31 ตุลาคม 2547 08:19 น.
...ปีกหงส์...
. . . ใ น ข ณ ะ ที่ เ ร า เ ดิ น ค น ล ะ เ ส้ น ท า ง . . .
ฉันยังคงมีความอ้างว้าง . . . เข้ามาถามหา
คงเป็นเพราะยังจำเธออยู่ . . . ในแววตา
ไม่เคยมีสักครา . . . จะลืมเธอ
ในขณะ ที่ใครอีกคนกำลังเสียใจ
ร้องไห้ฟูมฟายถึงใคร เสมอ เสมอ
แต่กลับอีกคน ไร้หัวใจ ลืมทุกสิ่งที่พบเจอ
ลืมวันที่ฉันมีเธอ และลืมเรื่องระหว่างเรา
คงเพราะฉันอ่อนแอเกินไป
เธอเลยหันไปใส่ใจ ตัวเขา
เขาดีกว่าฉัน หรือเธอลืมความฝันระหว่างเรา
เธอจึงให้เขามาแทนที่กัน
เคยรู้บ้างไหม ว่าทำใครเขาเจ็บปวด
และต้องทนร้าวรวด กับสิ่งที่เธอมอบให้นั้น
ขอให้ระหว่างเขาและเธอ อย่าต้องเจอเหมือนกัน
เพราะเขาอาจไม่ทนเหมือนเช่น . . . คนอ่อนแอ
ลืมเธอเท่าไร ตัดใจ ไม่เคยขาด
จนต้องปาด น้ำตา ของคนที่พ่ายแพ้
เจ็บปวดร้าวรวด เป็นใครที่เธอไม่แคร์
นี่หรือ คือผลตอบแทนรักแท้ที่เธอ . . . มอบให้แก่กัน . . .
30 ตุลาคม 2547 14:27 น.
...ปีกหงส์...
. . . ไม่ต้องคำมั่นสัญญาใด . . .
เพราะรู้ว่าอยู่ห่งไกล เกินจะคิดฝัน
แค่เธอรับปาก ว่าจะซื่อสัตย์ มั่นคงต่อกัน
ทำให้ฉันแค่นั้น เป็นพอ
. . . ต่อให้ห่างไกลอีกกว่านี้ . . .
ก็จะมีเพียงเธอคนดี โดยที่เธอ ไม่ต้องร้องขอ
ขอความมั่นใจ เชื่อใจกัน เท่านั้นพอ
จะไม่ทำให้เธอต้องรอ อย่างเดียวดาย และคิดถึงกัน
. . . ไม่ขอรับปากนะ ว่าจะมั่นคงแค่ไหน . . .
แค่เพียงจะไม่มีใคร ต่อจากนี้ในภาพฝัน
เพราะจะมีแค่เธอ ในความผูกพัน
ตราบใดที่เธอ ยังซื่อสัตย์ต่อกัน จะมันคงเพียงเธอ
. . . เราห่างแค่ตัว แต่หัวใจใกล้กัน . . .
แค่หลับตา แล้วนึกถึงฉัน เสมอเสมอ
สักวันหนึ่ง ฉันจะไปยืนอยู่ ตรงหน้าเธอ
จะไม่ทำให้เธอ ต้องเจอะเจอ ความเหงาอีกต่อไป
. . . เธออาจจะก้าวเข้ามา อย่างไม่ตั้งใจ ในชีวิต . . .
แต่ฉันจะขอปิดตาย หัวใจเอาไว้
ไม่ให้ใครก้าวเข้ามา เกี่ยวข้อง อีกต่อไป
ขอให้เธอ มั่นใจ เชื่อใจ ในกันและกัน . . . .
30 ตุลาคม 2547 14:21 น.
...ปีกหงส์...
. . . เ มื่ อ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า นั้ น จ บ ล ง . . .
เ ธ อ ก็ ค ง ไ ม่ ก ลั บ ม า รั ก ฉั น
เ มื่ อ ใ จ เ ธ อ ไ ม่ เ ห ลื อ ค ว า ม ผู ก พั น
ป ล่ อ ย เ ธ อ จ า ก ล า กั น พ ร้ อ ม กั น พ ร้ อ ม ห ย ด น้ำ ต า
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . . เปรียบความรัก ที่ตายจาก เหมือนเศษแก้ว ในกำมือ . . .
. . . ต่อให้ถือไว้ ก็คง จะไร้ค่า . . .
ต้องปล่อยลง พร้อมกับคำอำลา
ทั้งที่รักเธอเกินกว่า จะรักใคร . . .
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . . เ มื่ อ แ ก้ ว แ ต ก ต ก ล ง พื้ น ห ลุ ด ล ง จ า ก ฝ่ า มื อ . . .
ฉันเองก็ถือว่ามัน ไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่
ต่อให้เอามาซ่อมแซม ก็ไม่เหมือนเดิม อีกต่อไป
มีหรือที่ใคร จะเก็บแก้วร้าวเอามาใช้ คงไม่มี
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . . เ มื่ อ แ ก้ ว บ า ง ๆ แ ต ก แ ห ล ก ส ล า ย ล ง ไ ป . . .
ก็เหมือนหัวใจ แตกลงไป ไม่มีชิ้นดี . . .
จะให้เก็บเศษแก้วมาต่อให้ เหมือนเดิม มันยากเย็น เต็มที
คงจะไม่มีวันที่ จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม . . .
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
. . .งั้น ก็เอ่ยคำร่ำลากันไปจะดีกว่า . . .
อย่าให้อะไร ต่ออะไรต้องค้างคา อย่างนี้ * *
จบลง จากลากันไป ด้วยความรู้สึกที่ยังเหลือ สิ่ง ดี ดี. . .
แล้วจะเก็บความรู้สึกต่างๆเหล่านี้ ในกล่องความทรงจำ . . .
30 ตุลาคม 2547 14:14 น.
...ปีกหงส์...
. . . เ มื่ อ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า นั้ น จ บ ล ง . . .เ ธ อ ก็ ค ง ไ ม่ ก ลั บ ม า รั ก ฉั น เ มื่ อ ใ จ เ ธ อ ไ ม่ เ ห ลื อ ค ว า ม ผู ก พั นป ล่ อ ย เ ธ อ จ า ก ล า กั น พ ร้ อ ม กั น พ ร้ อ ม ห ย ด น้ำ ต า *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
30 ตุลาคม 2547 14:10 น.
...ปีกหงส์...
เธอ . . . อย่าเห็นฉัน เป็น เจ้าหญิงในเทพนิยาย
ที่จะต้องมี เจ้าชาย คู่กับ เจ้าหญิง
อย่าวัดว่าเราต่างกัน ในความเป็นจริง
เพราะฉันนั้น สูงยิ่งไม่คู่ควร เคียงข้างกัน
เป็นเพราะฐานันดร มาขวางกั้น
จึงทำให้ต้องห่างกันเช่นนี้
ทั้ง ทั้ง ที่เราสองต่าง มีความรู้สึกที่วิเศษ และแสนดี
มอบให้แก่กัน ในทุกที่ ทุกเวลา แม้ห่างไกล
ฉันเองก็มีหัวใจ เหมือนกับใครหลายๆคน
มีบ้างที่สับสน และร้องไห้
มีทุกข์ สุขเศร้า เคล้ากันไป
ใช่ว่าไม่มีหัวใจ คล้ายหุ่นยนต์
ร้องไห้เมื่อเสียใจ เหมือนคนอื่น
มีบางค่ำคืน ที่น้ำตาหลั่งมาเป็นสายฝน
เพราะมัวคิดถึงใครบางคน
คนที่จะมีสักหน ที่เราใกล้ชิดกัน
อยากบอกให้เธอ ได้เข้าใจ ในความรู้สึก
ที่อยู่ในส่วนลึก ภายในใจของฉัน
มีเธอทุกเวลา ในความผูกพัน
เพราะฉันไม่ใช่แค่คน ในฝันของเธอ
เธอ . . . สัมผัสได้หรือเปล่า ความรู้สึกนี้
ฉันเองก็รอเธอกลับมาเสมอ เสมอ
อย่ามองความแตกต่าง ระหว่างฉันกับเธอ
เพราะฉันรักเธอมาเสมอ อยากให้เธอ นั้นเขาใจ
เลือกแล้ว คือ เธอ . . . .
คนที่ฉันมั่นคงเสมอ ในทุกความหมาย
ไม่มีความต่าง ถ้าสองคน รวมเป็นหนึ่งใจ
ไม่มีเจ้าหญิง หรือเจ้าชาย ในนิยาย ระหว่างรักเรา . . . . . .