30 กรกฎาคม 2547 05:48 น.
ปีกฟ้า
เมื่อยามเธอบาดเจ็บฉันเจ็บด้วย
เมื่อยามเธอล้มป่วยฉันใจหาย
เมื่อยามเธอมีทุกข์ฉันอยากคลาย
เมื่อยามเธอมีเรื่องร้ายฉันอยากฟัง
อยากให้เธอได้รับรู้ฉันอยู่นี่
เข้าใจดีถึงเรื่องเธอกับความหลัง
และเข้าใจเรื่องร้ายร้ายที่ประดัง
เกินฉุดรั้งดับความหวังให้พังลง
เธอจะเจ็บเท่าไรฉันเจ็บกว่า
เธอโหยหาสิ่งที่หายกลายเป็นผง
เธอไม่รู้ว่าอะไรไม่ยืนยง
เธอยังคงได้แต่คอยภาพลวงตา
ไม่เป็นไร...เพราะอย่างไรจะอยู่นี่
เธอจะดีเธอจะร้ายจะห่วงหา
ไม่เป็นไร...นะคนดี...นะแก้วตา
เธอมีค่า...คือดวงใจ...ฉันคนเดียว