1 พฤศจิกายน 2547 21:45 น.
...ปีกหงส์...
ไม่ต้องกลัวหรอกนะคนดี
ว่าฉันคนนี้ จะทำให้เธอนั้นหวั่นไหว
เพราะความห่าง ความแตกต่าง เลยทำให้เธอหวั่นใจ
หวั่นว่า จะมีใครมาแทนที่กัน
เพราะฉันเอง คงไม่เลือกใคร
เพราะฉัน ก็มีหัวใจไว้เพื่อฝัน
ร่วมฟั่นฝ่า ในวันข้างหน้า ของแต่ละวัน
เธอคนเดียวเท่านั้น ที่ต้องการ
ฉันสัญญา ด้วยลมหายใจทั้งหมดที่มี
จะจดจำแต่เธอคนดี จนเวลาล่วงเลยผ่าน
เธอคือคนของความทรงจำ ของวันวาน
ไม่ทำเธอร้าวราน แม้ห่างไกลกัน
อย่ายกให้ฉันเป็นเจ้าหญิง หรือดวงดาวบนฟ้าไกล
จนเธอไม่สามารถเอื้อมไป ถึงปลายฟ้า อีกฝั่งฝัน
เพราะฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ของในแต่ละวัน
ที่จะใช้หัวใจผูกพันเธอเท่านั้น . . . เพียง ผู้เดียว . . .