขอจบ ขอเจ็บ เพียงรักนี้ เพียงรักเดียว และฉันจะฝัง
ความรักที่เธอมีให้ มันไม่จีรัง แต่ไม่อาจเก็บรักนั้นไว้ด้วยน้ำตา . . .
. . .อดีตคือสิ่งที่ผ่านร่วงเลยไป . . .
ฉันเองจะทิ้งวันเวลาเก่าเก่า ที่ร่วมสร้างฝันมันขึ้นมา
ฉันเองจะลืมรักเธอที่เผลอเลอ ปล่อยให้เสียเวลา
ฉันจะลืมว่า ฉันเอง เคยมีหัวใจโหยหาใคร . . . .
4 พฤศจิกายน 2547 16:23 น.
...ปีกหงส์...
แสงตะวันของฉัน . . . ( My Sunshine )
ยามที่ได้เห็นรอยยิ้ม บนใบหน้า ของเธอ
ราวกับว่าฉับพบเจอแสงสว่าง
เธอจุดไฟ แห่งรัก เพื่อนำทาง
เธอคือ คนที่ฉันพร้อมจะวางหัวใจ ให้ไป
เธอทำหลายสิ่งหลายอย่าง ให้ฉันมากมาย
เธอทำให้ฉัน ไม่อ้างว้าง เดียวดาย ไร้ความหมาย
เธอคือแสงทอง ส่องนำทาง ให้ฉันก้าวเดินต่อ ต่อไป
เธอสร้าง ความเข้มแข็งในหัวใจ โดยไม่สร้างเขื่อนไข ร้อยพัน
เธอเป็นผู้สร้าง ให้ฉัน นั้นแข็งแกร่ง
เธอไม่เคยเสแสร้ง หรือ แสดง ให้ฉันต้องไหวหวั่น
เธอคือเพื่อนแท้ คือแสงสว่าง นำทาง ให้ถึงปลายฝั่งฝัน
เธอคือ ดวงตะวัน คือ ดวงจันทร์ . . . และฉัน รัก เธอ . . .
4 พฤศจิกายน 2547 16:18 น.
...ปีกหงส์...
. . . . A LOVE BEFORE TIME . . .
. . .รักเหนือกาลเวลา . . .
เวลาของสองเรา ที่พบกัน
มันเนิ่นนาน มาจวบจนถึงวันนี้
มิตรภาพและความรัก มันมากมายขึ้นทุกนาที
ถึงห่างกันอย่างนี้ ก็ยังมีเธอ
รักของสองเรา มันเหนือกาลเวลา
ฟ้ากำหนดมา ให้เราอยู่เคียงคู่กันเสมอ
ร้อยผู้คนผ่านสายตา ก็ไม่มีใครมีค่าเกินหน้าเธอ
เพราะเลือกแล้วคือเธอ คนที่ฉันห่วงใย
ไม่ขอรับปากถึงวันข้างหน้า ...
...ว่าคนบนฟ้า จะยังให้ฉัน มีเธอต่อนานแค่ไหน ?
แค่เพียงทุกวันนี้ ฉันจะไม่รักใคร
ต่อให้กาลเวลา หมุนเปลี่ยนแปลงไป ยังไงก็รักเธอ...
2 พฤศจิกายน 2547 19:28 น.
...ปีกหงส์...
. . คำมั่นสัญญา . . .( Promises )
ฉันไม่สามารถให้สัญญา ว่าจะรักเธอนานแค่ไหน
ฉันไม่สามารถรู้ได้ ว่าฉันจะมีลมหายใจ ต่อไป หรือไม่ในวันพรุ่งนี้
ฉันไม่สามารถ ตอบแทนความรัก ความหวังดี ที่เธอมี
ฉันไม่สามารถ กำหนด ว่าวันพรุ่งนี้ จะเป็นฉันไร
ฉันไม่สามารถ ดลบันดาน ให้เราอยู่ด้วยกัน ทั้งชีวิต
ฉันไม่สารถลิขิต ชะตาชีวิต ให้เป็น อย่างไหน ไหน
ฉันไม่สามารถกำหนด ให้ฉันนั้น มีลมหายใจ ตลอดไป
ฉันไม่สามารถ อยู่กับเธอ อย่างใจ เธอต้องการ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉัน สัมผัส ได้ด้วยหัวใจ
ว่าเธอคือคน ที่มีค่ามากมาย มหาสาน
เธอ คือความงดงาม และความทรงจำ ของ วันวาน
เธอคือความต้องการ ที่นานเท่านาน ไม่ลืมเธอ
ขอเพียงให้วันพรุ่งนี้ ตื่นลืมตา มาพบกัน
เพราะเธอไม่ใช่แค่คนในความฝัน ที่ฉันเคยพร่ำเพ้อ
เธอมีตัวตน สัมผัสได้ ถึงความห่วงใย ไม่ห่างไกล ให้พบเจอ
เธอคือคนที่ ฉันรอมาเสมอ เพราะเธอคือคน ที่ตรงใจ
คำมั่นสัญญาใด อาจไม่มีความหมายในวันนี้
เพราะฉันรู้ตัวดี ว่าฉันไม่สามารถ รู้ถึงวันข้างหน้าได้
ขอแค่เพียงวันนี้ ฉันมีแค่เธอคนเดียว ตลอดไป
พรุ่งนี้จะมีฉัน อยู่ในวันต่อไปไหม ? ฉันไม่ต้องการ
ขอเพียงให้ได้อยู่กับเธอเพียงเท่านี้ . . .
แม้แค่เพียงเศษเสี้ยว วินาที ของวันวาน
พรุ่งนี้จะมีเรา ไหม ? ในความเป็นจริง อาจเป็นสิ่งที่สร้างความทรมาน
ฉันจะเก็บความทรงจำและเรื่องราวระหว่างเรา เป็นตำนาน ตลอดไป. . . .
หน้าส่วนตัว
1328
