30 กรกฎาคม 2547 05:48 น.

เมื่อเธอเจ็บ...

ปีกฟ้า

เมื่อยามเธอบาดเจ็บฉันเจ็บด้วย
เมื่อยามเธอล้มป่วยฉันใจหาย
เมื่อยามเธอมีทุกข์ฉันอยากคลาย
เมื่อยามเธอมีเรื่องร้ายฉันอยากฟัง

อยากให้เธอได้รับรู้ฉันอยู่นี่
เข้าใจดีถึงเรื่องเธอกับความหลัง
และเข้าใจเรื่องร้ายร้ายที่ประดัง
เกินฉุดรั้งดับความหวังให้พังลง

เธอจะเจ็บเท่าไรฉันเจ็บกว่า
เธอโหยหาสิ่งที่หายกลายเป็นผง
เธอไม่รู้ว่าอะไรไม่ยืนยง
เธอยังคงได้แต่คอยภาพลวงตา

ไม่เป็นไร...เพราะอย่างไรจะอยู่นี่
เธอจะดีเธอจะร้ายจะห่วงหา
ไม่เป็นไร...นะคนดี...นะแก้วตา
เธอมีค่า...คือดวงใจ...ฉันคนเดียว				
ไม่มีข้อความส่งถึงปีกฟ้า