2 พฤศจิกายน 2547 19:28 น.
...ปีกหงส์...
. . คำมั่นสัญญา . . .( Promises )
ฉันไม่สามารถให้สัญญา ว่าจะรักเธอนานแค่ไหน
ฉันไม่สามารถรู้ได้ ว่าฉันจะมีลมหายใจ ต่อไป หรือไม่ในวันพรุ่งนี้
ฉันไม่สามารถ ตอบแทนความรัก ความหวังดี ที่เธอมี
ฉันไม่สามารถ กำหนด ว่าวันพรุ่งนี้ จะเป็นฉันไร
ฉันไม่สามารถ ดลบันดาน ให้เราอยู่ด้วยกัน ทั้งชีวิต
ฉันไม่สารถลิขิต ชะตาชีวิต ให้เป็น อย่างไหน ไหน
ฉันไม่สามารถกำหนด ให้ฉันนั้น มีลมหายใจ ตลอดไป
ฉันไม่สามารถ อยู่กับเธอ อย่างใจ เธอต้องการ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉัน สัมผัส ได้ด้วยหัวใจ
ว่าเธอคือคน ที่มีค่ามากมาย มหาสาน
เธอ คือความงดงาม และความทรงจำ ของ วันวาน
เธอคือความต้องการ ที่นานเท่านาน ไม่ลืมเธอ
ขอเพียงให้วันพรุ่งนี้ ตื่นลืมตา มาพบกัน
เพราะเธอไม่ใช่แค่คนในความฝัน ที่ฉันเคยพร่ำเพ้อ
เธอมีตัวตน สัมผัสได้ ถึงความห่วงใย ไม่ห่างไกล ให้พบเจอ
เธอคือคนที่ ฉันรอมาเสมอ เพราะเธอคือคน ที่ตรงใจ
คำมั่นสัญญาใด อาจไม่มีความหมายในวันนี้
เพราะฉันรู้ตัวดี ว่าฉันไม่สามารถ รู้ถึงวันข้างหน้าได้
ขอแค่เพียงวันนี้ ฉันมีแค่เธอคนเดียว ตลอดไป
พรุ่งนี้จะมีฉัน อยู่ในวันต่อไปไหม ? ฉันไม่ต้องการ
ขอเพียงให้ได้อยู่กับเธอเพียงเท่านี้ . . .
แม้แค่เพียงเศษเสี้ยว วินาที ของวันวาน
พรุ่งนี้จะมีเรา ไหม ? ในความเป็นจริง อาจเป็นสิ่งที่สร้างความทรมาน
ฉันจะเก็บความทรงจำและเรื่องราวระหว่างเรา เป็นตำนาน ตลอดไป. . . .
2 พฤศจิกายน 2547 19:12 น.
...ปีกหงส์...
. . . . A LOVE BEFORE TIME . . .
...รักเหลนือกาลเวลา...
เวลาของสองเรา ที่พบกัน
มันเนิ่นนาน มาจวบจนถึงวันนี้
มิตรภาพและความรัก มันมากมายขึ้นทุกนาที
ถึงห่างกันอย่างนี้ ก็ยังมีเธอ
รักของสองเรา มันเหนือกาลเวลา
ฟ้ากำหนดมา ให้เราอยู่เคียงคู่กันเสมอ
ร้อยผู้คนผ่านสายตา ก็ไม่มีใครมีค่าเกินหน้าเธอ
เพราะเลือกแล้วคือเธอ คนที่ฉันห่วงใย
ไม่ขอรับปากถึงวันข้างหน้า ...
...ว่าคนบนฟ้า จะยังให้ฉัน มีเธอต่อนานแค่ไหน ?
แค่เพียงทุกวันนี้ ฉันจะไม่รักใคร
ต่อให้กาลเวลา หมุนเปลี่ยนแปลงไป ยังไงก็รักเธอ...
1 พฤศจิกายน 2547 23:04 น.
...ปีกหงส์...
อ ย่ า จ า ก ฉั น ไ ป
คือคำวิงวอนจากใจฉัน
ลืมเธอไม่ได้ เพราะเรารักกัน
เธอทำไมทิ้งฉัน ให้ต้องเหงาหัวใจ
จากแค่กาย ใจยังอยู่
ฉันนั้นรู้เธอจะอยู่ใกล้ๆ
ไม่มีสักครั้งเธอทิ้ง ให้เหงาใจ
เธอเช็ดน้ำตาที่ไหลยามใครเขารังแก
เธอคือรักแท้ และหนึ่งเดียว
ที่ไม่มีใครมาข้องเกี่ยว เพราะเธอมีรักแท้
อยากให้เธอกลับมาหา ถ้าเธอยังคงแคร์
กับผู้หญิงที่มีรักแท้ แค่เธอ
แต่ฉันไม่อาจฝืนโชคชะตา
ที่นำพา เธอไปจากคนที่พร่ำเพ้อ
คอยร่ำร้อง เรียกหาเพียงเธอ
ถึงแม้ต้องเก้อ ก็เต็มใจ
ในเมื่อเธอ หมดลมหายใจ
ร่างกายถูกเผาไฟ ไปพร้อมดวงใจฉัน
เหมือมีคมมีด กรีดกลางดวงใจพลัน
น้ำตาไหลนองสองแก้มนั้น อย่างจงใจ
มือเธอที่คอยปาดคราบน้ำตา
ตอนนี้รู้ดีว่า คงเป็นไปไม่ได้
ได้แต่หยิบภาพเธอ ที่มอบให้แทนตัวและหัวใจ
ก่อนจะลาจากไป ไกลห่างกัน
อยากแลกด้วย ลมหายใจเพียงเสี้ยวหนึ่ง
เพื่อจะดึง จะรั้ง คนร่วมฝัน
ถ้าใช้ใจแรกใจ ต่อให้ตายก็ยอมถ้าเธอกลับมาหากัน
รักของเธอจะตายต่อเมื่อ. . .ล ม ห า ย ใ จ ข อ ง ฉั น นั้ น . . .ห ม ด ล ง
1 พฤศจิกายน 2547 22:41 น.
...ปีกหงส์...
ไม่อยากให้เธอต้องรอ . . .
เพราะรู้ตัวว่าไม่ดีพอ สำหรับใจเธอนั้น
ไม่ต้องการให้เธอ มาพันผูก มาพัวพัน
เพราะไม่มั่นใจ ในคำว่า เรา
ดีกว่า ต้องให้รอ อย่างมีหวัง
เพราะฉัน นั้นยัง ไม่หมดรักเขา
ไม่อยากทำร้าย มิตรภาพระหว่างเรา
เมื่อฉันเอง ยังมีเงาของเขา ในแววตา
เป็นแค่ ผู้หญิง เพียงคนหนึ่ง
คนซึ่ง ต้องพ่ายแพ้ และห่วงหา
ช้ำรัก มากนัก มีน้ำตา
หากระหว่างเรา เป็นเพียงตัวค่าเวลา ให้กัน
ฉันไม่อยากทำร้ายเธอ
ให้เธอ ต้องเจอะเจอ เหมือนอย่างฉัน
เป็นตัวเลือก ตัวคั่นเวลา หมดความสำคัญ
แทนที่คนนั้น ที่ห่างไกล
เคยถูกตอบแทน ผลของความรัก
เลยต้องเจ็บ อกหักและหวั่นไหว
เลยกลัวว่าการรักใครสักคน อย่างหมดใจ
จะกลายเป็นเพียง ให้ใจ ไปลำพัง
ไม่ขอรับปากนะจ้ะ คนดี
ว่าใจฉันคนนี้ จะลืมแล้วในความหลัง
เพราะภาพความทรงจำเก่า ยังจางจาง
เหมือนมีม่าน บางบาง มากั้น ระหว่างเราให้ห่างกัน
และมีอีกอย่างจะบอกเธอให้รับรู้
เพราะความต่างที่มีอยู่อาจสร้างความไกล ให้เธอนั้น
คนบนดิน กับคนบนฟ้า มันต่างกัน
เลยแยก ความฝันให้ห่างไกล
อย่ารอ ฉันไม่ดีพอ กับเธอนั้น
คนถูกทิ้งโดนเหยียบย่ำ ต้อยต่ำ เลยหวั่นไหว
ถูกกำหนดให้เป็นตัวคั่นเวลา ของคนนั้น ที่จากไป
เลยไม่ต้องการ ยกฐานะเธอให้ เป็นตัวคั่นเวลา
1 พฤศจิกายน 2547 22:20 น.
...ปีกหงส์...
รักแท้แพ้ความใกล้ชิด
ไม่อยากให้เธอ ยึดติด ถ้อยคำนี้
รักที่แท้จริง คือสิ่งที่แสนดี
ความใกล้ชิดหรือจะมี วันที่ทำให้เปลี่ยนใจ
เพราะต่อให้วันเวลาหมุนเป็นพันรอบ
ก็จะมอบ ความรักมั่นคงส่งไปให้
ระยะทางไม่อาจขวางหนทางของคนไกล
ต่อให้อีกกี่หมื่นไมล์ หัวใจก็จะสื่อถึงกัน
ขอสัญญา นะคนดี
ความใกล้ชิดใครที่มี ไม่เปลี่ยนผัน
ต่อให้ล้านคนผ่านตา ก็จะไม่มีใครมากค่าในแต่ละวัน
เพราะเธอจะคือรักแท้ของฉัน คนเดียวเท่านั้น
. . .ตลอดไป. . .
หน้าส่วนตัว
687
